Columns 2017

Drei moal d’r daag. Rónkjank mit d’r hónk. Mörjens. Middiegs. Oavends. D’r Joeëhan maat zieng rungde. De sjtroas eroes. D’r ek um. Uvversjtieje. Langs d’r hoarsjniejer. Durch ing vaat. E weëgs-je. Noa d’r busjrank. Hinger ’t foesbalveld um. Tseruk noa de vaat. Uvversjtieje. De sjtroas va zie hoes. Daag i daag oes. ’t Joar rónk. ’t Oavends jeet jemindlieg zieng vrauw mit.

’t Is werm zoeë wied. D’r Riech sjnirkt durch ’t hoes. ‘Weë hat ziech dat oeëts bedaad. Surprise.’ Heë zeët ’t hel óp. Dat kan. Heë is toch alling heem. Jiddes joar ’t zelfde. Raime! Heë weëd doa jek va. En da nog jet inee friekele. Went ’t nit ezoeë jemuutlieg woar d’r Tsinterkloasoavend, da hauw heë ‘t allang  teëje de moer jewórpe. Heë nimt ’t ziech jiddes moal vuur um jet ainfachs tse maache.

In de herfsvakans is dis joar sjun weer jeweë. De kinger hant vöal an duur jesjpieëld. ’t Lieza jong mit de mam en d’r pap noa d’r busj. Tusje de bleer bukkeneus-jer rafe. Mekkelieg vings te die nit. Ze zunt nogal kling. De karsjtaie kans te waal jód zieë. Die neëme ze mit um fiejuursjer va tse maache. Sjun blinkend broen.

D’r Mitch hat ziech inne middieg vrij jepakd. Zieng doater, ‘t Angela broecht ing nui kas. Tsezame noa e jroeës jesjef. Doa hant ze meubele in alle tsoate en moase. En alles wat d’rbij huet. ’t Is herfsvakans. Noen is doa zicher vöal tse doeë. Inne jroeëse tsóg trukt durch ’t jesjef. Allenäu hingenee. De piel noa. Die sjtunt óppen eëd jemoald.

De pakker van de nui kas hat d’r Mitch mit zieng doater eróp braad. Noa ’t sjloftsimmer. Doa ligke ze noen. ’t D’rhin kieke vingt aa. ‘Mörje junt vier wieër mit kieke,’ zeët d’r Mitch teëje ’t Angela. Zieng doater zuet ins. ‘Iech bin benuid wie lang dat kieke doert.’

De manslu van de bank zunt d’r zommer jód durchkome. Nit vöal tse doeë. Waal jenóg um tse kalle. Noen in d’r herfs krient ze mieë óngerhengs. ’t Vingt mit Allerhillieje aa. ‘D’r kirkhof poetse,’ neum ze ‘t. Ónkroed oesdoeë. Hei en doa jet drek umwerpe. Sjoefele.

De oktoberfeste vange al in d’r tseptember aa. D’r kaatkloep wil dat óch ins mit-maache. Evver in d’r oktober en nit in d’r tseptember. Doarum wade ze. Doa zunt jenóg beerfeste um ee tse weële. Effe hant ze nog druvver jehat um ziech lere bókse aa tse sjaffe. En wat allenäu d’rbij huet. Hód, wes, hoaze, hemme. Wieër wie d’r fol-der bekieke zunt ze nit kome.

D’r sjriever kiekt vuur ziech oes. ’t Vel papier is sjneiwies. Alling die wöad hat e jesjraeve. De mam en d’r jong. Ing jesjiechte. Ze vong urjens aa. In de jeboert. Wie bij jidder miensj. D’r sjoeës van de mam. Jedrage an de brós. D’r jong waset oes d‘r sjoeës. Mar heë bliet. ‘t Jeveul va jeluk. Lieët ‘m nit los.

D’r tillefoon jeet. Um haover elf. Jraad vuur ’t sjloffe joa. D’r Hannes likt óp tsiet dri. Dat is e jewend durch ’t fietse. Óch al weëd dat mörje nuuks. Sjtórm en reën hant ze jemeld. Ing sjtim an d’r tillefoon. ‘Has te ’t jehoeëd?’ Dat is ing jevierlieje vroag. Zicher rónk die tsiet van d’r daag. ’t Kan nit wade bis mör-je.

Ing reëne tsiet. Zoeëjaar sjtórm. Jee weer um tse fietse. D’r fiets bliet in d’r sjtal. ’t Zommerjeveul is bij d’r Hannes voetjesjpeuld. D’r herfs óngerweëgs. Doa hat heë jing muite mit. De joarestsiete doa kans diech óp kleie. Evver reën mós e nit tse vöal han. En jods-jedank ’t kliert óp. D’r aavank van d’r herfs. Zommerlieje temperatoere. Dat broecht noen óch alwerm nit.

