D’r tsinterkloas bakt printe

D’r tsinterkloas bakt printe

Deel1 – zamsdieg vóftsing november

zamsdieg vóftsing november
Bilder Guus Knebel

De Sjwatse Piete zunt óngerweëgs noa de bekkerij van d’r Tsinterkloas. Ze lofe flot durch. Ze hant jans jet tse doeë.
‘Wat zaat d’r Tsinterkloas nog ins, Piet?’
‘Vier mósse d’rvuur zörje, dat alle kinger ing print in d’r sjong krient.’
‘Alle kinger?’
‘Joa. Alle kinger.’
‘Da mósse vier nog jans jet printe bakke.’
‘Jazicher. Doarum sjikt d’r Tsinterkloas ós jraad noa de bekkerij. Heë zaat doch: Jut uur mar ins kieke of doa nog wal jenóg meël is.’
‘En nit alling jenóg meël,’ zeët d’r inne Piet, ‘óch jenóg aier.’
‘En jenóg milch,’ zeët d’r angere Piet. ‘En…’
‘Wat en? Hat d’r Tsinterkloas nog jet jezaad?’
D’r inne Piet kratst ziech ins óp d’r kop.
‘Vier hant ’t doch jód behaode? Meël, aier, milch.’
‘Joa vier hant ’t zicher jód behaode. Of is doa nog jet angesj?’
D’r Sjwatse Piet kratst ziech nog ins óp d’r kop. Heë kiekt d’r angere Sjwatse Piet aa.
‘Doa is zicher nog jet.’
‘Wat da?’
‘Wat dunt vier wen vier nit jenóg meël hant?’
‘Nit jenóg meël hant?’
‘Ja, wat dunt vier da?’
‘Jans ainfach Piet. Da junt vier noa de mölle.’
‘Noa de mölle?’
‘Joa, noa de mölle. Doa weëd meël jemale. Kiek zoeë.’
D’r Sjwatse Piet bejint mit de erm tse drieëne.
‘Wat mós dat vuursjtelle?’
‘Iech don de mölle noa. Die drieënt mit de wieke. Jenauw wie iech mit de erm. Zoeë weëd meël jemale.’
D’r inne Sjwatse Piet drieënt óch mit de erm.
‘Nit tse flot Piet. Angesj wings te nog voet.’
‘Ao, dat is e jód iedee. Zoeë zunt vier flot bij de bekkerij.’
Tsezame lofe ze wieër. Ze drieëne nog ummer mit de erm.

Deel 2 – zóndieg zessing november

zóndieg zessing november
Bilder Guus Knebel

D’r Tsinterkloas viert op zie peëd. D’r Sjwatse Piet leuft d’rneëver. D’r Tsinterkloas sjtikt de naas in de loeët. Heë ruucht ins.
‘’t Is jraad, Sjwatse Piet of iech printe ruuch.
‘Nae, Tsint
iech ruuch jing print
wat iech waal ruuch
zunt beum en sjtruuch.’
‘Iech wees ’t zicher. Noen ruuch iech ’t jód. “t Zunt printe.’
‘Ao, Tinterkloas, iech róf
doa is jing printelóf’
‘Waad. Iech wees ‘t. ’t Is miene baad. Doa zitse printekroede i miene baad.
‘Printekroed
Han iech ’t jód jehoeëd?’
‘Joa, Sjwatse Piet, wie vier de kroede ipakkete, han iech draa jeraoche. Herlieg, wat inne lekkere jeróch. Inne lekkere jeróch huet bij ’t fes van d’r Tsinterkloas.’
‘Doe hat uur zoeë hel jeraoche
dat e paar kroede ziech in inne baad hant versjtaoche.’
‘Doe zeës ‘t, Sjwatse Piet.
‘Ao, wat ing sjun jesjiechte
hei jon iech nog mieë uvver ….’
‘…diechte,’ zeët d’r Tsinterkloas.
‘Jód zoeë, Tsint
’t bejint.’
‘Joa, iech vang aa jenauw wie doe tse raime. Sjun wöad tse bedinke.’
D’r Sjwatse Piet hat de jruetste sjpas.
‘E jaor han iech jewaat
en an Nederland jedaat
noen bin iech doa en jans jeer
hei is e da, d’r Piet, d’r sjteer.’
D’r Tsinterkloas laacht.
‘Sjwatse Piet, d’r sjteer! Dat kunt zicher durch deë brif. Sjteer iech han diech jeer, sjtong dri jesjraeve. Deë brif hauw doch die juffrauw jesjraeve. Ze vingt dat-s doe zoeë sjun wöad kans zage. Wie heesjt zie och alwerm?
‘Iech hol ze miech werm vuur d’r jees
’t is de juffrauw Trees
iech zal ‘m printe bringe
en e lidje zinge.’
Mar ieëtsj Sjwatse Piet noa de bekkerij.’
‘Joa Tsint
flot noa de print!’

