D’r nieëkste mörje zunt d’r Tsinterkloas en d’r
Sjwatse Piet óp weëg noa de bekkerij. Ze kome
langs de bank woa-óp d’r man van de mölle
zitst. Heë sjlieëft nog ummer.
‘Kiek ins doa,’ d’r Tsinterkloas wiest, ‘weë sjlieëft
doa?’
‘Iech zal miech ins d’rmit bemuie en an ‘m duie,’
zeët d’r Sjwatse Piet.
D’r man van de mölle sjrikt wakker.
‘Wat is? Woa bin iech?’
‘Wat is doch passeert,’ vroagt d’r Tsinterkloas.
D’r man van de mölle jeet reët óp zitse.
‘Iech veul miene ruk nit mieë. De janse naat han
iech óp de bank jesjloffe. Tsinterkloas woa zunt
