oeëts han iech jezaad
leef iech hod va diech
sjtreumend oes jeveul
woarste al vuur miech
oeëts, ’t is zoeë wied
wöad die vloge voet
noa ing sjtille tsiet
oeëts, iech hod va diech
ummer va diech
’t dörp is sjtil en mui
durch joare sjtervend oad
iech zuk miech zelver in
de klingjewoeëde sjtroas
woa iech de daag nog jónk
aan ee jesjpieëld miech han
zoeë jroeës jesjpieëld miech han
’t plaisje vuur de kirch
ing vrauw zitst óp de bank
mit in de erm heur kink
vuur miech nog zoeë bekank
die sjtim ze klonk zoeë vroeë
iech waset oes deë sjoeës
tse jroeës woeëd vuur deë sjoeës
’t hoeës ’t sjteet d’r nog
jebouwd oes eje kraf
vier veulete ós jroeës
dat hauwe vier jesjaft
doch doe verjong d’r sjtee
vier woeëte werm jans kling
jans kling um jroeës tse zieë
wim heijmans {gotop}
’t dóch bliet vuur miech óp
de buun is leëg en mui
ing blom die likt d’r nog
jekluurd applaus in blui
’t lit bliet vuur miech aa
d’r zaal jevöld mit lü
iech sjlis de oge sjtil
d’r duuster sjiengt en jücht
de sjteul ópeejezatsd
de duzje langs de moer
t’jebun werm ringjekeerd
d’jardieng va roeë floer
sjuuft lanksaam dansend tsouw
d’r wieët deë sjud tsem sjloes
nog tasse kaffieë i
dan junt de lampe oes
an duur sjtunt nog jet lü
’t sjtuk va jister leëft
iech kiek nog effe um
t’is jraad of iech nog sjweëf
de buun is oesjedreumd
de zaaldure junt tsouw
iech sjprèch nog inne teks
en ving doa-i mieng rouw
mieng rol jeet mit miech mit
iech kom in inne dreum
iech weëd d’r jroeëse held
en nüks is mieë jeweun
applaus klinkt um miech hin
zoeë han iech miech jejeëve
dat is dan de première
mieng proof dat is ’t leëve
wim heijmans{gotop}
’t wies dörp likt sjtralend in de zon
de lü ze sjlóffe midde óp d’r daag
versjtèche ziech de hits maat mui en troag
sjpieëder sjlisse ze de vinster vuur de naat
’t mörjens mósse ze vuuruvver sjtoa
de zon die zient ze nit, d’r sjwees maat blink
’t zaots vand’ eëd verdene ze vuur lü
wied voet en óp de hoed doa drüegt d’r wink
d’r sjwees ’t eje zaots, jenóg vuur doeësj
tse winnieg um tse èse noa ’t werk
’t wies dörp likt in de oavendzon
d’r lange sjatte va de sjup en rèch
vilt teëje moere, tseechent óp d’r jrónk
’t wies dörp likt sjtralend in de zon
‘ne man zitst ónger inne jroeëse boom
de zon maat sjwoar d’r sjatte jieët hem rouw
’t i-jesjloffe dörp is wie ‘ne droom
d’r man sjteet óp d’r sjatte lieët hem los
zieng sjtim klinkt langs de frisj-jesjtrèche jieëvel
weëd wakker boese waad d’r daag óp üch
doch jinne hüet ’t, wöad verjunt in nieëvel
’t antwoad klinkt wie koeëjel’: maach diech voet
vier leëve doch zoeë wie ’t ziech jehüet
heë is jejange, al woar hem verzouwd
heë zaat alling: de oavendzon kent uur
de mörjezon die hant ze üch jeklauwd
’t wies dörp likt sjtralend in de zon
d’r man jong voet heë kiekket vuur ziech oes
heë wool nit sjterve in zie eje zaots
in troane jong heë oes zie eld’rlieg hoes
jebouwd in sjwees vuur vreëm rieche lü
en boese’t dörp zoeët heë ziech daaglang hoots
heë bouwet zoeë zieng boot vuur ziech alling
d’r beusj woar jroeës jenóg vuur zienne sjtoots
ópins koam oes ’t dörpje ing jong vrauw
ze hauw va wieds jehoeët de bij’le sjleëg
en bouwet mit d’r man e zonnesjif
noa’t intsiegst eiland zoeëte ze d’r wèg
noa mörje- middieg- oavendzon, noa lit
wim heijmans{gotop}
