Dets. IV
Fietslamp
’t Hauw ‘m jód jevalle. Vurriegs joar óp Hillieje Oavend e sjtuk fietse. ’t Winnieje lit jenóg um in ’t vöale va d’r duuster d’r waeg tse vinge. Dat is ‘m bijblaeve, d’r Hannes. ’t Joar durch.
Wie ’t weer óch is, heë sjtiegt óp d’r fiets. Jraad dizzen oavend de natoer umerme. De sjtroase zunt al ing tsiet feslieg i lit jekluurd. Hei en doa kliengelt moeziek van ing sjpieëldoeës. Heë neuriet jet. Óch wen de sjtroase hinger ‘m zunt. Durch de velder klinkt ’t in ‘m noa. Óp ing huegde bliet e sjtoa. Duuster um hem hin. Va wieds ziet e ’t lit va de hoezer. ’t Fes dat me doa viert. E bild vuur ing kriskaat.
Heë fietst wieër. Ummer mieë duuster. En da ziet heë e lit kótterbij kome. Óch inne fietser. ‘t Maat nuisjierieg. Tswai fietslampe. Ing sjtim klinkt in ’t verbij joa.
‘Alle jóds’.
Inne kris-jrós. D’r duuster luet óp. Zoeë winnieg jenóg vuur zoeëvöal. Dat nimt e mit noa heem. In ing tsiet va nogal verdeeldheet. Verbóngeheet ónger droek. Dat winnieg jieët mód. Tswai fietslampe, ing sjtim.
Zoeë sjlieft d’r Hannes i. Mit moeziekante óppen sjtroas. Stille Nacht klinkt. E kris-jesjenk.
2025
