(laat u voorlezen!)

Deel 13

donnesjdieg ach-entswantsieg

Óppen sjoeël zitst de juffrauw Miriam in d'r krink mit zieng kinger. Ze Hilt 't hoefiezer umhoeëg.
'Kiek ins wat iech hei han.'
't Hindia ruft: 'E hoefiezer.'
'Jód, Hindia. Wits te óch va wem 't hoefiezer is?
'Van e peëd.'
'Joa, van e peëd. Peëd hant jing sjong, mar hoefiezere. Die zitse mit neël in de hoeve vas.'
D'r Sven kiekt e bisje pienglieg.
'Au, dat deed doch pieng.'
'Nae, Sven, dat deed jing pieng. Ós neël kanne vier doch óch sjnieë. Zoeë is dat bij peëd óch. Wen ze jing hoefiezere hant, kanne peëd nit uvver de sjtroas lofe. Duch de sjting junt de hoeve kapot. Doarum drage ze die sjong. Dat hoefiezer han iech jister óppen sjtroas vónge. Iech fietset noa heem. Doe varet iech druvver hin. Ópins inne lekke bank, miene hingerbank. Wits te nog, d'r hingerbank van d'r fiets van d'r Sjwatse Piet. De juffrauw  Miriam vingt aa tse zinge. 'Iech jeleuf dat i miene hingerbank...' De kinger zinge mit. 'E pefferneus-je zitst.' 'Evver,' zeët de juf, 'i miene hingerbank zoos jee pefferneus-je, mar e löchs-je. In 't hoefiezer zoos nog inne naal en deë sjtooch i miene bank. Ieëtsjt daat iech, sjaad, noen mós iech lofe. Doe daat iech, nae nit sjaad. Wat e jeluk. Want wen e peëd zie hoefiezer verluust en doe vings 't, bringt dat jeluk en kans doe inne wónsj doeë. Iech bejon ós lidje tse zinge. Vuur de kinger óp de welt, vroag iech leve Tsinterkloas, e paar... sjong um aa tse doeë.'De kinger bejinne inkele wöad mit tse zinge. 'Vuur de kinger óp de welt, vroag iech leve Sjwatse Piet, um doa printe i tse doeë.' Ze zinge de rejele nog ing kier. De juffrauw jeet wieër mit vertselle. 'Iech bin mit d'r fiets noa heem jelofe en han 't hoefiezer mitjenoame. Óngertusje han iech ing kling jesjiiechte bij ós lidje bedaat. Loester mar. 't Miriam vingt werm aa tse zinge. 'Tsinterkloas zie sjun wies peëd, woeëd e hoefiezer ins kwiet, dat loog bij ós óppen sjtroas, nit jevónge durch d'r Piet, laat iech 't doe bij d'r sjong, en doa dizze wónsj bij dong.'
Tsezame zinge ze 't lidje nog ing kier. 't Lieke sjtikt d'r vinger óp.
'Juffrauw, va wem is 't hoefiezer?'
'Van e peëd, Lieke.'
'Welk peëd?'
De juffrauw Miriam trukt de sjouwere óp. Ze wees 't nit
'Va welk peëd?'
't Sanne sjpringt óp.
'Van d'r Tsinterkloas.'
'Sjtel diech ins vuur, Sanne,' zeët de juf, 'van d'r Tsinterkloas. Da kan 't peëd nit mieë lofe. Ao wat erg. Misjien hat d'r Sjwatse Piet ós lidje jehoeëd. Wits te wat, vier zetse sjtrak d'r sjong óp en legke doa 't hoefiezer bij.'
Dat vinge ze allenäu e jód iedee.