(laat u voorlezen!)

Deel 11

deesdieg zes-entswantsieg november

De tswai Sjwatse Piete zunt nog ummer óngerweëgs. D'r inne Sjwatse Piet bij d'r angere óp d'r ruk.
'Mainjod, hauw iech mar jinne sjong. Da woeëd iech jevare.'
'Sjtel diech doch nit aa Piet. Wat mós iech da wal nit zage. Iech hauw inne janse dikke tsieën. Huets te inne janse, janse, dikke...
'Hod noen mar óp, Piet. Weë is ziech aan 't sjtelle? Zoeë dik woar d'r tsieën noen óch alwerm nit.'
'Joawaal, iech kroog d'r sjong nit mieë aa. Zoeë dik woar d'r tsieën.'
''t Is al jód, Piet. Dierek kries te óch nog inne dikke kop van al die óprejerij.'
'Inne dikke kop?'
'Ao jee, doa han iech jet jezaad. Noen zals te dem óch nog krieje.'
'Iech wil jinne dikke kop. Angesj past miech de mutsj nit mieë.'
'Waad iech zets diech effe neer. Doe weëds miech tse sjwoar mit deë dikke kop.'
D'r Sjwatse Piet lieët de bee van 'm los. Deë roetsjt langs d'r ruk eraaf.
'Noen mós iech óp ee bee sjtoa.'
'Effe mar Piet. Vier junt zoeë wieër.'
Heë vingt aa tse laache.
'Bis te miech oes an 't laache.'
'Iech zien 't al vuur miech. Doe mit inne dikke kop. En da in d'r sjoorsjtee. Ram vas.'
D'r Sjwatse Piet sjnapt ziech d'r kop vas.
'Nae dat noeëts! Los ós mar flot wieër joa.'
'Jód, dat dunt vier.'
Heë drieënt ziech um en leuft wieër. D'r inne Sjwatse Piet kiekt 'm verwóngerd noa en sjnapt noa oam.
'Piet... Piet... Lieëts te miech hei sjtoa! Doe verjits miech. Piet, Piet!'
D'r Sjwatse Piet drieënt ziech um.
'Ao, iech daat al. Wat jeet 't mar jemekkelieg. Is d'r Piet zoeë lieët woeëde? Jinne dikke kop mieë?'
'Noen koom tseruk. 't Weëd de huekste tsiet, dat vier in 't sjongs-jesjef kome.'
''t Is al jód, Piet. Koom, sjpring óp d'r ruk.'
'Sjpringe? Iech kroef vuurzichtieg óp diene ruk. Dat deed d'r Tsinterkloas óch bij d'r Amerigo.'
'Zing mar e lidje. Da is 't vuur miech nit zoeë sjwoar.'
'En da leufs te óch jet flotter. Vier mósse zörje, dat vier óp tsiet tseruk zunt. Angesj  maat d'r Tsinterkloas ziech ónrouw.'
'Dat bis doe sjood. Dat kunt durch...
D'r Sjwatse Piet lieët 'm nit oeskalle. Heë hat wal durch, dat d'r tsieën va hem de sjood kriet. Kaihel vingt e aa tse zinge. E lidje uvver 't peëd van d'r Tsinterkloas.
Va wieds zient ze d'r sjongswinkel ligke. D'r Sjwatse Piet jeet ummer flotter lofe. Nog effe. Ze mósse nog e bergs-je eróp.