De tent van ’t kingervakanswerk hant ze ópjeruumd. D’r sjloes va de vakans. De sjoeël waad. De manslu hant e anger dóch um óp tse hange. ‘De scholen zijn weer begonnen’.  ’t Hat e joar lang in ing kas van ’t zeëltje neëver de kirch jeleëje. Sjun ópjevauwe. Me kan de vauwe jenauw zieë. De vrauwlu vinge dat ’t nit oeës ziet. Ze hant ’t jesjtraeche. Noen kanne ze ’t óphange. D’r Dris jeet mit ee sjtuk van ’t dóch de ledder eróp. De anger manslu haode de res va ’t dóch vas. ’t Darf nit óppen eëd kome. Nit vies weëde. Bouw is dat waal passeerd. D’r Karl ziet de bus kome. Doa sjtieje ’t Marij en zieng vrundin ’t Sietske oes mit hön kinger.
Heë ruft: ‘Kiek ins weë doa kunt?’
Nuisjierieg kieke ze allenäu hinger ziech. ’t Dóch jieët mit. D’r Dris weëd bauw van de ledder eraaf jetrókke. ’t Jeet jraad jód.
De vrauw van d’r Karl ruft: ‘Doe jaags de lu ‘ne  sjrek aa.’
De tswai vrundinne blieve sjtoa.
‘Vier kome ing waech óp vakans.’
Ze bejrusse ziech hatslieg en vuural de kinger. De manslu van de bank en hön vrauwlu neume ziech  ja de pate va de kinger. D’r Dris hingt noen ’t anger sjtuk van ’t dóch óp.
‘De scholen zijn weer begonnen,’ leëst d’r Karl
‘Joa en doe kries sjtroaf,’ ruft zieng vrauw. “Sjwieg doe mar lever.’
’t Marij laacht.
‘Sjun um nog ins heem tse zieë. Nuuks je-enderd.’
Tsezame duie ze d’r waan mit allebei hön kinger. Ze winke. Noa de mam en d’r pap. Die sjtunt an duur. Wade óp hön. E sjpandóch va vräud.