Voeshek
Ópins, bij ‘t zieë van ee bild, vilt dat woad miech in
Weë dat bekankd vuur kunt wees wat iech ming
Als kink benoa jiddere zóndieg in d’r betste sjtaat
lofete vier ’t peëdsje langs d’r Berebusj eraaf
Van ’t Roldückerveld noa Haander jiddes kier opnui
Ploeëte broamele en fain blomme die sjtónge in blui
De tant Keet wós jemindlieg al besjeed
en zats de vaas mit wasser al jereed
Mit leefde d’r sjtroech blomme woeët aajenoame
dat heur tsimmer ing hoaf wèch doahin sjtónk
hant vier pas wie vier auwer woare vernoame
Doanoa woeët d’r vlaam op d’r dusj jezatse
en loesterete vier als kinger noa hön jesjiechtens en fratse
wat die auwere allenui hauwe oesjevrèse
en ze da menniegmoal durch d’r boer kroge jerèse
’t woare sjun middiege doa ónge óp Haander
Zoeë zies te wie sjun erinneroenge zint ópjesjlage
