D'r Tsinterkloas en d'r Sjwatse Piet sjtunt
vuur 't sjongs-jesjef. D'r Sjwatse Piet hilt nog
ummer d'r platte sjong vas.
'Sjwatse Piet, iech zien in de etalaasj allenäu
versjillende sjong.'
'Joa, die sjong kan me kofe en da dróp lofe.'
'Evver iech zien mar ummer inne sjong.
En vier hant doch tswai vus.'
'Tsinterkloas, o jee. Maach miech nit durchee.'
'Kiek da. Iech zien mar inne sjtivvel
en inne jroeëse en inne va dat en inne va dem.
Kiek, doa óp 't plenks-je, doa is zoeëjaar inne
sjong voet. Dat plenks-je is leëg.'
'Inne sjong, los miech nit laache, um a tswai vus
tse drage?'
D'r Sjwatse Piet jeet eri.
'Iech hof, dat ze in 't jesjef wisse woa de
Sjwatse Piete zunt,' zeët d'r Tsinterkloas.
D'r Sjwatse Piet kunt mit d'r kop in de etalaasj
en wiest noa 't leëg plenks-je.
'Zouwe ze binne wisse wat vuur sjong óp dat
plenks-je hat jesjtange?'
D'r Sjwatse Piet zetst d'r platte sjong
óp 't plenks-je.
'Ao, deë sjlauwe Sjwatse Piet.
Deë sjong past óp 't plenks-je.
Zouw deë sjong durch de Sjwatse Piete jehold
zieë woeëde?
17
