Deel XXIV

Fietsehok

De kinger hauwe al dökser jevroagd: ‘Meester, wienieë junt vier mit ’t sjrue sjpieële?’
D’r meester zaat da ummer: ‘Waad mar, dat zalt uur wal zieë.’
De kinger woeëte ummer nuisjieriejer. En hu is ’t al d’r letste sjoeëldaag. Sjtrak vingt de vakans aa.
‘Hu, sjtaeche vier de veerde keëts aa.’
‘Mar, meester,’ zeët ’t Lia, ‘d’r adventskrans is voet.’
‘Ao joa, iech zien ‘t. Woa zouw deë zieë?’
De kinger kieke hem sjwiejend aa. D’r Armin sjtelt ziech reët.
‘Bij d’r boer in d’r sjtal.’
‘Doe has ’t bauw jód. D’r adventskrans is in d’r sjtal. Mar nit bij d’r boer.’
Jinne zeët jet. Ze kenne ejentlieg mar inne sjtal. En dat is deë van d’r boer.
‘Dink is jód noa. Wat likt in d’r sjtal?’
‘Sjrue,’ róffe ze allenäu.
‘Jenauw, kinger. En woa is ós sjtrue.’
‘In ’t fietsehok!’
‘Priema. Da junt vier doa hin.’
D’r meester pakt de jietaar.
‘Koom, jes aa en häusj eroes. Dat woar bij d’r boer óch. Wist uur nog. Dat zaat d’r boer. Jans häusj.’
‘Zunt de sjöaf in ’t fietsehok,’ zeët d’r Yilmaz.
‘Nae, die zunt bij d’r boer.’
Sjtil junt de kinger hinger d’r meester aa. Noa ’t fietsehok. ’t Sjtrue likt oes-jesjpreid óppen eëd. Kiste sjtunt in inne krink rónk d’r adventskrans. An ’t daach van ’t hok hingt ing sjtalluet.
‘Jut mar zitse kinger.’
Vroagend kieke ze jet rónk.
‘Hei zunt wal jing dere,’ zeët ’t Bebbie.
‘Dat sjtimt. Mar waal dieng mam, Bebbie.’
Hinger ziech hure ze de sjtim van de mam. Ze kunt mit d’r bakfiets uvver d’r sjpieëlplai. In d’r bak zitst ing vrauw. Ze dreët e kink in de erm. ’t Is de mam van ’t Kristel. E kinke oes jroep ee. ’t Hat vuur kóts e breursje kraeje. De kinger kieke mit jroeëse oge.
D’r meester laacht.
‘Sjun wa kinger. En d’r pap van d’r Armin hat hei d’r sjtal zoeë sjun jemaad.’
Deë kunt óch oes de sjoeël.
D’r meester sjtelt ziech neëver d’r adventskrans.
‘Weë sjtikt de veerde keëts aa?’
Ja weë. Ze wisse ’t nit.
‘Dat dunt ze tsezame. De mam van ’t Bebbie, d’r pap van d’r Armin, de mam van ’t Kristel. En….’ D’r meester waad effe. ‘En kiek doa!’
Heë wiest noa de sjoeëlpoats. Doa kunt d’r boer mit e lemsje op de erm.
‘Zies te kinger. Noen is ós kris-jesjiechte veëdieg. In d’r bakfiets sjtunt kanne mit werme sjokkelade milch en pakke kriskrens-jer. Um oes tse dele. D’r meester pakt de jietaar.
‘Ieëtsjt e nui sjtuk van ’t krismeersje. Noen zinge vier dat. Hei an duur is doa plaatsj jenóg vuur.



sjtrue likt in ós fietsehok
dat is ózze krismessjtal
kiste sjtunt in inne krink
hingt ing sjtalluet an ’t daach
kink mit mam vroeë in ‘ne fiets
boer mit sjöafje va jans wied


hei tsezame ózze sjtal
viere vier ós krisverhaal
um tse zinge zoeëvöal plaatsj
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-sjtal