Bobby
Vrugjoar. Nog winktertsiet. Temperatoer i zommerweëd. Hei en doa weëd al i jadens jesjoefeld. ’t Bertie en d’r Wiel maache inne sjpatseerjank. Dizze mörje koam ing ballong mit de pos. Ing jroeëse vunnef-enzivvetsieg dróp jemoald. Sjtrak kome ze óp bezuk. De kinger. Oane aafsjtand. ’t Kan jodsedank werm allenäu.
Körpersjproach
E oaliegsmentje zitst óp d’r rank van de roet in de duur. Vuur d’r Hannes is ’t inne jrós. ’t Vrugjoar óngerweëgs. Vuur ’t ieëtsjt noa ing lange tsiet maat e hu werm ins inne jroeëse toer. In de winktertsiet hat e jet klinger sjtukker in d’r trengel jefietst. Al flot bemerkt e ‘t. ’t Is nog nit allenäu zoeë jelenkieg.
Sjtats
t Lieza kunt ’t tsimmer eri. ’t Hat jet tseddele i jen heng. ‘Kiek ins hei Joeëhan. ’t Is werm zoeë wied. De brivvebusse jevöld mit vrundlieg kiekende lu.’ ‘Da móts te vrundlieg tseruk kieke.’
Doem en wiesvinger
Mit de reestaesj in ing hank leuft ’t Marij durch de sjtroas. Het drieënt ziech nog ins um en winkt. Noa zieng eldere. De Vasteloavendsdaag is ’t heem jeweë. Vurriegs joar woar ’t nit kome. Evver dis joar kroog ’t dat nit veëdieg. Wie kótterbij d’r Vasteloavend koam, wie ónrui-iejer ’t woeët.
Hu
Heë vrieft mit inne loemel uvver d’r helm. Deë likt tusje de fietszaachens van d’r Hannes. Hu zetst heë ‘m óp. D’r helm va ziene fietskammeraad. D’r erinneroengstoer a hem. Wie ’t weer óch is. Heë jeet vuur inne kótte toer. Evver deë lengt ziech in de pedaaltritte. De jedanke junt ’m vuuroes. D’r Hannes fietst d’rhinger.
Selfie
Jisteroavend is d’r Jean tseruk kome. Uvverwinktere in ’t zude. Heë vertrók doa tusje de sjneiklöks-jer. En ziet ze hei óch bluie. Werm heem. I zie hoes mit oesblik uvver de huevele. Dizze mörje maat e inne sjpatseerjank. Heë ziet al jet va Vasteloavend. Hinger ing vinster hingt e bild.
Óp tsiet
Ze woare ’t bauw verjaese tse kieke. ’t Sjaatse. Mar noa ’t ieëtsje jood zoos ’t bij hön werm jód dri. ‘t Mörjens zitse d’r Joeëhan en ’t Lieza vuur d’r tillevies. In inne óptsóg kome de medallieëts v’rbij. ‘En dizze middieg,’ zeët d’r Joeëhan, ‘kome die van d’r Vasteloavend oes ’t sjaos.’ ‘Joa, Joeëhan. Vier kanne lanksaam aavange mit tsere.’
Lok
Aavangs fibberwaar. Ze vinge dat ’t lanksaam aa tsiet weëd um rónk d’r kuchedusj tse joa zitse. De tswai breur. Aintseljenger i jans jet óptsug. Alling óch dis joar jinne óptsóg. Vurriegs joar zunt ze nit wieër kome wie de kuche. Óptsóg óp al-aafsjtand rónk d’r dusj. Óch noen likt e jroeës sjtuk papier óp d’r dusj.
‘J’
Ze hant ziech werm ins aafjekald. De manslu van de bank. Jemindlieg zitse ze doa jet sjtonde bijenee. Evver in de winktertsiet is ‘t doa tse kaod vuur. Ze uvverlegke waal. Mar ejentlieg dunt ze jenauw ’t nemlieje wie de anger joare. Noa de krib óprume bij d’r kirchplai, kome noen de klone an de lampepöal.
Zaal
Jries is de loeët. Wied voet ziet d’r Hannes ‘t sjwats weëde. ‘Dat is nog nit hei’, dinkt heë. Jraad varet e ónger e sjtuk blauw. Plaatsj vuur de zon. Mar nit vuur lang. D’r wink sjniet. ’t Is wasserkaod.
Vräue
Je-ermd lofe ze uver de sjtroas. ’t Bertie en d’r Wiel. Noa de wiesbevroare velder en d’r busj. De loeët sjtrakblauw. De zon sjtroalt jet va wermde. ’t Veult ziech jód aa. D’r oam tseecht ziech i wiese wölks-jer. D’r drekswaan vieët jraad de sjtroas eroes. De krisbeum ópjehold. Dennenolde ligke óp d’r sjtoep. Erinneroenge.
