Columns

Bij d’r tsankdokter woar inne tsank aafjebraoche. Doarum mós ’t Bertie noa ’t sjpetaal Doa weëd d’r tsank droes jehold. D’r Wiel is mit ‘m mitjejange. Tsezame zitse ze óp d’r jank bij ’t tsimmer van d’r dokter. E paar sjteul wieër zitse óch inne man en ing vrauw.

Sjtórm, reën. Vöal reën. Jenóg vuur inne werme zommer. Dat vingt d’r Wiel. Heë is jeer an duur. E vrugjoarkink dat huppelt tusje blomme. Ziene jeboertsdaag, óp d’r ieëtsjte daag van ’t vrugjoar. Jenist d’r sjpatseerjank mit zie klingkink. Hat ’t bild van e kink in de tsiedónk vuur oge.

’t Sjtórmt. De ieëtsjte berichte uvver umjevalle beum vleie durch de loeët. Jinne hónk deë-ts te in dat weer eroes sjiks. D’r hónk va d’r Joeëhan mós evver waal. Al is ’t e klinger sjtuk wie angesj. ‘Ziech vuurzichtieg,’ zeët ’t Lies. ‘Kiek oes vuur tek. En panne kanne van de daacher vleie.’

D’r Vasteloavend vilt sjpieë dis joar. Evver d’r Aesjermitwoch is vrug. Daag van absjied. Van aesj. ’t Zoer van loslosse. Hu nit d’r daag noa ’t fes. D’r daag vuur ’t fes. Inne dónkele mitwoch mit ing vrugjoarzon. In ’t joar tswaidoezendnuuntsing. De kirch vol. Wöad, moeziek. Inne lange deens. D’r absjied van d’r Lei.

’t Is zoeë wied. Hu trukt d’r óptsog. Kót langs de noabersjaf van ’t Lieza en d’r Joeëhan. Heë zitst veëdieg an d’r dusj. Kwetsjbuulmoeziek klinkt. De lampekap sjteet óp d’r dusj. Sjtrak zetst d’r Joeëhan die óp d’r kop. Heë sjud ziech alvas inne klinge i. ’t Lieza ruft vanoes de kuche: ‘Joeëhan alwerm inne.

E himmels-jeveul Ing vrugjoarzon in d’r fibberwaar. ’t Juucht in d’r Hannes. Jing winkterkauw. Heë sjtiegt óp d’r [...]

Sjtub Jister is e aakome. Heë is in d’r winkter ing tsiet óngerwaegs jeweë in ’t zude. Um [...]

Rotonde D’r Vasteloavend vilt sjpieë dis joar. Doarum zitse de tswai breur nit in d’r jannewaar an d’r [...]

Pries ’t Lies sjteet in de kuche. Het sjmiert ziech ing bótram. ‘Mós iech diech óch ing sjmiere.’ [...]

Dis naat hat ’t jevroare. D’r wink hat ziech noa ’t oste jedrieënd. De zon sjiengt. De loeët sjtrak blauw. D’r sjriever zitst bij ziech heem an d’r dusj. Kiekt eroes. Jenist de landsjaf. Vuur ziech ligke papier en potloeëd. Jemindlieg sjrieft e diejietaal. Mar óp momente wie noen. Bij dat weer. Wil e sjtil zieë. Ee mit de natoer. Jenauw wie óp zommeroavende.

De letste daag hat ’t jerend. Jet tse vöal in de oge van d’r Joeëhan.  ’t Jeet ‘m óp d’r wekker. Mit de heng in de taesj sjteet e bij de vinster. Heë kiekt eroes. Zieng vrauw is in de kuche. Ze kaocht tsoep. ‘Iech don jans jet jreuns dri. Vietamiene kanne vier noen in d’r winkter jód jebroeche.’ D’r Joeëhan sjwiegt.

Wat inne zóndieg. Dreikönnegke en d’r Prins oesróffe. Allenäu óp inne zóndieg. Dat kunt nit flot vuur. Doarum vange ze mit ’t Dreikönnegke-zinge al vrug aa. Doabij waor ‘t vurriegs joar de intsiegste wieëtsjaf van ’t dörp tsouw. En noen is ze zoeëjaar jans jesjlaose. Mar dat maat hön nuuks oes. ’t Vurriegs joar hant ze d’r sjtal van d’r Kep umjekroamd.

