Deel XXXVIII
De kinger kanke jet mitneëme wat bij ’t krismeersje huet. ’t Lieke hat inne engel jetseechend. D’r Peter hat ing foto van inne engel. Óp ’t dus-je van ’t Sanne sjteet e bild van inne engel. De juffrauw kiekt ins rónk. Ze ziet jans jet engele in de klas.
‘Wat sjun kinger. Zoeëvöal engele.’
Bij d’r Martijn ziet ze nuuks van inne engel. Deë sjtikt ing foto umhoeëg. E kriesjend kink óp inne hoof sjting vuur e kapot hoes. De juffrauw winkt hem.
‘Koom mar hei Martijn. Los de foto mar ins kieke.’
Heë leuft noa ’t bord.
‘Iech han die foto oes de tsiedónk jesjneie. ’t Hoes van ’t kink is kapot jesjaose. Doa is krig.’
‘Ao wat erg. Woarum has te de foto oes-jesjneie?’
‘D’r engel mós doa hin vleie.’
‘Jans woar Martijn.’
De kinger kieke sjtil noa de foto. De juffrauw hingt ze an ’t bord. D’r Peter sjtikt d’r vinger óp.
‘Iech han dat óp d’r tillevies jezieë. Dat kink hauw jans erje honger.’
‘Iech óch,’ ruft ’t Sanne. ‘Die woare jans erg an ’t kriesje. De mam en d’r pap. En kinger.’
De juffrauw pakt de tseechnoeng mit d’r engel van ’t Lieke. Ze hingt die neëver de foto.
‘Juffrauw, zeët ’t Lieke. Doa is nog jans vöal plaatsj óp ’t bord.’
‘Ao joa Lieke. Wen inne nog ing foto hat of ing tseechnoeng. Nim mar mit. Kanne vier alleäu an ’t bord hange.’
Ze kiekt noa d’r engel óp d’r dusj van ’t Sanne.
‘Wils te diene engel bij d’r sjtal zetse?
‘’t Sanne sjtroalt.
‘Joa juf.’
Het leuft noa d’r sjtal. De juffrauw pakt de jietaar. Jeet mit de vingere uvver de sjnoare. E nui deel vuur ’t lidje van ’t krismeersje. Da waad ze effe.
‘En de dreide keëts sjtikt hu aa…’
Fluuster sjtimme klinke.
‘Martijn.’
krigjewald e hoes kapot
kinger kriesje va deep leed
zitse óp vöal heuf va sjting
bild dat pieng ós hei zoeë deed
wille jinne krigsjandaal
hange foto bij d’r sjtal
engel sjlon dieng vluejel oes
vlei i vrid noa al die lu
sjenk an hön jeluk en vräud
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol kris-jeluk
