(laat u voorlezen!)

Deel 9

zóndieg dreientswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas bakt printe'.

D’r zak meël ligkt hinge op d’r fiets van d’r Sjwatse Piet.
‘Woa mós iech noen zitse,’  vroagt d’r angere Sjwatse Piet.
D’r inne Sjwatse Piet wiest.
‘Óp de sjtang van de fiets is nog plaatsj.’
‘Vuurdat uur jut, wil iech uuch nog jet zage Sjwatse Piete. Paas op vuur de muus. Ze knabbele löchs-jer  in de zek en sjnuutse ’t meël óp.’
‘Dunt muus dat?’
‘Joa, dat dunt muus. Ejentlieg woare muus vruier wiese meëlmentjer.’
‘Jenauw wie doe,’  laacht d’r inne Sjwatse Piet.
D’r angere Sjwatse Piet vrieft ziech uvver ’t jezich.
‘Nae, zoeë jroeës waore de meëlmentjer nit. Ze woare zoeë jroeës wie muus. En wist uur woa die woeënete?’
De Sjwatse Piete wisse vöal, mar dat nit. Ze sjudde d’r kop.
‘In ’t land Kore. En ose doa zoeëvöal korekörrelsjer op, dat nit jenóg körrelsjer uvver blove um meël tse male.’
‘Dat is evver sjandalieg,’ sjoebt d’r  angere Sjwatse Piet.
‘Joa, dat vong d’r könnik van ’t land Kore, d’r könnik Oar, deë vong dat óch. Deë woeët jans wus. Heë zaat teëje de meëlmentjer: Vuur sjtroaf zut uur van noen aaf aa nit mieë sjun wies, mar jries en jrauw. Mit lang sjtets most uur uvver de eëd kroefe. Heë joog ze voet.’
‘Woa zunt ze da noen,’ vroagt d’r inne Sjwatse Piet.
‘Da wees iech nit. Mar aaf en tsouw kome ze tseruk um sjtiekem löchs-jer in de meëlzek tse knage. Doarum most uur jód oeskieke, Sjwatse Piete.’
D’r angere Sjwatse Piet jieët d’r man van de mölle ing hank.
‘Danke meneer van de mölle.’
D’r  inne Sjwatse Piet kiekt noa de mölle.
‘Wen ’t wingt, kome vier tseruk um uuch tse helpe mit ’t meël male.’
‘Jód, Sjwatse Piete.’
Heë lekt ing han op de sjouwer van d’r Sjwatse Piet.
‘En nog jet. Verjaes nit die wies jezich tse waesje. Angesj lofe de muus uvver die jezich.’
D’r Sjwatse Piet sjoedert ziech. Heë jeet op de sjtang van d’r fiets zitse. D’r inne Sjwatse Piet sjtiegt óp. Ze winke noa d’r man van de mölle en fietse voet.