De fesdaag ligke hinger hön. ’t Jeweune in d’r daag kunt lanksaam tseruk. D’r Joeëhan en ’t Lies sjpatsere mit ’t hunke. Óp d’r ek zunt de sjpore van ’t vuuwerk tse zieë. D’r makkadam rozza jekluurd. Doeze langs e muursje jesjtabeld. ’t Hunke ruucht ins vuurzichtieg draa. ’t Lies keurt ‘m.

Ieëtsjte Krisdaag. Tswaide, dreide, veerde, vunnefde krisdaag. Tsiet va lempjer, keëtse. De daag lenge ziech alwerm. Lanksaam roetsjt Krismes in ’t Nuijoar. Lu óngerweëgs noa bezuk. Of bij hön heem.’t Hoes vol erinneroeng. Um tse dele. D’r pap veult die wermde va zieng kinger, de famillieë, vrung um ziech hin. Preuft ’t jemis. Wie kloar d’r himmel óch is. Wil de sjtere i jen heng han.

’t Is e sjtuk lofe vuur d’r pap. Noa ’t Traud en d’r Harie. In de kristsiet ligke bij hön hingenum e deel krisbeum. Ze vinge ’t sjun um die tse verkofe. Ing sjpas va joare. Lu oes d’r trengel kome jeer bij hön. Doabij kan me doa jemuutlieg inne Glühwein drinke. Krismoeziek klinkt oes lautsjpraechere. ’t Oavends junt de lempjer aa. Me vertselt ziech jet. En wie dökser de bechere jevöld weëde, wie mieë me i sjtiemoeng kunt vuur de fesdaach.

Doa zitst d’r Riech mit ’t raimwoadebóch óp d’r sjoeës. Dat hat e vurriegs joar óp peks-jeroavend kraeje. D’r Tsinterkloas wós dat heë jroeëse probleme hat mit raimpjer maache. Noen is ’t zoeë wied. In ’t aafjelofe joar hat e dökser draa jedaad. D’r nieëkste Tsinterkloas zal heë ze jet losse zieë. Heë hat d’r naam jetrókke va zieng jungste doater. Dat hat muite mit ópsjtoa. Inne jroeëse wekker hat e vuur ‘m jemaad.

Ing tsiet va bilder. D’r Ieëtsjte Weltkrig hónged joar sjloes. ‘The poppies in the Flanders fields’. Klatsjroeëze, ing erinneroeng an leed. Angs kunt óp. Los ‘the poppies’ nit verwelke. Durch haas en ejedunk. ’t Bejint dróp tse lieche. Klone lofe durch de sjtroase. Kluur in ’t leëve. Sjenk une laach. De welt rónk.

‘Jee óngersjeed’ sjteet mit dikke lettere óp de duur van d’r klinge zaal. Ing hankvol lu wade bis ze eri kanne joa. Plaatsj jenóg. Wen d’r projram aavingt zunt ’t mieë wie ing hankvol woeëde. Ze kome vuur d’r moezieker deë oes zörg vuur sjreklieg kranke kinger e lidje hat jesjraeve. Tsezame mit jans jet artieste hat heë ing cd jemaad.

In de herfsvakans lofete ze i hemmets rónk mit kótte mouwe. De manslu oes ‘t dörp. Mit e zommerlieg jeveul tróffe ze ziech bij de bank. Ze zoge de vuejel noa ’t zude trekke. Wie werm ’t óch woar, óch zie vólte jet van ónrouw kome. De winktertsiet. De klok hingeroes en zie kieke vuuroes. Ieëtsjt Allerhillieje.

In inne jroeëse sjtool weëd d’r Joeëhan bij d’r dokter eri jevare. Op d’r kop e plastic mutsje. Bij inne angere hauw e besjtimd ing foto d’rva jemaad. Heë woar mit zieng vrauw óp tsiet doa. Heë kroog ieëtsjt de zemplieje drupe in ’t oog. Noa ing viedel sjtond is e werm tseruk. ‘Noen al veëdieg,’ zeët ’t Lies.

Vöal lu zunt alling. Zoeë sjteet ’t in de tsiedónk. ‘Alling is mar alling. Wievöal vrung me óch hat. De kinger die ziech um diech kömmere. Midde in ’t leëve sjteet. De jeveulens dele. Dat is wat me broecht.’ Het kiekt eroes. Noa d’r vuurjaad.