Deel 20

 

(laat u voorlezen!)

 

donnesjdieg drei detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

 

De Sjwatse Piete kome mit d’r man aa bij zie hoes. Inne jroeëse eecheboom sjteet in d’r jaad. D’r man maat ’t pöats-je vuur ’t hoes óp. E sjild hingt dróp. D’r inne Piet leëst wat dróp jesjraeve sjteet.
‘Vöasjter.’ Heë kiekt d’r man aa. ‘Bis doe d’r vöasjter?’
D’r man knikt.
‘Joa, dat bin iech Sjwatse Piet. Evver noen nit mieë. Iech bin hei kome woeëne, wie d’r busj voet jong. Hei sjteet winniegstens nog inne boom.’
‘Och noen zien iech 't Has te da in ’t hues-je jewoeënd dat noen va d’r póppekassjpiller is,’ vroagt d’r angere Piet.
‘Joa. Noen woeën iech hei bij deë sjunne jroeëse boom.’
‘Bis te jaar jinne vöasjter mieë?’
‘Nae, zoeëlang  iech jinne busj  han.’
D’r inne Piet pakt d’r zak.
‘Doa losse vier mar flot bejinne mit eechele tse rafe. Wie flotter i jen eëd, wie flotter de beum wase.’
D’r angere Piet bukt ziech.
‘Wie mieë eechele, wie mieë beum. Inne janse zak vol is al inne janse busj.’
Uvver inne tak sjneurt e eechhöarsje. ’t Bliet zitse en drieënt mit zie köpje. D’r vöasjter kiekt eróp.
‘Maach diech mar jing zörje. Doa blieve nog jenóg eechele vuur diech uvver. D’r janse winkter has te nog aese jenóg.’
D’r angere Piet kiekt óch eróp.
‘Vier sjtruie wal nog neus vuur diech.’
D’r vöajster laacht ins.
‘Da móts te wal braaf zieë.’
’t Eechhöarsje klimt hoeëjer d’r boom i.

De Sjwatse Piete en d’r vöasjter rafe wieër. Mit z’n dreie hant ze d’r zak flot vol.
‘Noen kanne vier flot tseruk joa noa ’t huus-je van d’r póppekassjpiller en de eechele i jen eëd sjtóppe,’ zeët d’r angere Piet.
D’r vöasjter winkt noa ze
‘Koom ieëtsjt bij miech eri. Da kriet uur jet tse drinke.’
Doa hant ze wal zin i. D’r vöasjter maat sjokkelademilch vuur ze werm. De Piete drinke d’r becher mit sjmaach leeg. D’r vöasjter sjtelt óch ing sjóttel mit plets-jer óppen dusj.
‘Kiek ins Sjwatse Piet. Die kent uur wal. Printe.’
Printe kenne de Sjwatse Piete zicher. Ze vräue ziech.
‘Han iech zelver jebakke.’
D’r angere Piet sjtikt ing hank oes um ziech tse bedanke bij d’r vöasjter.
‘Jans vöal dank vöasjter, dat uur ós zoeë jód jehólpe hat.'
‘Jeer jedoa Sjwatse Piete, mar wie zouwt uur ’t vinge wen iech mit jon. Da kan iech uuch helpe mit de eechele i jen eëd sjtóppe.’
De Sjwatse Piete vinge dat e jód iedee. Tsezame junt ze óp waeg noa ’t huus-je van d’r póppekassjpiller.