Tseptember I
Ing tsiet sjteet e mit d’r tillefoon i jen heng. Bij de vinster. D’r Hannes kiekt noa d’r jaad. De sjtim klinkt in ‘m noa. Dat ee woad. ‘I-jesjloffe.’ Al jans jet joare ing vrundsjaf. Noen e absjied. ’t Deed zoeng pieng. Wöad zukke vuur zie jeveul. Mit moeziek kan dat besser joa. Mar wat vuur moeziek? Inne kwetsjbuul mit de bee van jen eëd? Ing pauk losse oessjraie?
Los ’t zieë.
Ing jietaar, die ‘m dreëgt. Van aovendzon noa mörjelit. Heë beugt d’r kop. Sjtiegt óp d’r fiets.
‘Vaar rui-ieg Hannes.’
‘Jing zörg.’
Noa inne hoeëje berg. Óp d’r top huet e die sjtim. Mit pianokleng.
‘I-jesjloffe.’
Ing tsiet vuur ziech alling doa boave i de huegde. Da jeet heë tseruk. De tuen drage hem. D’r Hannes fluustert. Mit troane in d’r wink.
‘I-jesjloffe. In inne ieëwieje dreum.’
‘Zoeë bliets te.’
