Mar ieëtsjt noa ‘t kastieël.
‘Koom iech help diech.’
‘Wie da?’
D’r Sjwatse Piet jeet bij d’r angere Sjwatse Piet
óp de vus sjtoa. Zoeë lofe ze tsezame wieër.
‘Links, reëts, links, reëts’
Ze hant sjpas. Mar nit lang.
‘Auw, auw.’
‘Wat zeës te?’
‘Huets te dat da nit?’
‘Zaan ‘t nog ins.’
‘Auw, auw.’
‘Woarum zeës te dat?’
‘Waorum zouw iech dat zage.
Umdat iech pieng han!’
‘Wat pieng?’
‘Pieng an mieng vus.’
‘Doa kan iech doch nuuks aa doeë.’
‘Joawaal. Doe móts werm óp dieng eje vus lofe.’
‘Mar dat is zoeë lestieg. Doe móts miech helpe.’
D’r angere Piet pakt hem bij d’r erm.
‘Koom doahinge is ing bank. Doa kanne vier effe raeste.’
‘Joa, misjien kan iech da werm besser lofe.’
Ze zinge e lidje uvver de vus van ‘t peëd.
‘Triepel. trappel. triepel, trapl’.
‘t Lofe jeet al jet besser.
1
