uus Knebel                     

d’r tsint en d’r piet

e fes va jónk bis aod

               

 

 

        Deel 16     Ummer       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Annet Vincent)

  

 

 

 
D’r opa zitst an d’r dusj. Heë eest de mörje-bóttram.
De tsiedónk likt neëver d’r telder. Heë leëst ’t letste nuits.
Óp de vuurzie sjteet an de zie e sjtuks-je
uvver d’r Tsinter-kloas.
D’r Tsint kunt óch dis joar hei ziene jeboertsdaag viere.
’t Is nog nit bekankd wienieë.
‘Zies te,’ dinkt heë,’ d’r Tsinterkloas kunt ummer.
Wie dan óch. Dat mós iech ’t Sjteersje vertselle.’
Heë pakt d’r tillefoon en duit d’r nommer
van ’t Esmée heem.
D’r pap nimt óp.
 
‘Jóddemörje. Alles jód bij uuch?’
‘Ao joa. Vier zunt jraad veëdieg mit ’t aese.’ 
‘Dan is ’t Esmée nog nit noa jen sjoeël?’
‘Nae, het zitst hei neëver miech. Iech zal ‘m diech jeëve.’
‘Dag opa. Iech han de boot nog nit jehoeëd.’
‘Doa bel iech jraad vuur. Iech leës in de tsiedónk:
‘D’r Tsinterkloas kunt ummer. Wie dan óch’. 
‘Ao wat sjun.’ 
D’r opa vingt aa tse zinge.
‘Ziech doa kunt de sjtoomboot oes Sjpanje werm aa.’
’t Esmée zingt mit. 
‘Da kan iech óch werm d’r sjong ópzetse.’
‘Zicher Sjteersje. Doe kries besjtimd jet dri.’
‘Woe, woe, woe,’ ruft het.
‘Joa de boot van d’r Tsinterkloas is óngerweëgs.

Iech zal diech e jediechsje liere. Loester mar. 
doe kries d’r sjong vol mit sjnuuts en neus
zoeëvöal, wie vuur inne reus
en van d’r opa e peks-je sjpas
dat i jiddere sjong past
Heë zeët ’t nog ing kier. ’t Esmée deed mit ‘m mit. 
‘Iech ken ’t bauw.’
Ze zage ’t nog e paar kier tsezame óp.

‘Opa, iech jon noen noa de sjoeël.
Iech zal ’t de juffrauw óch vertselle.’
‘Da huur iech wal, wie de juffrauw ’t jediechs-je vingt.’
‘Joa opa. Iech bel diech wal óp.’
‘ Adieë, Sjteersje. Inne sjunne daag.’
‘Kuus-je opa.’
Heë kiekt durch de vinster eroes. De zon sjiengt.
In d’r jaad kunt jraad e eechheursje uvver de hek.
Sjpringt óp de sjokkel. Die jeet jet hin en heer.
Het kiekt rónk en klömt flot in d’r boom. 
‘Zicher ópzuk noa neus. Vuur de d’r winktervuurroad.
Dat mós iech ’t Sjteersje vertselle.’ 
Heë pakt de tsiedónk i jen heng. 
‘D’r Tsinterkloas kunt ummer. Wie dan óch,’
leëst e nog ins vuur ziechzelver.