De Sjwatse Piete kome bij 't sjongs-jesjef.
'Aafsjtieje Piet.'
'Wat sjaad, peëdje. 't Woar jraad ezoeë sjun.'
'Iech bin die peëd nit mieë. 't Is jenóg jeweë. Aafsjtieje!'
D'r Sjwatse Piet kalt mit ing sjtreng sjtim. D'r inne Piet
keurt 'm uvver de sjouwer.
'Peëdje, doe bis zoeë leef. Los miech nog effe zitse.'
'Nae, jenóg jeweë.'
Heë lieët de bee van d'r Sjwatse Piet los. Mar deë hilt
ziech an de sjouwere van hem vas en zingt nog ins jet uv-
ver 't peëdje. Mar d'r Sjwatse Piet maat de heng van hem
los. Heë roetsjt van d'r ruk aaf.
'Vuurzichtieg Piet. Miene tsieën!
'Ziech mar sjtil. Diene tsieën kriet noen inne sjong.'
'Vier mósse nit tse lang wade. 't Is kaod en da han iech
dierek inne winktertsieën.'
'Sjtil mar, Piet.'
Heë wiest noa de etalaasj van 't sjongs-jesjef.
'Doa sjtunt allenäu sjong. Iech jon inne hoale.'
Heë jeet eri en holt inne sjtivvel oes de etalaasj.
'Hei don dem ins aa.'
'Dat is inne sjtivvel. Dat is inne jans angere sjong.'
'Iech wil alling kieke of deë past. Noen don 'm aa.'
D'r Sjwatse Piet bukt ziech um d'r sjtivvel aa tse doeë.
'Deë is tse jroeës.'
'Loof ins e sjtuk, da kan iech kieke of e tse jroeës is.'
D'r Sjwatse Piet leuft vuur de etalaasj óp en neer.
'D'r sjtivvel sjloeft. Deë is vöal tse jroeës.'
12