Deel 3 – mondieg zivvetsing november

mondieg zivvetsing november

Bilder: Guus Knebel
mondieg zivvetsing november

De Sjwatse Piete drieëne nog ummer mit de erm. Ze kome langs ing boederij. Jöas kwake. Inne hónk bletsjt. In de wei sjteet e peëd. Dat kunt noa d’r droad.
‘Kiek, Piet. ’t Peëd is nuisjierieg woeëde.
‘ Vings te ’t jek? Dat hat nog noeëts Piete jezieë die zoeë mit de erm drieëne.’
De Sjwatse Piete blieve sjtoa.
’Mósse vier nit effe raeste? Miech dunt de erm pieng.’
‘Nae, dat jeet nit. Angesj kome vier tse sjpieë in de bekkerij. Of nog sjlimmer. D’r Tsinterkloas holt ós i. Koom vier junt wieër. Drieëne. Flot noa de bekkerij.
Ze lofe wieër. ’t Peëd kiekt hön noa.
Noa e tsietsje wiest d’r inne Sjwatse Piet.
‘Kiek. Doa hinge. Iech jeleuf doa is de bekkerij.’
D’r angere Sjwatse Piet zuet ins.
‘’t Woeëd óch tsiet. Iech veul mieng erm nit mieë. Dierek valle ze miech aaf.’
‘Da bis te ing mölle oane wieke. Dat jeet nit. Drieëne ieve, Piet. Meël male.’
Ze lofe wieër. Óngertusje ruft d’r inne Sjwatse Piet: Meël male. Meël male.’ D’r angere Sjwatse Piet kuumt. Heë leuft hinger ‘m aa. Zieng erm drieëne, mar nit zoeë flot mieë.
’t Doert nit lang mieë. De bekkerij is kótbij. Ze losse de erm zakke.
D’r inne Piet zuet noen óch.
‘Indlieg zunt vier doa. Noen kanne vier printe bakke.’
‘Losse vier ieëtsjt mar ins kieke of vier jenóg meël hant,’ zeët d’r angere Piet.
‘Joa aier zien iech.’
‘En iech milch.’
‘Da hant vier al aier en milch. Noen nog ’t meël.’

Deel 4 – deesdieg achtsing november

deesdieg achtsing november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

De Sjwatse Piete hant nog ummer pieng in de erm van ’t rónkdrieëne..
Ze kieke ziech aa.
“Koom vier mósse joa. Die zie oes is de mölle.
‘Wie kan de mölle de wieke losse drieëne,’ zeët d’r angere Sjwatse Piet.
‘Durch d’r wink.’
‘Durch d’r wink?’
‘Joa, durch d’r wink. Kiek zoeë.’
Heë bloast. Meël vluugt oes d’r kómp in ‘t jezich van d’r Sjwatse Piet.
‘Wat dees te noen? Iech sjitk.’
Heë mós hóste.
‘Dat is wink.’
‘Wat wink? Doe bloas doch.
‘Iech don d’r wink noa. D’r wink deë de wieke lieët drieëne.’
‘Joa, i mie jezich.’
‘Mar Piet… D’r wink is nit zoeë sjlim… Iech durf ’t diech nit tse zage… Kiek ins in d’r sjpeiel…’
D’r Sjwatse Piet leuft noa d’r sjpeiel. Heë wees nit wat e ziet.
‘Weë is dat?’

D’r mónk vilt ‘m op.
‘Weë dinks te dat dat is? Weë sjteet vuur d’r sjpeiel?’
‘Iech.’
‘Da kan dat alling diech zieë.’
‘Mar iech bin nit wies. Iech bin sjwats. Jenauw wie doe. Jans sjun sjwats.’
‘’t Meël, Piet.’
‘Meël?’
‘Dat han iech jraad i die jezich jebloaze. En noen bis te…’
‘…Wies! Mie jezich is wies. Jans wies!’
‘Iech mós waal e bis-je laache. Wiese Piet. Doa sjteet d’r wiese Piet.’’
‘Iech mos evver nit laache. De kinger wille d’r Sjwatse Piet en nit d’r Wiese Piet. Iech jon miech waesje.‘
“Doa hant vier noen jing tsiet vuur. Sjtrak kans te die jezich waesje. Vier mósse ieëtsjt noa de mölle um meël tse hoale. Koom vier junt noa de sjuur. Doa sjteet inne fiets.’’
Ze sjneure noa de sjuur. Doa sjteet inne fiets. D’r Sjwatse Piet zets ziech dróp. D’r angere hingerdróp. Flot vare ze noa de mölle. Ze mósse tseruk zieë vuurdat d’r Tsinterkloas in de bekkerij is.

