Baas

tseptember III

Inne sjpatseerjank maache ze jeer. ’t Jieët e jeveul va sjritte in de tsiet. Zicher wen ’t Bertie en d’r Wiel durch de natoer junt. Hu is ’t inne winge daag. D’r Wiel kiekt ins noa de loeët. Doa vleie jet bleer.
‘D’r zommer weëd voetjebloaze.’
’t Bertie leuft an d’r erm va hem.
‘Joa, iech hod miech jód vas.’
Jraad in inne sjtoef wink. Ze blieve an d’r rank van d’r busj. Dat liecht hön versjtendiejer. Inne man mit inne hónk an ing lieng kunt langs. Ze jrusse ziech. D’r Wiel laacht ins.
‘Weë hilt wem vas.’
Óch d’r man laacht.
‘Iech han de lieng en bij uuch?’
’t Bertie maat inne danssjrit.
‘Iech.’
D’r Wiel bletsjt ins.
‘Joa baas.’
Ze junt durch. D’r wink in d’r ruk. Mit dezelfde jedanke. Óngerweëgs va zommer noa  herfs. ’t Sjpel va joarestsiete. ’t Endere en ’t blieve. Um ziech aaf tse vroage: ‘wie hauw ’t kanne zieë wen…’
En antwoade: ‘’t Is wie ’t is. Vier ’t leëve.’
Inne jouwe road. Um tse danse, tse zinge. Mit bleer sjweëve. I kluur va tsezame.
Ze kieke ziech ins aa. Tsezame zage ze: ‘Baas’.
Dat is ’t woad. Van alle joarestsiete.