nov V
An duur bluie nog jet blomme. D’r pap kiekt uvver de veer keëtse óp d’r adventskrans. De ieëtsjte brent. Uvver ziene blik durch de vinster is inne waas. De blomme versjwumme. Sjtreume eri. Heë jeet an duur. Nimt ing krisroeës mit er-i. Ze is hofnoeng jreun. En zuver wies. De jedanke van d’r pap bluit óp. In ing sjtiemoeng mies woeët e dizze mörje wakker. Oes ’t sjwats va de naat. Heë sjtikt de ieëtsjte keëts aa. Ze hat ‘m jans jet tse zage.
‘Jank an duur. Kweer durch d’r waas va de vinster.’
Heë deed ziech d’r jas aa. Sjpatseert e paar sjtroase durch. Herfs mild de temperatoer. ’t Lit kluurt al jet va winker. Zoeë kunt e óch werm heem. Bij de brennende keëts. ’t Jieët mód. Heë kiekt durch de vinster. D’r waas verdampt. An duur leuft inne miensj verbij. Jet jeboage. D’r pap maat de vinster óp. Heë huft de krisroeës óp. Ze sjtreumt eroes. D’r man kiekt óp. Heë knikt.
‘Doe has ’t durch. Dank.’
’t Lieët ‘m nit sjnak lofe. Jeet waal i vertrouwe. I zichere sjritte.
D’r pap is jewase i d’r daag. Vräut ziech óp de kinger. Vräud bis hinger d’r horizon.
D’r aavank va d’r Advent. Blui an duur. Waast binne.
2025