Doa sjtónge ze werm. ’t Angèle en d’r Free. Bij de zieë. E joar jeleie woare ze óch doa. Wie zoeë döks in jans jet joare. ’t Bild va jolve, wink, horizon. ’t Bliet. Ze veule ’t kótterbij kome. Jiddes joar e sjtuks-je kótter. D’r wink wurpt ziech óp. Sjtórm hant ze jemeld. En hoeëgwasser. Hön sjtimme vleie in d’r wink mit. De jolve hoeëjer. Sjoem-köp uvver ‘t sjtrand jebloaze.

Vurriegs joar woare ze doa al ins jeweë. ‘t Bertie en d’r Wiel. In ‘t dörp mit e koensfes. Óch dis joar. Ze woare mit de bus en e sjtuk tse vós. Noen junt ze werm d’rhin. Óp d’r fiets. In d’r tsiet vare ze voet. Zoeë vrug is ‘t waal frisj. Mar doa kans te diech óp kleie. Ze neëme ziech de tsiet. Zukke sjun weëg. Mit winnieg verkier.

Sjpatsere dunt ze nog jeer. De manslu oes de faar. Ze hant d’r leëftsiet d’rvuur. Alle tsiet. Hu lofe ze mit hön tswaie. D’r Loe en d’r Helm. Bij de kirch sjtaeche ze d’r waeg uvver. ‘t Pöats-je bij ‘t sjpoor sjleet hinger hön tsouw. D’r busjwaeg is pratsjieg. Hei en doa bauw tsouw-jewase. Ing rivier sjtreumt neëver hön. D’r waeg meandert mit ‘t wasser.

Ze treffe ziech ee moal in ‘t joar. De tswai Karle en d’r Juup. In ing jroeëse sjtad. Urjens in d’r mond aujoes. Ze kenne ziech nog va lang jeleie. Tsezame óp dezelfde sjoeël. Ing erinneróng de muite weëd um ziech nit oes ‘t oog tse verlizze. Ze zunt jewase in de joare.

Dat hauwe ziech bedaat, d’r Hannes. ‘Dizze mörje fiets iech de sjtielste huevele hingeree. De könnejinne-etappe.’ ‘t Weer is de letste tsiet nit zoeë zommerlieg. Vöal reën. En wen ‘t drueg is, vieët e voet mit d’r jas aa. Zoeë frisj. En dat in d’r aujoes.

De veëntjer hónge nog e paar daag an d’r plavong. Bis ze oes-jesjloffe woare. ‘t Woar e zoeë sjun moeziekfes. En doe koame óch nog de oranjevrauwlu d’rhinger. Doa mósse ze va bij kome. D’r Joeëhan en zieng vrauw. Óch ‘t sjtriks-je va d’r hónk  jeet noen in de doeës. E paar moal is d’r Joeëhan mit d’r hónk langs ‘t jesjef van d’r hoarsjniejer jesjpatseerd.

De veëntjer van ’t moeziekfes hange nog in ’t tsimmer. De vrauw van d’r Joeëhan hat oranje sjtrikke d’rtusje jehange. Inne mond lang moeziekfes. Noen foesbal. De vrauwlu losse ziech zieë en hure. Dizzen oavend zitse ze werm veëdieg. D’r Joeëhan en zieng vrauw. Sjtoots óp oranje. Heë maat de rungde mit d’r hónk jet vrujjer.

Ze hant kate vuur ’t sjtadion. De marsjwedsjtrijde. D’r Joeëhan en zieng vrauw zunt nog jiddere konkoer d’rbij jeweë. D’r Joeëhan kan ziech nog entzinne dat de kapelle durch de sjtroase trókke. Doanoa koam ’t sjtadion. Mit klapsjteultjer en keulbokse. Ze zose jemindlieg óp dezelfde plaatsj mit dezelfde lu. In ’t nui sjtadion woeët ’t angesj.

D’r Karl en ’t Biela junt de duur eroes. Ze sjpatsere noa d’r maat. De sjtroase zunt je-tseerd. Vane, blomme, lampe. Vöal lu. Va jónk bis aod. Me huet versjiedene sjpröach. Moezieker oes alle ekke van de welt. Mit aofe erm emfange. D’r jroeëse moeziek-konkoer. Ins in de veer jaor.

E sjild sjteet langs d’r waeg. Kieësje kan me doa jelde. Dat sjteet jroeës in ’t roeë jesjraeve. In de kieësje-tsiet zukt d’r Hannes deë trengel jemindlieg óp. Um kieësje tse jelde. Óp inne dusj vuur ’t hoes sjtónge de kieësje i beks-jer veëdieg. Ing vrundlieje vrauw verkoat die.