(laat u voorlezen!)

Deel 4
deesdieg nuuntsieng november

D'r Tsinterkloas en d'r Sjwatse Piet zunt nog ummer óngerweëgs.
'Vier  lofe hei durch e sjun lank en doch is jet an de hank,' zeët d'r Piet.
'Sjwatse Piet, doch. Woarum zoene mismód? De Sjwatse Piete junt noen noa 't kastieël. Doe bis bij miech en 't peëd riet.'
D'r Sjwatse Piet pakt 't peëd bij de tuejele.
' Waat, waat, waat. Wat hat uur jezaad? 't Peëd riet. 't Is de huekste tsiet, dat iech noa de hoeve kiek. D'r klank sjiengt, e kapot hoefiezer, noen bin iech wiezer.'
'Dat meens te doch nit, Sjwatse Piet. E kapot hoefiezer?'
'Joawaal, iech wil uuch nit óp de kas krieje. Uur móst aafsjtieje.'
'En noen. Zoeë kome vier noets óp tsiet in 't kastieël.'
D'r Tsinterkloas sjtiegt van 't peëd.
''t Is um tse klage, mar 't peëd kan uuch nit drage.'
D'r Tsinterkloas sjtriecht ziech durch d'r baad.
'Zalle vier 't hoefiezer zukke?'
'Iech zaat al, iech bin wal wiezer. Oane naal, hant vier nuuks an 't hoefiezer.'
'Da zukke vier inne sjmid. Doahinge urjens is inne boerehof. Doa junt vier hin.'
Tse vós junt ze wieër.

Óppen sjoeël zitse kinger in inne krink mit hön juffrauw. Ze leëst ing jesjiechte vuur oes e bilderbóch. Óngertusje lieët ze de bilder zieë.
'Elfe vleie jeer uvver 't wasser.' Zoeë vingt de jesjiechte aa. 'Ze zient ziech da zelver. 't Is jraad of ze mit hön tswaie zunt. Elfe zunt nit jeer alling. Ze hoade va jemuutliegheet. Doarum wens te e elfje zies, is doa mieëtstens nog ee. Dat wees óch d'r Rochelaar, inne kobold deë in ing höal ónger inne holoendersjtroech woeënt. Jiddes joar plukt  heë in d'r zommer de riefe vruete van d'r sjtroech en versjtópt ze i zieng höal. E jans joar eest heë van de vruete. Mar wen die tse lang ligke, weëde ze jans zus. En d'r kobold kriet doava jekke zin. Heë wil de elfe tsenke. Mit e dröadje va e sjpinnejewebs hat heë ing elf jevange. 't Dröadje maat heë vas an inne tak. Anger elfe kome kótterbij. Óch zie weëde jevange. Zoeë lokt d'r kobold nog mieë elfe in de val. Heë maat jekke sjprung en sjrait hel. De elfe hant floep. Ze wille voetvleie, mar de sjpinnedröadjer losse nit los. Uvver 't wasser vleit e elfje. Inne kröatsj sjpringt in 't wasser. Durch de kringe in 't wasser ziet 't elfje ziechzelver nit mieë. Het vleit voet. 't Zukt de anger elfe. Uvver inne beusjweëg leuft ing sjpin.
'Sjpin, wits doe woa de anger elfe zunt?'
'Joa, koom mar mit. Ze weëde jetsenkt durch d'r kobold. Iech han jenóg puet um diech tse helpe.'
Flot leuft de sjpin uvver d'r beusjweëg. 't Elfje vluut hinger 'm aa. D'r kobold ziet de sjpin aakome. Heë kruuft in zieng höal. Teje zoeëvöal puet kan heë nit óp. De sjpin klömt óp d'r tak woa-aa de elfe hange. Mit al zieng puet maat heë de dröadjer los. De elfe vleie werm rónk. De dröadjer duit de sjpin in de höal van d'r kobold.
'Wen heë noa boese kunt, zalle de dröadjer hem jeuche. Dan zal heë mósse kratsen en niste.'
De elfe laache en de sjpin huit ziech óp alle kneie.
De juffrauw lieët 't letse bild zieë. 't Bild van de leef sjpin.