Deel 5 – mitwoch nuuntsing november

mitwoch nuuntsing november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet kanne de bekkerij al va wieds zieë. Ze junt langs de wei mit ’t peëd. ’t Winkt mit d’r sjtats.
‘Has te ’t jezieë Amerigo. Dat peëd bejrust ós. ’t Zal óch wal de Sjwatse Piete jezieë han.’
D’r Tsinterkloas winkt noa ’t peëd. Heë lieët d’r Amerigo sjtóppe.
‘Zien iech dat jód? Kiek ins Sjwatse Piet. De duur sjteet óp.’
D’r Sjwatse Piet trukt ziech de sjouwere óp. Heë wees nit wat e d’rva mós vinge. Ze lofe wieër. Bij de bekkerij sjtiegt d’r Tsinterkloas aaf.
‘De sjwatse Piete zalle besjeftiegd zieë.’
‘Joa Tsinterkloas. Ze zunt besjeftiegd mit meël, aier, milch pakke
en da mar bakke
ao, jet bin iech verjaese
angesj kanne vier ’t nit aese
de kroede vuur de print
in d’r baad van d’r Tsint’
‘Iech jon mar ins kieke.’
D’r Tsinterkloas jeet eri. D’r Sjwatse Piet bringt d’r Amerigo noa de sjuur. Heë maat d’r zaal en de tuejele los. D’r Tsinterkloas sjteet in de bekkerij. Heë kiekt rónk Kan jing Sjwatse Piete zieë.
‘Sjwatse Piete! Vier zunt óch hei. Sjwatse Piete! Woa zut uur?’
D’r Tsinterkloas sjnapt nuuks d’rva. Ze moeëte allang doa zieë. Ze zouwe alles veëdieg zetse um printe tse bakke.
‘Sjwatse Piete!’
D’r Sjwatse Piet huet d’r Tsinterkloas róffe. Heë jeet noa de bekkerij.
‘Sjwatse Piet sjnaps te dat noen? Ze zouwe alles veëdieg zetse. Printe vuur de kinger. Ing print in jiddere kingersjong. Mar zoeë kan iech nit bejinne. Zies doe jet?’
‘Wat mós iech zieë
iech sjnap ’t óch nit mieë.‘
‘Wat dinks te, dat-s te hei zouws mósse zieë? Weë mós hei zieë? De Sjwatse Piete! En wat zies te nog mieë nit?
‘En wat zies te nog mieë nit
ing tuut friete mit.’
‘Hod op mit deë flauwekul. Vier mósse printe bakke en iech zien mar e bis-je meël.’
‘Misjien hant vier jeluk
en kome ze dierek mit inne zak meël óp d’r ruk.’
‘Dat hof iech mar.’
Zoelang d‘r Tsinterkloas jee meël hat, kan heë nuuks doeë. Heë zetst ziech in inne jemekkelieje sjtool om oes tse raeste. D’r Sjwatse Piet jeet noa de sjuur um d’r Amerigo va kop bis sjtats tse busjtele.

