Deel tswelf
Sjtal

Bij alle kinger in de jroepe brenne keëtse. ’t Lit is oes. Sjtil junt ze eri. Hu is bij hön óppen sjoeël ’t krisfes. D’r meester van ’t Karin sjteet bij de duur. Heë hat d’r jas nog aa. In de klas brent ’t jroeës lit. Wat vreëm. D’r meester hat ziech doch nit verjaese. ’t Claudia is ’t ieëtsjte wat jet zeët.
‘Hant vier hu jee fes zoeë wie de anger jroepe?’
‘Joawaal.’
Verwóngerd kieke de kinger hem aa.
‘Wat kiekt uur?’
‘Uur hilt ós vuur d’r jek,’ zeët d’r Ron.
‘Iech zouw nit durve. Zicher hu nit.’
‘Wie junt vier da viere. Al dat lit aa.’
‘Komt mar ins eri. Hod d’r jas mar aa.’
Ze lofe hinger d’r meester aa noa de vinster. Deë broecht nuuks mieë tse zage. D’r  man van ’t eëzeltje kunt kótterbij. Heë hilt ’t eëzeltje an de lieng vas. De mam van ’t Karin leuft an de anger zie d’r neëver.
‘Woa junt vier krismes viere,’ vroagt d’r meester.
‘In d’r sjtal,’ róffe de kinger.
D’r Rob wiest noa d’r adventskrans.
‘De veerde keëts da?’
‘Die neëme vier mit. Pak doe mar d’r adventskrans Rob.’
Tsezame junt ze eroes. De mam van ‘t Karin winkt. D’r man laacht.
‘Um de buut darft uur e sjtuks-je óp ’t eëzeltje mitvare. Jenauw wie ’t Maria.’
D’r  Sven darf ’t ieëtsjte. D’r meester zingt mit de kinger ‘Vier kome tsezame.’ D’r man winkt mit ing hank. De mam klatsjt in de heng. ’t Eëzeltje sjwingt d’r sjtats. Ze lofe durch ’t park. Va wieds zient ze d’r sjtal. Doa sjiengt lit eroes. Wen ze kotterbij kome zient ze ing pief durch ’t daach. Sjwaam sjtiegt umhoeëg. De duur jeet óp. Doa zunt nog mieë pappe en mamme. Ze zunt wie herdere verkleid. Midde in d’r sjtal brent inne kachel. De kinger zetse ziech rónk d’r kachel in ’t sjtrue. Zoeë kanne ze ziech werme. Ze krient allenäu ing tas sjokkelademilch en e sjtuk kriskóch. D’r Rob zetst d’r adventskrans óppen eëd in d’r krink. D’r meester kiekt de kinger aa.
‘Weë sjtikt de veerde keëts aa?’
‘D’r man,’ róffe ze tsezame.
D’r man vräut ziech.
‘En de mam van ’t Karin,’  zeët e.
Tsezame sjtaeche ze de keëtse aa. D’r man wiest noa ziech zelver.
‘Iech bin d’r Jozef. En iech leës uuch noen ing jesjiechte vuur.’
Heë pakt e bóch oes zieng taesj. Zetst ziech óp ’t sjtrue. De jesjiechte jeet uvver ’t eëzeltje,  ‘t Maria, d’r Jozef en hön pasjebore kink. Wen de jesjiechte oes is, pakt d’r meester de jietaar. Die sjteet in inne ek van d’r sjtal.
‘Zieëlieg Krismes,’zeët d’r meester.
‘Zieëlieg Krismes,’ klinkt ’t durch d’r sjtal.

in ‘ne sjtal kótbij de sjoeël
raeste kinger in ’t sjtrue
bij d’r eëzel en d’r man
werme ziech doa an ’t vuur
zitse sjpassieg in ‘ne krink
rónk ’t pasjebore kink

sjokkelademilch en kóch
mammme pappe óch d’rbij
viere krismes mit d’r jroep
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-fes 2x