Oersjprónk
Jenauw wie ’t vurriegs joar sjteet d’r Kep in ‘t tsimmer. Ónger ziech alling. Heë kiekt eroes. Dreikönnegke. Oane de angere könnegke. D’r Melt en d’r Balt. Óch d’r Sjteer nit. Ze hauwe jedaad dat ’t fes mar ee joar nit durch zouw joa. Mar dat vilt teëje. Óch dis joar mit leëg heng. Jing jesjenker en jinne sjteer.
Sjnieje
An d’r sjloes van ’t joar sjteet in de tsiedónk e vroage-sjpel. ‘t Jeet uvver ’t aafjelofe joar. Um nog ins tse uvverdinke. Misjien óch inne blik óp ’t komende joar. D’r Wiel hat zieng antwoade aa-jekruutsd. Lekt de pen neer. Sjleet ‘t blad um. Doa sjtunt zinne die me hat i-jesjikd. Jedanke uvver de tsiet. Mit intresse leëst d’r Wiel ze.
D’r Jer
‘Zwölf Räuber’ klinkt. Sjwester en breur bringe hem binne. E lidje zoeë bekankd oes de kingertsiet. Heem bij de mam en d’r pap. Inne platesjpiller in e kóffer ónger d’r radio.
Aafsjtand
Ee vuur ee kome ze eroes. De moezieker. Absjied van inne va hön. Zenger en jietaarsjpiller. Troane i noeëte. E lid va leed. Ze zoge ’t al ing tsiet aakome. De krankheet braat hem noa d’r sjloes va zie leëve. Heë loos jeer zieng heng sjpraeche. De joare zessieg leëvete bij hem. Mit e Puch hats hollete heë brommere oeseree. Zatst ze mit sjtroalende oge werm inee.
Kaat
Ing kaat likt in de brivvebus. D’r Wiel jeet d’rmit noa ’t tsimmer. Heë leëst ze helop. ’t Bertie loestert. ‘jidder miensj zie leëve ing jesjiechte, i bilder mit sjpraechwólke, ze verklure i joare, verbleeche i de tsiet, de wöad verdampe i wólke ze drieve diech mit’ ‘Va wem is die kaat, Wiel?’
Kroa
De winktertsiet vingt vuur de manslu van de bank aa in de waech vuur Allerhillieje. ’t Ieëtsjte van de winkerfeste. De bank bliet de komende tsiet jemindlieg leëg. Dizze mörje zunt ze al vrug óp d’r kirkhof. De zon kunt jraad óp. D’r mörjenieëvel hingt nog uvver ’t land. D’r oam van de manslu tseecht ziech.
Hillieje
Hillieje oavend. ’t Jroeëse moment van de krismes. De kingervräud jewase i volwase hoed. ’t Marij umermt ziene oersjrpónk. Hei ’t dörp bij zieng famillieë.
Jiddes joar
Bij ’t Traud en d’r Harie ligke en sjtunt werm wie al zoeëvöal joare de krisbeum. Ze zient d’r pap al va wieds aakome. ‘Kiek ins Traud. Doa kunt e.’ ‘Iech zien ‘t. Heë kunt nit alling’ D’r pap leuft vuuróp. Heë winkt.
Waast
Óp d’r maat sjtunt jet kröam. Kriszaachens in alle meuglieje tsoate. ’t Jlietsert en ’t kliengelt. D’r pap leuft d’rlangs. I jedanke. Hei en doa bliet e sjtoa. ’t Langste bij de sjtere.
Vuur
Heë hat ziech d’r kraag van d’r jas umhoeëg jezatsd. ’t Is frisj. D’r pap maat inne sjpatseerjank. E sjtuk langs d’r busj. D’rhinger likt ing sjteekoel.
Sjlinger
Inne zóndieg wie dökser inne zóndieg kan zieë. E bis-je van al jet. Dizze mörje nieëvel mit sjmies. Aaf en tsouw beweëje de tek an duur in d’r wink. Noen ing bleeche zon.
Tsevreie
’t Janse joar is ejentlieg e kome en joa. Mit dat jeveul va tsiet fietst d’r Hannes durch de landsjaf. Heë ziet weëg versjwumme en werm boave drieve. De hoezer oes d’r sjatte ópluete. De sjritte van de lu voetsjterve en kótterbij kome. In d’r herfs kluurt ‘m inne waeg jans bezóngesj. E joar lang vieët e d’rlangs. Hu óp deë zonnieje herfs-daag jeet e d’r waeg sjuuns eraaf. Noa ‘ne boerehof. Bij ’t sjild: eppel, biere, eëpel, aier sjtiegt e aaf.
D’r bejin
Inne daag in d’r oktober. Inne jode herfsdaag. Zóndieg i zonnesjien. ’t Marij zitst in de bus. Inne daag eraaf noa ’t zude. Zieng vrundin, ‘t Sietske is mit ‘m mitkome. Ze hant ziech kenne jelierd in de sjtoedente-tsiet. Tsezame jans jet momente durch-braad. Zunt noa-ee jewase. ’t Marij nimt ‘m mit noa zie dörp woa ’t ópjewase is.
