okt III
Inne jrauwe mörje. Herfs kluur jries. D’r Hannes hat sjtere-jedanken. Die klure ziech appel roeë. Vuur hem jee sjwats laoch. D’r waeg noa d’r boer. Herfsvräud va jans jet joare. Alling veult e dat nog nit ezoeë. ’t Is vrug went e óp d’r fiets sjtiegt. D’r ieëtsjte vós-jenger ziet e bij de jroeëse sjtroas. Ing jong vrauw. Hat heur nog nit zoeëlang jeleie jezieë. Ze sjtooch mit ing sjoeëlklas kinger inne waeg uvver. D’r Hannes koam óp d’r fiets en sjtóppet vuur ze. Inne vrundlieje laach als dank. Noen werm deë laach. Ze sjtikt ing hank oes. Óp ing huegde va ‘iech han diech jezieë’. Tswai lu óngerweëgs i zóndiegvrugde. Ze treffe ziech. D’r ieëtsje daag va de herfsvakans. Óch tsouwval hat ziene zin. Al is ’t, dat ‘t d’r Hannes jet va vräud jieët. D’r waeg noa d’r boer jeet noen flotter. Went e d’r waeg bij d’r boerehof eraaf jeet, ziet e ing tent tusje de eppelbeum sjtoa. Doa zunt nog jet camping jeste. Dat is óch ’t ieëtsjte wat d’r Hannes zeët, went e d’r boer óp ’t erf bejrust.
‘Nog jeste?’
‘Joa, óch lu óp d’r fiets. Ze blieve e paar daag en vare da wieër.’
‘En wie woar ’t joar,’ vroagt d’r Hannes.
‘Jenóg jeste zunt hei jeweë. En vöal obs dis joar.’
Heë wiest noa d’r jieëvel. ‘Tsevreie’, sjteet nog ummer dróp. De lettere in de kluur va vurriegs joar. ‘Tsevreie’ e woad dat d’r Hannes jiddes joar tseruk lieët kome. En e woad wat e mit noa heem nimt. Dat bij hem bliet in d’r jesjmak va de sjteer-eppel bij ziech in de fietse taesj.
‘Tsevreie’ um tse preuve. Zicher noa hu. Inne daag mit obs en inne jrós van ing jong vrauw. Went e voet vieët, sjtikt e de hank oes noa d’r boer. Óp ing huegde va ‘vier zient ós’. Besjtimd. En i jedanke an de sjoeëljuffrauw, ing huegde va ‘misjien’.
Durch ’t jries sjiengt noen de zon. Herfs kluur va vräud. D’r zin va tsouwval.
