Ummer ‘t zelfde
In ‘t höks-je bij de bushalte zitst ‘t Miets. Tse wade óp de bus. ‘t Is in d’r tsiet. ‘t Karool kunt aalofe. Trukt e waarkeersje mit ziech mit. ‘Óch óngerweëgs, Miets?’ ‘Joa, iech jon ins bis óp d’r maat.’ ‘Doa mós iech óch zieë. D’r sjlussel van de hingerduur is aafjebraoche. Iech mós inne nuie han.’
Ao
D’r Wiel hat zie klingkink an d’r tillefoon. ‘Opa, doeë?’ ‘Iech jon mit d’r tsóg, kink.’ ‘Woarum?’ ‘Noa ing mevrauw adieë zage.’ ‘Woarum?’ ‘Ze jeet jans lang sjloffe.’ ‘Ao.’ D’r tsóg viert durch ’t huevelland. In het land weëd jeboord.
Vraos
‘t Vruust. Wasser weëd ies. Evver nog nit dik jenóg. De sjaatse blieve in de kas. Wie jeer d’r Hannes ‘t óch zouw wille. Wie vruier. De heng óppen ruk. Runker drieëne. Uvver d’r jroeëse weier. Mit hootsere sjaatse óngerjebónge woar e aajevange. De reempjer jónge wal ins los.
Bevroare weier
Inne sjaatser is d’r Joeëhan noeëts jeweë. Heë hilt evver van d’r sjport. I zieng kingertsiet hat heë ’t wal ins jeprobeerd. Wieër wie ing dikke lip en e sjtuks-je van d’r tsank is e nit kome. De ies-tsiet is in al die jong joare nit mieë jeweë wie foesballe óp inne klinge bevroare weier. Mit auw zökke uvver de sjong. Teëje ’t oesroetsje.
Koens
D’r daag va jister, va vuurjister. De daag d’rvuur. Ze klinke nog. Bij jesjlaose oge. Inne dreum i kloar dageslit. De heng óp de oere. De moeziek in d’r kop. Sjtoa blieve I jedanke. De tsiet loslosse. Vuur wie lang? De heng van de oere. De moeziek oes-jesjald i jister.
Heng
Hu is d’r daag in de noabersjaf. D’r óptsóg trukt. Bij d’r Joeëhan en zieng vrauw sjteet de hoesduur óp. Doa kan me eri um jet tse aese, tse drinke of d’r abee. Óp tsiet verzammelt me ziech doa. Vasteloavendsmondieg. ‘D’r daag van d’r Lou’, neume ze d’r daag.
Lamp
D’r Joeëhan hauw e brifje ópjehange. Flot noa Dreikönnegke. Doa sjrievete óp: ‘Óp de tsieëne lofe.’ ‘Woarum dat da,’ vroaget zieng vrauw. ‘D’r vasteloavend sjlieëft nog. Deë mós ziech nog ing tsiet oesraeste.’ Mit jroeëse oge hauw ’t hem aajekiekd. ‘Wat inne ónzin.’
Lóf
’t Hat vöal jerend. De fesdaag durch. Mit bek oes de loeët. In hoes hat d’r Hannes jenóg tse doeë. Mar inne inkele toer zouw e doch nog ins jeer wille maache. Lanksaam jet va vasteloavend in de dörper wille ópsjnoeve. ’t Ieëtsjte winke va vane an de hoezer kanne zieë.
Miech óch
Inne vrujje vasteloavend wil zage kót noa Dreikönnegke an d’r kuchedusj. De tswai breur besjpraeche wat ze junt doeë mit d’r óptsóg. Óp d’r dusj likt e jroeës sjtuk papier. Hei sjrieve ze alle ivel óp. Oane jet tse zage. Alling sjrieve. Dat hat d’r Allewies óp inne cursus va zie werk jelierd.
Hank
’t Zoos ‘m ejentlieg nit mit. Vuur de krismes d’r durchval. En mit tsilvester woeët e verkauwe. Mieë wie ing waech. Heë weëd ’t nit kwiet. Doarum jeet d’r Loewie mar ins noa d’r dokter. In ’t wadetsimmer zitst ing vrauw. Heur kink hat e kluurbóch óp d’r sjoeës. ‘Kiek mama, ’t hunke hat blauw oere.’
Tradietsiejoeën
Dees te jet vuur de tswaide moal, is de kans jroeës, dat ‘t ing tradietsiejoeën weëd. ’t Vas likt vuur de komende joare. Of-s te wils of nit. Of doe huets jeweun óp d’rmit. Mar dat likt d’r Kep nit. Vurriegs joar zunt ze d’r mit aajevange. Dreikönnegke in ’t dörp. ’t Hat sjpas jemaad.
