nov II
Ze hant fes. De lu van ’t weltjesjef. Iladoenge rónkjesjikd. Plaatsj vuur jidderinne. Oane oesnaam. Óch ’t Bertie en d’r Wiel zunt doa. Ze kome doa jeer. Um tse jelde. Inne sjtuts vuur leed weltwied. ’t Bertie hulpt inne daag in de waech ing hank mit in ’t jesjef. Inne zenger is óch doa. Deë hat d’r bejin van ’t jesjef mitjemaad. Zingt mit ing jong vrauw. ’t Bild va hu. Va durchjoa. In ing kristalkloar sjtim. Zuver óp de jraat. Honger is ós zörg. Van alle tsiete. Nit um tse laache. Doa zinge ze tsezame uvver. Zenger va doe. Zenger va noen. Um mit i tse sjtimme. Vuur tse weële.
D’r Wiel zukt ziech engel bildjer oes. Bringer va vrid. Kris-jesjiechte. Vuur de klingkinger. An duur sjteet ing mam mit e kink. Het wiest noa inne zilver sjtroalende engel in de etalaasj. De mam trukt de sjouwere óp.Troer in heur oge. Zoeë tse zieë hat ze ’t jeld nit d’rvuur. ’t Bertie pakt d’r engel. Jeet d’rmit an duur. ’t Kinke sjtroalt. E jesjenk. De mam veëgt ziech ing troan aaf.
Krismes in ‘t weltjesjef. Va binne bis an duur. Weltwied. Nog jans jet joare.
