Deel XV
Krisbal
 

E paar jroeëse tute sjtunt bij ’t bord. Vol mit alle meuglieje bel. De kinger hant die verzammeld. ’t Is hu d’r letse sjoeëldaag. Tswai daag vuur krismes. Inne daag vuur de veerde keëts. Mar da zunt ze nit óppen sjoeël.
‘Wie dunt vier dat,’ vroagt d’r meester. ‘De veerde keëts aamaache.’
Jinne zeët jet.
‘Dat dunt vier doch hu,’ zeët d’r Job.
‘Dat is woar Job. Dat dunt vier. Mar woa?’
’t Mieke wiest noa d’r adventskrans.
‘Doa.’
‘Hei jeweun in de klas, Mieke?’
‘Woa angesj?’
D’r Mitch hingt uvver zie benks-je.
‘Vier junt urjens hin.’
‘En woa da?’
Heë wiest noa de tute.
‘Die junt vier bringe.’
‘Wie wits doe dat?’
‘Van ’t kriskinke.’
Dat sjleet d’r meester in d’r laach.
‘Mitch, doe bis e kris-jesjenk. Koom vier junt.’
Óp d’r jank sjtunt óch e paar eldere. Ze vinge ’t sjun um mit tse joa. Tsezame drage ze de tute. ’t Anisha, d’r Job, ’t Kaatje, ’t Mieke zunt de ieëtsjte. D’r meester jieët hön de tute.
‘D’r waeg is wied jenóg vuur jidderinne um ing tuut tse drage,’ zeët d’r meester. ‘De tuut van uuch vuur anger kinger.’
Zoeë is ’t óch. Ze lofe e jans sjtuk. Wied hinger de sjoeël. In e aove veld. Langs d’r waeg zient ze ing tent sjtoa. Inne vuurpot brent d’rneëver. D’r Diëgo wiest.
‘Kiek doahinge.’
 Ze zient ’t allenäu. Ing tent en vuur. De sjpannoeng sjtiegt. D’r meester leuft vuuróp. Heë sjleet ’t dóch an d’r i-jank van de tent óp. Ze lofe hinger ‘m aa. In de tent likt inne hoof sjtrue. D’r tusje zitse ’t Jertie en d’r Rik. Um ziech hin kinger va kling bis jroeës. En jans jroeës. ’t Hat e kink in de erm.
‘Welkom,’ zeët d’r Rik
‘Welkom,’ zeët ’t Jertie. ‘Welkom bij ós kinger.’
D’r Diëgo, d’r Mels, ’t Vesper zetse de tute vuur hön neer. 
Óppen eëd sjtunt veer keëtse. D’r meester winkt noa de eldere. Ze haode ziech óngeree de heng vas. Tsezame sjtaeche ze de keëtse aa. Neëver de mam en ’t kink likt de jietaar van d’r meester. Heë zetst ziech óp ing bued sjrue. Ze zinge e sjtuk van ’t krislidje. Hu is ’t bal. E krisbal.

in ing tent hei in ’t veld
zunt vier allenäu bijee
bringe tute vol mit bel
vuur de kinger mit vöal leed
zitse noen  bij  keëtselit
zinge leef e krismeslid

zing en dans hu mit ós mit
alle kinger óp de welt
krient de vräud en sjpas jesjenkt
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismesbal