Columns

Inne maidaag deë ziech van ing vrundlieje zie lieët zieë. ’t Bertie en d’r Wiel hoale ziech d’r fiets oes d’r sjtal. Inne noamiddaag toer. De zon lieët hön e sjtuk wieër vare wie ze de letste tsiet jewend zunt. Ze vare uvver inne beusjwaeg. Tusje de sjtruuch en de beum durch hure ze jezank. ’t Bertie hilt aa.

‘Doa likt e brifje i de brivvebus. Ing iladoeng,’ leëst d’r Joeëhan, ‘in ’t dörpshoes. Dat is jet vuur de noabersjaf.’ ’t Lieza kunt neëver ‘m sjtoa. ‘’t Likt draa wat.’ ’t Leëst uvver de sjouwer van d’r Joeëhan mit. ‘Weë is dat?’

Jenauw wie ing waech jeleie. Ing blauw loeët. Óch noen hat d’r Joeëhan de vaan oes-jesjtaoche. Alling hingt ze haof an d’r vanekuul. D’r Joeëhan jeet mit d’r hónk eroes vuur d’r sjpatseerjank. ’t Is sjtil an duur. Jing harmonie óppen sjtroas in d’r vrujje mörje. ’t Vilt nuuks tse viere.

‘Blauw loeët. Ing sjun kluur vuur könneksdaag.’ ’t Lieza kiekt eroes. ‘Zicher vuur de kinger óp d’r maat. Kanne ze sjun sjpieële.’ D’r Joeëhan hat jraad de vaan oes-jesjtaoche. Heë pakt de hongslieng. Sjpatseert e sjtuk langs d’r maat

’t Wil mar nit ópsjisse vuur d’r Hannes. ’t Weer is noen nit wat me neumt inne sjunne aavank va de fiets-tsiet. Joa, ’t is vrug, mar nog jaar jee vrugjoar. Um d’r fiets tse losse noakieke is ’t nog nit d’rva kome.

D’r Oeësterhaas hat zie werk jedoa. Kinger vräud braad. ’t Sjpel va versjtaeche in d’r vrugjoarjaad. Klure-sjtroale. En da tietsje. Mit of oane foetele. Zoeë óch bij ’t Bertie en d’r Wiel. Mit de kinger bijenee. Rónk d’r dusj.

Óp d’r jroeëse plai weëd ing buun jebouwd. E plakkaat an inne poal versteld wat jeet passere. ‘White Thursday’ sjteet dróp. ’t Bertie en d’r Wiel blieve sjtoa. ‘Wiese donnesjdieg,’ zeët ’t Bertie. ‘Zier jód va diech,’ tsenkt d’r Wiel. ‘Woarum in ’t Engelsj?’

De broeng bukkebleer winge intsel oes de hek. Reste nog va d’r winkter. ’t Vrugjoar tseecht ziech in d’r kalender. Evver nit in ’t weer. D’r jank noa de Jouw Waech is mies. Hu d’r zamsdieg sjleet de troerklok. Me verzammelt ziech in de kirch vuur ’t absjied va d’r Kep.

Doa junt ze da, ’t Bertie en d’r Wiel. Inne middieg noa ’t tejater. E jesjenk va de [...]

Veëntjer en ballonge hange óp bij ’t bucherjesjef. ’t Is fes. Mit en durch de bucher. Ing waech lang. Ing vrauw mit e kink an de hank kome aalofe. ‘Kiek, mam, ballonge.’ Het duit de naas teëje de roet. De mam nimt ‘m mit eri. Mit jroeëse oge kiekt ’t noa de ballonge.

Vóssjtep in d’r sjnei. D’rneëver hongspuetjer. D’r Joeëhan sjpatseert. Neëver ziech triepelt d’r hónk. Sjnei in d’r meëts. De vrugjoarvräud kriet ing winkterkluur. Wies i jreun. An de anger zie van de sjtroas leuft inne verbij. ‘’t Hat jesjneid.’ D’r Joeëhan zeët i ziechzelver: ‘Wat-s te nit zeës.’

De ieëtsjte rungde tsiedónk leëze hat d’r Wiel hinger d’r ruk. Heë vauwt ze tsouw. Kiekt eroes. D’r ieëtsjte mondieg va d’r nuie mond. De tuut klinkt an duur. ’t Woar inne sjmiesmörje. De zon lieët ziech jet zieë. Bleech. Inne miepmop fladdert durch d’r jaad. Zetst ziech óp de blui van d’r ummerjreun. D’r wink bloast jet bleer rónk.

Jevroare hat ’t dis naat. Auto’s zunt wies. ’t Is nog frisj. De zon kunt boave d’r horizon oes. Sjiengt in de blauw loeët. D’r Joeëhan sjpatseert in deë kluurrieche mörje mit d’r hónk. Óp d’r ek van de sjtroas sjteet e jroeës sjild. Mit alle meuglieje köp va vrundlieg kiekende lu. Binnekóts kan werm jeweëld weëde.

Ze kanne nit wade mit bijenee kome. De tswai breur. Jans jet joare aintseljenger in d’r óptsóg. De letste tswai joar zunt ze nit wieër kome wie ing rungde rónk d’r kuchedusj. Mar dis joar jeet e werm trekke. Inne richtieje tsóg. Doa zitse ze werm in de kuche. Óp d’r dusj likt e jroeës sjtuk papier.

In de winktertsiet vieët d’r Hannes jemindlieg winniejer kilometere. Kunt e nit ezoeë wied. Evver hu, inne van de ieëtsjte zóndieje in d’r jannewaar wil e durch dat ee dörp fietse. E dörp va vräud. Woa de klok in d’r kirchtoer zieng klanke va bejrif uvver de landsjaf lieët sjalle. Heë sjtiegt doa jeer aaf.

De krisdaag woare ’t Marij en ’t Sietske mit hön kinke Ingel bij de eldere van ’t Sietske. Noen de daag d’rnoa bij de eldere van ’t Marij. De ieëtsjte krismes van ‘t Ingel. Sjtoots maache ze inne sjpatseerjank durch ’t dörp. Tsezame duie ze d’r kingerwaan. Hei en doa jeet ing duur óp.

’t Rent al d’r janse mörje. ’t Bertie en d’r Wiel sjtieje in de bus. Vurrieje waech bellet hön klingkink. ‘Oma, opa, komt uur óch. Iech bin hiert’. Doa broechete ze nit lang uvver noa tse dinke. Ze junt hu d’rhin. E krissjpel óppen sjoeël. De bus trukt óp. D’r Wiel kiekt eroes.

’t Is werm zoeë wied. D’r herfs-trit van d’r Hannes. In e vrugjoar weer. Noa d’r man van de eppel. Dizze zommer hat heë ‘m nog jezieë. Doe varet e óp inne bakfiets rónk um blomme oes tse dele. Heë ziet ‘m al sjtoa. In de sjuur. Ze winke noa ee. D’r Hannes völt ziech de fiets-taesje mit eppel. D’r man vrundlieg wie alle joare.

Ze haode ’t in iere. De joaresfester. D’r haodvas in de tsiet. Vuur de manslu van de bank is ’t e treffe. Jemindlieg is dat bij de bank. Evver bij de fester is ’t e bezónger moment in ’t joar. Ing vruet an d’r krans van de tsiet. Hu d’r kirkhof. Doa kome ze bijenee. Ze neëme ‘m óngerhengs. Da ziet e zóndieg mit Allerhillieje faierlieg oes.

‘t Lieza bekiekt ziech ins d’r Joeëhan. ‘’t Is doch kappes wa man. Zitse vier i hoes. De haitsoeng neer jezatsd. Elektriesj kecheltje aa. ’t Oavends mit ing dekke um an d’r tillevies.’ ‘Zoeë is ’t noen eemoal, Lies. En los ós mar hoffe dat vier jinne kauwe winkter krient. Noen vool deë al jet joaremit. D’r letste ‘Elfstedentocht’ likt wied hinger ós.’