Noa e paar kier róffe, winke d'r Tsinterkloas
en d'r Sjwatse Piet tseruk.
'Kiek, ze hant ós jezieë! Ze winke. Ao wat e jeluk.'
D'r inne Piet is jans vroeë.
'Has te 't jezieë, Piet? D'r Tsinterkloas en
d'r Sjwatse Piet.'
Óch d'r angere Piet is vroeë.
'Joa, Piet. Noen zunt vier doch jeluklieg.
Tsinterkloas! Sjwatse Piet! Hei zunt vier!'
'Hei sjtoa, Piet, doa hant vier winnieg aa. Vier mós-
se noen evver wal joa.'
'Doe has reët Piet. Tsinterkloas, vier kome!'
'Joa, vier kome en nit voet joa. Angesj mósse vier
werm zukke.'
D'r Tsinterkloas hat de jruetste sjpas.
'Has te 't jezieë, Sjwatse Piet. Doa zunt ze da.
De Tswai Sjwatse Piete.'
Tsezame winke ze noa de Sjwatse Piete.
D'r Amerigo vingt aa tse hinnike.
Óch deë hat sjpas. Misjien ziet e d'r Sjwatse Piet óp
d'r roeë sjong lofe. En mós e doavuur laache.
'Piete, vier zunt hei. Koom d'rbij,'
ruft d'r Sjwatse Piet.
18
