Krisnieëvel

Rónk de kristsiet is ’t wie jiddes joar druk in de jesjefter. Óp jidder trit van de roltrappe sjtunt wal e paar vus. Zoeë kót vuur krismes weëd nog flot ’t letste jehold. En dat is nog jans jet. ’t Kristl kiekt bij de triekkoots. Ze ligke jevauwe óp inne dusj. ’t Kiekt ieëtsj noa de moas, xl. Vuur inne sjwerver is dat jód ezoeë. Besser tse jroeës dan tse kling. Went ’t mar de kauw boese hilt. Mit krismes sjenkt het inne sjwerver inne triekko. Bij ’t sjtation zitse d’r jenóg. Durch ’t joar weëde langs de hoezer tüte vol mit auw kleier ópjehold. Mar mit krismes wilt ’t Kristl inne nuie sjenke. Woarum? E aod jeveul va dele? Ziech sjuldieg veule? Vier hant zoeëvöal en zie zoeë winnieg.
Bij de oma heem hauwe ze inne boerehof. Óp krisoavend koame de erm lü noa d’r hof en kroge in de sjuur jet tse èse. ’t Kristl hauw die jesjiechte van de oma jans jet joare ónger d’r krisboom jehoeëd. Doa is besjtimd jet va blieve hange. ’t Letste jesjenk dat mit de krismes jejole weëd, is d’r triekko vuur inne sjwerver. Alling dis joar woar de tsiet knap. Vanaaf d’r zommer wirkt ’t Kristl in ’t norde van ’t land. ’t Woeëd durch ’t bedrief uvverjeplaatsjt. ’t Is tse wied um jiddere daag óp en neer tse reze. In de weekende kunt ’t noen heem. Wat wils te went ste in de vóftsieg bis. De kinger sjtoedere nog. Da kanste ’t jeld jód jebroeche. Anger werk vingste nit mieë zoeë flot. En ’t zouw mar vuur e joar zieë.
Dizze mörje hant ze óp ‘t kantoer nog ing besjprèchóng jehat. ‘t Jong flotter wie ze jedaad hauwe. Doarum kanke ze ieëder noa heem joa. ‘t Kunt ’t Kristl jód oes. ’t Jesjenk vuur d’r sjwerver jelde en nog vuur d’r duuster heem zieë. Mörje is ’t Hillieje oavend. Da is i hoes nog jenóg tse doeë. ’t Vräut ziech. Noa heem. Tusje krismes en nuijoar hat ’t vrij. In de letste monde hat ’t óp kantoer nui lü liere kenne. Doa kan ’t jód mit ópsjisse. Ejentlieg besser dan de lü woa ’t óp ’t vruiere kantoer mit wirket. ’t Krisdiné hauw vurrieje wèch vuur hem óch langer jedoerd wie anger joare.
Bij d’r dusj mit triekkoots sjtunt inne man en ing vrauw. Ze hant ’t uvver de moas. Ze tswiefele. ‘t Kristl pakt d’r ieëtsjte betste XL en leuft d’rmit noa de kassa. ’t Is inne jrieze mit blauw sjtreve. Dat deed ’t ummer jód. An duur is ’t nieëvelig. ’t Zetst ziech d’r kraag óp. ’t Leuft flink durch noa ’t sjtation. Óp ’t perron sjtunt hei en doa jet lü. Zoeë midde óp d’r daag jeet ’t nog mit de drukte. ’t Kristl sjtelt ziech oes d’r wink hinger e reklamebord. Doa-óp is inne krismaan tse zieë deë cola drinkt. Oes d’r nieëvel viert d’r tsóg ’t sjtation binne. ’t Kristl zetst ziech óp e inkelsjteulsje. De reestèsj neëver ziech. De tuut mit d’r triekko boave dróp. An de anger zie van ’t jengs-je zitse inne man en ing vrauw.
