ENGELE

    Ing vasteloavends-jesjiechte i zes dele

    DEEL EE

    (laat u voorlezen!)

D’r Kep zitst an d’r dusj. Heë leëst de tsiedónk Óp  de anger zie van d’r dusj sjteet ing doeës. ’t Biela, zieng vrauw pakt doa engele i. Vuurzichtieg i dun papier. De krismes likt hinger hön. ’t Is noen de tsiet van óprume.
‘Biella, mósse vier ’t nog ins in de tsiedónk zetse?’
‘Wat Kep?’
‘Van d’r vasteloavendsoavend van ós. Bis noen tsouw han iech nog nuuks jehoeëd. ’t Is al ing waech jeleie, dat iech jet in de tsiedónk jezatst han.’
‘Ierlieg jezaad Kep, han iech óch nog nit d’r kop noa vasteloavend sjtoa.’
’t Biela hilt ziech an ’t ipakke.
‘Biela, wie kans dat noen zage. Heë sjteet al vuur de duur.’
Het drieënt ziech um en kiekt durch de vinster.
‘Wat sjteet vuur de duur? Iech zien jinne.’
‘Dat meen iech nit.’
‘Bis te miech vuur d’r jek an ’t haode?’
‘Nae, dat zeët me zoeë. Wen jet nuits kunt.’
‘Jet nuits? Iech han de heng vol an mieng engele.’
‘t Biela hilt ziech an ’t ipakke. D’r Kep hat doa jee oog vuur. D’r vasteloavend hat ‘m jans i jrif. Mar ’t Biela is mit de jedanke nog jans bij de krismes.’t Janse joar hat ‘t ziech doa-óp jevräud. Doarum kan ’t vuur ‘m nit lang jenóg doere. Lanksaam pakt ’t de engele i. D’r Kep  winkt ins.
‘Adieë engele. Los de klone mar eri.’
‘Klone? Miene leve Kep. Die hant ziech nog nit losse hure.’
‘Iech dink wirklieg dat iech ’t nog ins in de tsiedónk zets. Waal jet jroeëser: Vasteloavendsverain ‘Jinne prul’ zukt moeziekjroepe vuur d’r vasteloavendsoavend um óp tse treëne.’
’t Biela deed d’r dekkel óp de doeës mit de engele. Het kiekt eroes.
‘Kiek ins weë doa kunt.’
D’r Kep leuft noa de vinster.
‘D’r posbuul!’
’t Biela maat de vuurduur óp. Het lieët ‘m eri.
‘Daag lu. Iech han e paar brivve vuur uuch.’