Rungde
Drei moal d’r daag. Rónkjank mit d’r hónk. Mörjens. Middiegs. Oavends. D’r Joeëhan maat zieng rungde. De sjtroas eroes. D’r ek um. Uvversjtieje. Langs d’r hoarsjniejer. Durch ing vaat. E weëgs-je. Noa d’r busjrank. Hinger ’t foesbalveld um. Tseruk noa de vaat. Uvversjtieje. De sjtroas va zie hoes. Daag i daag oes. ’t Joar rónk. ’t Oavends jeet jemindlieg zieng vrauw mit.
Sjtere-oge
Krismes sjtórmt kótterbij. De klokke en kassa’s kliengele. Sjtres en vräud riengele ziech. En da de rouw bij die ing jesjiechte. Va zoeëvöal joarhóngede.
Klink
Ins de waech kunt ’t Leida, ing vrauw oes de sjtroas bij d’r pap ’t hoes poetse. Vuur de krismes bliet ze langer.
Sjweëve
Óp d’r krismaat sjtunt werm de jeweunlieje kröam van alle joare. Doch trukt ’t ummer inne hoof lu.
Woarum
‘Woa jeet d’r opa hin?’ D’r opa deed ziech d’r jas aa. Kiekt noa zie klingkink. ‘Iech jon bruedjer hoale. Wils te mitjoa?’
Inne hoof tse koof
’t Is werm zoeë wied. D’r Riech sjnirkt durch ’t hoes. ‘Weë hat ziech dat oeëts bedaad. Surprise.’ Heë zeët ’t hel óp. Dat kan. Heë is toch alling heem. Jiddes joar ’t zelfde. Raime! Heë weëd doa jek va. En da nog jet inee friekele. Went ’t nit ezoeë jemuutlieg woar d’r Tsinterkloasoavend, da hauw heë ‘t allang teëje de moer jewórpe. Heë nimt ’t ziech jiddes moal vuur um jet ainfachs tse maache.
Karsjtaie
In de herfsvakans is dis joar sjun weer jeweë. De kinger hant vöal an duur jesjpieëld. ’t Lieza jong mit de mam en d’r pap noa d’r busj. Tusje de bleer bukkeneus-jer rafe. Mekkelieg vings te die nit. Ze zunt nogal kling. De karsjtaie kans te waal jód zieë. Die neëme ze mit um fiejuursjer va tse maache. Sjun blinkend broen.
Kas
D’r Mitch hat ziech inne middieg vrij jepakd. Zieng doater, ‘t Angela broecht ing nui kas. Tsezame noa e jroeës jesjef. Doa hant ze meubele in alle tsoate en moase. En alles wat d’rbij huet. ’t Is herfsvakans. Noen is doa zicher vöal tse doeë. Inne jroeëse tsóg trukt durch ’t jesjef. Allenäu hingenee. De piel noa. Die sjtunt óppen eëd jemoald.
Kas, deel tswai
De pakker van de nui kas hat d’r Mitch mit zieng doater eróp braad. Noa ’t sjloftsimmer. Doa ligke ze noen. ’t D’rhin kieke vingt aa. ‘Mörje junt vier wieër mit kieke,’ zeët d’r Mitch teëje ’t Angela. Zieng doater zuet ins. ‘Iech bin benuid wie lang dat kieke doert.’
En
De manslu van de bank zunt d’r zommer jód durchkome. Nit vöal tse doeë. Waal jenóg um tse kalle. Noen in d’r herfs krient ze mieë óngerhengs. ’t Vingt mit Allerhillieje aa. ‘D’r kirkhof poetse,’ neum ze ‘t. Ónkroed oesdoeë. Hei en doa jet drek umwerpe. Sjoefele.
Aosdankfes
De oktoberfeste vange al in d’r tseptember aa. D’r kaatkloep wil dat óch ins mit-maache. Evver in d’r oktober en nit in d’r tseptember. Doarum wade ze. Doa zunt jenóg beerfeste um ee tse weële. Effe hant ze nog druvver jehat um ziech lere bókse aa tse sjaffe. En wat allenäu d’rbij huet. Hód, wes, hoaze, hemme. Wieër wie d’r fol-der bekieke zunt ze nit kome.
De mam en d’r jong
D’r sjriever kiekt vuur ziech oes. ’t Vel papier is sjneiwies. Alling die wöad hat e jesjraeve. De mam en d’r jong. Ing jesjiechte. Ze vong urjens aa. In de jeboert. Wie bij jidder miensj. D’r sjoeës van de mam. Jedrage an de brós. D’r jong waset oes d‘r sjoeës. Mar heë bliet. ‘t Jeveul va jeluk. Lieët ‘m nit los.
Woadloos
D’r tillefoon jeet. Um haover elf. Jraad vuur ’t sjloffe joa. D’r Hannes likt óp tsiet dri. Dat is e jewend durch ’t fietse. Óch al weëd dat mörje nuuks. Sjtórm en reën hant ze jemeld. Ing sjtim an d’r tillefoon. ‘Has te ’t jehoeëd?’ Dat is ing jevierlieje vroag. Zicher rónk die tsiet van d’r daag. ’t Kan nit wade bis mör-je.