‘D’r wink drieft d’r nieëvel voet,’ zeët d’r man.
De vrauw kiekt eroes.
‘Dat hant ze óch jemeld. Flinke sjtorm’.
’t Kristl pakt ziech e bóch oes de tèsj. Óp de reze tusje heem en ’t werk hat ’t al jans jet bucher jeleëze. An duur klinkt ing fleut. E meëdje kan nog jraad vuur de dure sjlisse eri sjpringe. Boese oam vilt ’t óp ing bank. Neëver ziech zetst ’t e pak neer. E kerstpakket zoeë tse zieë. D’r man kiekt noa ’t meëdje.
‘Jraad óp tsiet,’ zeët e.
De vrauw sjtüest d’r man aa en wiest noa de vinster.
‘Kiek ins an duur, wie de beum hin en heer junt.’
‘Vier zitse werm,’ zeët d’r man.
’t Vingt aa tse reëne. ’t Klattert teëje de roete. Me kan nit mieë eroes kiekke. In d’r tsóg jeet ’t lit aa. Mar nit vuur lang. ’t Jeet e paar moal oes en aa. D’r tsóg viert ummer lanksamer. Bis heë sjtil sjteet. ’t Lit is noen oes. ’t Kristl kiekt óp van ’t bóch. An duur vilt tusje d’r reën sjnei. De nase vlokke kleëve an de roete. D’r man kiekt ins rónk. Heë zetst ziech reët óp.
‘Wat krien vier da noen. Toch jing ‘vertraging’. Deë zouw tsóg.’
‘Iech zaat ’t toch. Ze hant sjleët weer jemeld,’ zeët de vrauw.
D’r man sjtelt ziech.
‘Doa broecht de tsóg toch nit vuur tse blieve sjtoa.’
D’r conducteur kunt de coupé eri.
‘D’r tsóg kan nit wieër. Doa zunt beum óp ’t sjpoor jevalle. Ze hant sjpoorkabele jetróffe. Wie lang ’t doert, wisse vier nit.’
‘Hoffentlieg zunt vier vuur de krismes heem’, zeët d’r man.
D’r conducteur laacht ins.
‘Angesj maache vier ’t ós hei jemuutlieg.’
D’r man zetst ziech werm. De vrauw züet ins. In dé coupé is ’t noen sjtil. ’t Meëdje pakt ziech d’r tellefong. ’t Duit inne nommer.
‘Mit miech. D’r tsóg sjteet sjtil. Doa ligke beum óp ’t jlais…Bij üch óch sjleët weer… Leve jong.’
’t Deed d’r tellefong tseruk in de tèsj van d’r jas.
‘Dat kan nog lang joa doere. In ’t janse land is vöal sjaa durch d’r sjtorm’.
’t Kristl sjtelt ziech um d’r jas aa tse doeë. ’t Weëd lanksaam aa kauwer in d’r tsóg. D’r man en de vrauw dunt ‘m noa. An duur is ’t noen drüeg. D’r sjtorm hat ziech jelaad. ’t Weëd duuster. ’t Meëdje hat noen óch d’r jas aa.
‘Iech krien honger.’
Het maat ’t kerstpakket óp en holt ing doeës mit kuchs-jer droes. Ónger ’t ópsjtoa riest het ’t roeë cellofaanpapier mit wiese krisbeumpjer d’rva. ’t Prezenteert de kuchs-jer an ’t Kristl, d’r man en de vrauw. D’r conducteur kunt jraad eri. Óch heë kriet ee.
‘Danke,’ zeët e. ‘’t Kan nog ing janse tsiet doere ier vier wieër kanne.’
‘Kanne jing busse i-jezatsd weëde,’ vroagt d’r man.
‘Dat is lestieg. ’t Verkier is durch d’r sjtorm behuurlieg durchee.’
’t Kristl sjteet óp en jeet bij ’t meëdje zitse.
‘Mienne naam is Kristl’.
