Ing jesjiechte i drutsing dele uvver d'r krig.

 

 

 

(laat u voorlezen!)

 

 

Loemelepóp

 

Tsezame zitse ze óp d'r sjtoep vuur 't hoes. 't Fien en zie sjwestersje 't Joke. Óp d'r sjoeës haode ze ing póp vas. De mam hat die póppe va lappe sjtaof jemaad. 'Loemelepóp' neumt de mam de póppe. 't Fien pakt d'r doem va zieng póp. Ze duit dem teëje d'r póppemónk.
'Kiek ins, wat e lekker duumpje. Noen kans te sjun sjloffe.'
Het knoevelt de póp. Ing duikaar mit tswai jroeëse reër viert de sjtroas eri.
'Papa,' róffe de tswai sjwestersjer.
Hönne pap duit tsezame mit d'r noaberman de kaar durch de sjtroas. 't Vilt nit mit. Doa ligke sjwoar belk óp. De reër hoebele uvver de sjtroasesjting. Ze ratele hel. De kinger sjpringe óp en sjneure noa hönne pap. Hön póppe teëje ziech aa jeduid. 't Fien sjnapt ziech ing van de helpe vas. Ze zitse an de bóks van d'r pap. 't Joke duit mit ing hank teëje de kaar. D'r pap laacht teëje zieng kinger. Heë oamt deep. 't Vilt nit mit de sjwoar jelane kaar vuuoes tse duie. De belk hat heë tsezame mit d'r noaberman um d'r ek bij d'r meneer Ververs jehold. Ze ligke bij hem in d'r jaad. Inne jroeëse sjtabel. Heë wirkt in de koel. De hootsere belk weëde jebroecht um de koeljeng tse sjtutse. Zoeëdat die nit izakke. Wen de belk sjeef zunt, kanne ze nit jebroecht weëde in de koeljeng. D'r meneer Ververs hat jet van die aafjekuurde belk mit darve neëme. Inne koetsjer van de koel hat ze bij hem heem aafjelieëverd. Jisteroavend varet heë mit peëd en kaar noa d'r meneer Ververs. De belk weëde noen jebroecht um de keldere tse sjtutse. De lu mósse döks noa hönne kelder, umdat krig is. Doa valle bomme en granate. Um tse vuurkome dat d'r kelder bij ee bombardement izakt, sjtunt de belk reëtóp tusje d'r plavong en d'r kelderboam.
Tsezame drage de manslu de belk eri. Bij d'r noaberman tswai belk. En bij de sjwestersjer heem óch tswai belk. D'r pap en d'r noaberman wirke in de koel. Jenauw wie de mieëtste manslu in de noabersjaf. Tsezame zetse ze de sjwaor belk reëtóp. Ieëtsjt mósse ze e sjtuk aafzeëje. De belk mósse jenauw tusje d'r plavong en d'r kelderboam passe. Angesj valle ze um. Bij tswai belk duie ze e sjtuk hoots ónger d'r plavong. Zoeë zunt ze jód vas-jeklemd. De manslu bringe de duikar tseruk noa d'r aaneëmer. Deë woeënt e paar sjtroase wieëróp. Doa hant ze de kaar jelieënd. 't Joke en 't Fien zitse werm óp d'r sjtoep. Tsezame mit 't Frens-je en 't Wies, de kinger van de noaberlu. 't Wies hat óch ing loemelepóp.
'Doe bis d'r pap,' zeët 't teëje zie broor. 'En dat is ós kink.'
Het wiest noa de póp. 't Frens-je deed inne sjrit noa hinge.
'Iech wil jinne pap zieë. Iech wil sjpieële en jing belk drage.'
''t Joke kiekt 't Fien aa.
'Weë is d'r pap van ós kinger?'
't Fien deed d'r mónk óp. Mar wat 't zeët, is nit tse versjtoa. Óp d'r ek van de sjtroas is ing jroeëse tuut vas-jemaad an inne hoeëje poal. Die vingt aa oerhel tse hule. Lu óppen sjtroas bejinne tse sjneure. Ze junt ziech sjoele. Vliejere zunt óngerweëgs. Ze sjisse jranate en werpe bomme.

De mam van 't Joke en 't Fien kunt eroes. Ze sjnapt heur kinger bij de heng.
'Flot noa d'r kelder,' ruft ze.
Óch de mam van 't Frens-je en 't Wies is eroes kome. Ze sjnapt ziech óch heur kinger en kiekt noa d'r ek van de sjtroas.
'Koam d'r pap mar!'