en deë sjtooch i miene bank.
Ieëtsjt daat iech, sjaad, noen mós iech lofe.
Doe daat iech, nae nit sjaad. Wat e jeluk.
Want wen e peëd zie hoefiezer verluust
en doe vings 't, bringt dat jeluk
en kans doe inne wónsj doeë.
Iech bejon ós lidje tse zinge.
Vuur de kinger óp de welt,
vroag iech leve Tsinterkloas,
e paar... sjong um aa tse doeë.'
De kinger bejinne inkele wöad mit tse zinge.
'Vuur de kinger óp de welt,
vroag iech leve Sjwatse Piet,
um doa printe i tse doeë.'
Ze zinge de rejele nog ing kier.
De juffrauw jeet wieër mit vertselle.
'Iech bin mit d'r fiets noa heem jelofe
en han 't hoefiezer mitjenoame.
Óngertusje han iech ing kling jesjiiechte bij ós lidje
bedaat. Loester mar.
't Miriam vingt werm aa tse zinge.
'Tsinterkloas zie sjun wies peëd,
woeëd e hoefiezer ins kwiet,
dat loog bij ós óppen sjtroas,
nit jevónge durch d'r Piet,
laat iech 't doe bij d'r sjong,
en doa dizze wónsj bij dong.'
