Deel XXII

Sjtrue

D’r Tsinterkloas hauw mit d’r Piet óp de benks-jer printe en neus jelaad. Óp ’t bord hauw e jet jesjraeve.
‘Leef kinger bis ’t nieëks joar. Hoffentlieg kan iech uuch da ing hank jeëve. En miene verjoardaag mit uuch hei óppen sjoeël viere.’
De kinger hauwe d’r Tsinterkloas en d’r Piet lever zelver jezieë, mar de printe en de neus hant hön waal jód jesjmaachd. D’r meester hauw jet drónger jesjraeve.
‘Dank Tsint en Piet, jouw rees, bis ’t nieëks joar.’
Neëver ’t bord sjteet óp ’t dus-je wie jiddes joar d’r adventskrans. Tswai keëtse brenne. De krismes kunt kótterbij.
‘Vier hant d’r verjoardaag jevierd van d’r Tsinterkloas. En weë is mit krismes jöarieg?’ vroagt d’r meester.
D’r Armin sjtikt d’r vinger óp.
‘D’r Jezus, meester.’
‘Priema Armin. En wits te óch woa heë jeboare is?’
Nae, dat wees heë nit. Óch jinne van de angere kinger.
‘In Bethlehem,’ zeët d’r meester. ‘En nit in e hoes, mar in inne sjtal.’
’t Lieza hilt ing hank vuur d’r mónk.
‘Bao, meester hauw heë ’t da nit kaod?’
‘Heë loog in ’t sjtrue. En sjtrue is jans werm.’
‘Joa, dat wees iech va miene opa,’ zeët ’t Lia. ‘Deë woeënet wie heë kling woar óp inne boerehof. En ’t sjtrue loog in d’r sjtal vuur de dere.’
‘In zoene sjtal is d’r Jezus jeboare,’ vertselt d’r meester wieër.’ De mam en d’r pap va hem moeëte ing wie rees maache. En óngerweëgs koam d’r Jezus óp de welt. Jans werm in inne sjtal woa óch dere i sjtónge.’
‘Meester,’ d’r Armin sjtikt werm d’r vinger óp.’Meester, is hei óch sjtrue?’
‘Joa bij d’r boer. Hinger d’r busj. Vier kanne wal ins d’rhin joa. Misjien krient vier wal jet sjtrue vuur hei óppen sjoeël.’
Dat vinge de kinger e jód iedee.
‘Nieëkste waech kanne vier joa. Iech zal kieke dat iech ing kar krien um ’t sjtrue i tse doeë.’
‘Vier hant heem inne bakfiets,’ ruft ’t Bebbie.
‘Dat zouw sjun zieë. Vroag ins of vier die darve lieëne.’
‘Joa, meester. De mam bringt miech doch ummer d’rmit noa de sjoeël.’
Heë sjteet óp en pakt de jietaar. Die hingt an de moer neëver ’t bord.
Jiddes joar zingt d’r meester mit de kinger e nui krislidje. Heë jeet mit de vinger uvver de sjnoare.
‘Dis joar zingt alling de jietaar en vier vertselle ’t krismeersje.’


in ’n sjtal  koam óp de welt
Jezus kinke in ’t sjtrue
jans zoeë werm bij mam en pap
iezieg kaod woar ’t an duur
óch de dere in d’r sjtal
hure bij dat krisverhaal
mam va Bebbie kunt noa ós
mit d’r bakfiets  vuur ’t sjtrue
woa ’t Jezuskink i sjlieëft
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-sjtrue.