nov I
Jans jet bleer ligke óp d’r kirkhof. ’t Woar de aafjelofe tsiet óch ’t weer d’rhin. Me huet alling ’t sjoefele va de manslu va de bank. Ze sjwieje. Jidderinne mit zieng eje jedanke. Dat is óch wat hön verbingt. Jidderinne hat zieng eje jesjiechte. Mit doa-i jenóg wat uvveree kunt. Verbinge. Rónk de bank. E podium woa deep sjwieje de sjtilte nit versjtuurt. ’t Jeveul va tsezame ziech oane wöad tseecht. Wie hu d’r kirkhof. Aaraeche vuur ’t fes van Allerhillieje. ’t Iere va de lu die hön vuurjónge in ieëwiegheet. Ze dunt dat al jans jet joare. D’r kirkhof verzörje. Jidderinne wees wat e mós doeë. Wen ze kalle dunt ze dat bij de tas kaffe. Doa zörje de vrauwlu vuur. ’t Jeet uvver jrave en name. Uvver hu. Jeer mit wietse. En mörje dunt ze ‘t i sjtilte.
De manslu va de bank. Zoeë junt ze ’t joar rónk.
I wöad. I sjwieje. I doeë.
D’r tswek va de bank. Trefpónk. Vluejel i de tsiet. ’t Dörp leëft. Hu in ’t bild van Allerhillieje.
.
