{play}geluidcolumn/veerboot.mp3|#9b7e33[BGCOLOR]{/play}
Veerboot
’t Wasser in de rivier sjtreumt lanksaam verbij. Sjrukker hoots drieve mit. An de uvverzie tseechent ziech ’t dörp aaf. D’r kirchtoere sjtikt boave de hoezer oes. De middiegzon sjiengt bleech. De veerboot an de kank wiegt hin en heer. In de winktermonde hat ze rouw. In vruier tsiete varete ze ’t janse joar. Durch de nui bruk broeche jing auto’s mieë uvverjezatsd tse weëde. Noen kome alling nog mar fietsere en sjpatseerjenger. Die kome vuural in de zommertsiet. In d’r herfs lekt d’r Sjef de boot an de kette. Bis ’t vrugjoar. Doa kiekt e d’r janse winkter noa oes. Uvver ’t wasser van de ing zie noa de anger. En werm tseruk. Jenauw wie ziene pap en opa. Jans jet jeneratsiejoeëne. Jans jet leëvens veerbote. Ing zie, anger zie. Hin en heer. Mit vöal jesjiechten. Die weëde óch vertseld. Vuural óp lang winkteroavende. Hu óp d’r daag vuur krismes jieët ’t ejentlieg mar ing jesjiechte. Oes de tsiet dat de veerboot nog jeroejd woeët.
D’r veerman hoeët op krisoavend an de uvver zie de sjel. ’t Woar duuster. Uvver ’t wasser drievet nieëvel.
‘Weë kan dat zieë’, daat d’r veerman. ‘’t Is al oavend en bij dat weer. Jet vuur sjpoeëke.’
‘Zouws te wal joa,’ zaat zieng vrauw. ‘’t Is krisoavend.’
Heë lofet noa de duur.
‘Jraad doarum. Me wees noeëts weë doa sjteet. Misjien inne deë hulp nuedieg hat’.
Zieng vrauw vertrouwet ’t nit.
‘Ziech mar vuurzichtieg.’
D’r veerman dong ziech d’r dikke mantel aa. De kap trók e deep in d’r kop. De sjtalluet maachet heë vuuraa de boot vas. Mit kreftieje sjleëg roejet heë noa de uvverzie. Zieng vrauw hauw d’r sjlaag vuur de vinster ópjemaat. Ze kieket hem noa. ’t Ploensje van de roejsjpane klónk uvver ’t wasser. D’r nieëvel sjloeket ‘t lit van de sjtalluet óp. Heë roejet mit d’r ruk noa de anger zie. Aaf en tsouw kieket heë um. Wie wied is ’t nog? In d’r duuster ziet e tswai fiejoere. Mit ing koad maat heë de boot vas an inne poal. Heë hilt de sjtalluet umhoeëg. Jraad jenóg lit um tse zieë. An de kank sjtunt inne man en ing vrauw. I loemele jekleid. De vrauw hilt ziech kumend d’r boech vas. Ze is in umsjteng. Oane jet tse zage sjtikt d’r veerman zieng hank oes. Heë hulpt ze in de boot. Oes alle kraf roejt e tseruk. ’t Kink is an ’t kome. Sjweesdruup roetsje ónger de kap oes. Zieng vrauw ziet werm ’t lit van de boot. Ze sjleet ziech inne dóch um en jeet eroes. De boot kunt lanksaam oes d’r nieëvel. Ing sjtim klinkt. E kriesjend kink. Ze hulpt de vrauw oes de boot. In ‘t hoes van d’r veerman en zieng vrauw vinge ze óngerdaach. E kink jebore in de krisnaat. Midde óp ’t wasser. In de boot van d’r veerman. Heë roejet e kriskink.
Óch dis joar zal die jesjiechte werm vertseld weëde. D’r Sjef junnet, dat heë óch oeëts zoeng kris-jesjiechte va ziechzelver kank vertselle. Mörje zitse ze bijenee. D’r Sjef en zieng famillieë. Mit zieng vrauw hat e hön hoes sjun jetseerd. In de kuche weëd jebakke. Durch de vinster kieke ze oes uvver ’t wasser. ’t Weëd lanksaam duuster. ’t Dörp an de uvverzie is nog jraad tse zieë.
‘Dierek zalle de klokke loeë vuur de kingermaes,’ zeët d’r Sjef.
Óp d’r radio zingt me krislidjer. Zieng vrauw neuriet mit. In d’r jank klinkt de sjel. D’r Sjef leuft noa de tsimmerduur.
‘Weë mós dat wal nit zieë. Óp Hillieje oavend.’
An de vuurduur sjteet d’r boer van e sjtuks-je wieër eróp.
‘Sjef kans te miech helpe? Iech mós mit d’r traktor de dere vuur d’r krissjtal noa ’t dörp bringe. Mar d’r trekhoak is miech aafjebraoche. Noen kan iech d’r anhenger mit de dere nit bringe.’
D’r Sjef trukt ziech d’r jas aa.
‘Inne krissjtal oane dere jieët ’t nit. Koom, óp de boot d’rmit.’
D’r boer jeet flot tseruk noa d’r boerehof. In de sjtuurhut sjtart d’r Sjef d’r motor. De klap van de boot zakt eraaf. D’r boer kunt mit ing kouw an ing koad. D’r eëzel leuft mit de boerin. De sjöaf lofe d’rhinger. D’r hónk drieft ze bijenee. D’r Sjef maat de kette los. De boot viert noa de uvverzie. De kirchklokke loeë.
In ’t dörp maat me ziech ónrouw. D’r Jozef en ’t Maria mit ’t kink zunt in d’r sjtal. Mar jing dere. Dat jieët ’t nit. Doa mós jet passeerd zieë. ’t Broeze van d’r motor is in ’t dörp tse hure. Wie kan dat? De veerboot óp krisoavend. Lanksaam kunt de boot kótterbij. ’t Lit in de sjtuurhut is duudlieg tse zieë. De sjel klinkt. De sjöaf blate. De ónrouw um de dere in d’r krissjtal weëd vräud. Me leuft noa de kank van de rivier. De dere zunt duudlieg tse zieë.
Durch de sjtroas noa d’r krissjtal trukt inne tsóg. D’r boer en de boerin mit de kouw en d’r eëzel. De sjöaf en d’r hónk d’rhinger. D’r Sjef lekt de boot vas. Sjtroalend trukt e nog ins an de sjel. Dizzen oavend is ing nui jesjiechte jebore. Noen hat d’r Sjef zieng eje kris-jesjiechte.{gotop}