‘Wat sjun,’ zeët ’t meëdje, ‘Kristl en dat mit krismes.’
‘Joa iech dink dat iech jet mit krismes han’.
’t Kristl vertselt ‘m de jesjiechte van d’r triekko.
‘Iech han nüks mit krismes. Iech woeën in e hoes mit ing vrauw, die in d’r aujoes al aavingt uvver wainachte, mieng mam. En in d’r september al ins ing kris-cd sjpilt. Doa weëd iech jek va. Vasteloavend. Doa kanste miech mit aakómme. Mar krismes. Trouwens iech heesj Robin. Mar iech mós zage die jesjiechte van deë sjwerver zeët miech wal jet.’
Het maat ’t kerstpakket werm óp. Noen holt ’t e kieës-je droes. Da sjtelt ’t ziech. ‘Meneer en mevrouw, komt d’rbij zitse. Dat is toch jemuutliejer.’ De vrauw sjteet óp. Ze duit teëje d’r erm van d’r man.
‘Doa is ’t misjien wermer.’
D’r man züet ins. Heë sjteet óch óp. Ze zetse ziech teëjenuvver de tswai vrauwlü. ‘Vier heesje Vermeer,’ zeët de vrauw. ‘Karin en André.’
‘Kristl en Robin,’ laacht ’t meëdje.
Oes de does pakt ’t inne keëtselüeter.
‘Hat inne sjweëjele?’ D’r man jieët ‘m inne aasjtècher. Óp ’t plenks-je vuur de vinster brent ing keëts. ’t Keëtselit kluurt de coupé. E jeveul va krismes danst mit de vlamme. Went de plets-jer en d’r kieës óp zunt, jeet ’t lit aa. De keëtse zunt al e sjtuk ópjebrank. De sjtim van d’r conducteur klinkt oes de lautsjprèchere.
‘Danke vuur d’r jedóld. Vier kanne wieër. Vuur krismes zunt vier heem.’
’t Kristl laacht. Het sjteet óp.
‘Iech pak miech de tèsj.’
Mar went ’t bij de tèsj kunt, ziet ’t dat de tuut leëg is. ’t Wil sjoebbe. Mar ’t tswiefelt. ‘D’r triekko is al zienne wèg jange,’ zeët ’t hel óp.
‘Wat,’ ruft ’t Robin.
‘Heë is voet!’
‘Voet? Da waat.’
’t Robin leuft de coupé eroes. Effe sjpieëder sjalt zieng sjtim durch d’r tsóg.
‘Vier wunsje d’r jrieze triekko mit de blauw sjtreve ing XL krismes bij d’r sjwerver.’ Lanksaam viert d’r tsóg ’t sjtation binne. D’r oavend is sjpieë. ’t Robin hat ’t kerstpakket in de tuut van ’t Kristl jedoa. Tsezame lofe ze eroes. ’t Karin en d’r André lofe hinger hön. Óp de trappe vuur ’t sjtation zitst in e eks-je voet jekroafe vuur de kauw inne sjwerver. ’t Kristl zetst de tuut bij hem neer. D’r sjwerver kiekt ‘m sjui aa. ’t Weëd nüks jezaad. Krismes hat nit vöal wöad nüedieg. ‘t Kristl en ’t Robin lofe wieër.
‘Los ’t diech jód joa,’ zage ze teëjenee.
Jidderinne jeet zienne wèg. Óp ing bank van ’t perron likt inne triekko. Jries mit bloa sjtrieve. XL. D’r conducteur ziet ‘m ligke. Heë raaft ‘m óp. Bij de tuut an d’r oes-jank lekt heë d’r triekko neer. D’r sjwerver laacht zieng broeng tseng bloes. D’r conducteur leuft tseruk noa ’t perron. D’r nieëkste tsóg waad. Vuurdat heë fleut, flüstert heë. ‘Happy XL-mas’.