'Darve ze dat nit wisse?'
'Vier hant nuuks um in d'r sjong tse legke.
Vier kome wal tseruk.'
''t Hoefiezer is van d'r Amerigo.
Dat kanne vier doch mitneëme.'
'Bij d'r sjmid kriet d'r Amerigo e nui hoefiezer.'
'Sjtil Piet. De juffrauw kunt mit de kinger tseruk.
Flot, vier mósse voet!'
Ze renne eroes.
Mar ze verjaese 't hoefiezer tseruk tse legke.
Ze versjtóppe ziech hinger ing moer.
'Vier woare jraad óp tsiet voet,' zeët d'r angere Piet.
Heë wiest noa d'r inne Piet.
Deë hat 't hoefiezer in de hank.
'Doe has 't hoefiezer.
Vier kanne noen nit mieë tseruk.
Koom jauw noa d'r sjmid.
Wist doe woa deë woeënt?'
'Wen 't jód is, woeënt deë doa hinge.
In 't nieëkste dörp. Witste nog, d'r Sjwatse Piet
deë moeët joa lofe mit d'r fiets an de hank.
' Joa, Sjwatse Piet oes 't lidje.
Deë koam in e dörpje en zaat teëje d'r sjmid.'
'Ao joa, dat dörpje. Doa mósse vier hin.'
Vuurzichtieg sjlieche zie ziech voet.