Deel 6 – donnesjdieg tswantsieg november

donnesjdieg tswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

’t Brigitte zitst heem mit zieng mam in ’t tsimmer an d’r dusj. De mam leëst de tsiedónk. ’t Brigitte is an ’t tseechene.
‘Mam vier hant hu óppen sjoeël Tsinterkloaslidjer jezónge.’
‘Ao, wat sjun. Da kans te óch d’r sjong ópzetse.’
‘Noen al? Is ’t doa nog nit tse vrug vuur?’
‘Doe kans ’t doch ins probere.’
‘D’r Gaddo bij miech in de klas zeët teëje miech: Bij diech kunt doch jinne Tsinterkloas.’
‘Woarum zeët e dat?
‘’ Um miech tse tsenke.’
‘Hat de juffrauw ’t óch jehoeëd?’
‘Joa.
‘En wat hat ze jezaad?’
‘Alling kinger die leef zunt, darve d’r sjong ópzetse.’
‘Zaat ze óch jet teëje d’r Gaddo?’
‘Joa, ze zaat: Has te ’t jehoeëd Gaddo?’
‘En wits te wat d’r Gaddo dong? Heë sjtooch sjtiekem d’r middevinger óp.”
‘Sjtiekem? Ziech mar nit bang. D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet hant ’t besjtimd jezieë.’
‘Mam, zats doe vruier óch d’r sjong óp?’
‘Joa, wen de zon oranjeroeë ónger jong, zaat mieng mam ummer: D’r Tsinterkloas is printe an ’t bakke.’
’t Brigitte sjteet óp en jeet noa de vinster. Het kiekt eroes.
‘Mam, de zon jeet nog nit oanjeroeë ónger.’
‘Zal iech doa ins vuur zörje?’
‘Wie da?’
De mam leuft noa de kas en pakt e bus-je droes.
‘Kiek dat bus-je han iech nog va mieng mam.’
‘Ao joa. Wat sjteet doa i?’
’ Tseechnoenge van de zon die ónger jeet.. En ze lieret miech doa e lidje bij.’
De mam maat ’t bus-je óp. Ze lieët ’t Brigitte ing tseechnoeng zie van de zon die óngerjeet.
‘Wat sjun, mam.’
‘Loester mar, iech zing diech ’t lidje vuur.’
‘wen d’r Tsinterkloas
printe bakke deed
weëd de loeët jekluurd
wisse vier besjeed
’t is de huekste tsiet
vier de sjong oesdunt
angesj jieët ’t nuuks
wen d’r pieter kunt’
Ze zingt ’t lidje nog ins. ’t Brigitte zingt e bis-je mit.

Deel 7 – vriedieg ee-entswantsieg november

vriedieg ee-entswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’

De Sjwatse Piete vare óp d’r fiets noa de mölle. D’r inne fietst en d’r angere zitst hingerdróp. Deë hat sjpas.
‘Wat is fietse doch sjun. ’
‘Dat kan iech miech jód vuursjtelle. Doe broechs nit tse treëne.’
D’r Sjwatse Piet hingerdróp vingt aa tse zinge.
‘Sjpring mar hingerdróp. Sjpring mar hingerdróp!’
‘Piet zits sjtil. Zoeë kan iech nit fietse.’
Mar d’r Sjwatse Piet bliet zinge. Noen nog heller.
‘Wen iech mieng fietsbel sjel!’
‘Piet sjei oes, angesj jees te mar tse vós.’
Heë winkt noen bij ’t zinge mit de erm.
‘Heë moeët doe joa lofe mit de fiets an de hank.’
Ze valle bauw mit d’r fiets um.
‘Piet, wen vier valle, kanne vier jee meël mieë hoale.’
Heë sjpringt van d’r fiets en rent e sjtuk mit drieënende erm.
‘Iech vlei. Zies te dat Piet. Iech bin de wieke van de mölle.’
Noen mós d’r Sjwatse Piet óch laache.
‘Koom tseruk jeluie. D’r man van de mölle sjrukt ziech e ónjeluk went e die wies jezich ziet.’
D’r Sjwatse Piet bliet sjtoa.
‘Ao joa, dat is woar… Mar de man van de mölle, hat deë jee wies jezich?’
‘Joawaal, mar deë hat ummer e wies jezich.’
‘E wies jezich va meël?’
‘Nae, óch va ziechzelver. Jraad wie-ts doe en iech sjwats van ószelver zunt.’
‘Da mós iech zörje dat heë nit sjrukt.’
‘Joa, dat zeës te jód. Angesj weëd e nog wiesser en misjien krank.’
‘Dat darf nit, angesj krient vier jee meël.’
‘Iech jon ieëtsjt. Da kan iech d’r man van de mölle waarsjauwe dat heë nit sjrikke mós.’
‘Mós iech noen tse vos wieër?’
‘’t Is nit mieë ezoeë wied.’
‘Darf iech da waal nog mit mieng erm drieëne?’
‘Don noen mar ruiieg aa.’
D’r Sjwatse Piet sjtiegt óp d’r fiets en viert wieër. D’r angere jeet noen tse vós. Aaf en tsouw drieënt e mit de erm.

Deel 8 – zamsdieg tswaientswantsieg november

zamsdieg tswaientswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’

Óp d’r fiets kunt d’r Sjwatse Piet bij de mölle.
‘Meneer van de mölle! Meneer van de mölle,’ ruft e.
D’r man van de mölle maacht de duur op.
‘Weë is doa zoeë an ’t keëke?’
‘Iech, meneer van de mölle.’
‘Weë iech? Ao, iech zien ‘t. D’r Sjwatse Piet!’
‘Joa, meneer van de mölle. Iech bin ‘t. D’r Sjwatse Piet.’
D’r man van de mölle mós laache.
‘D’r Sjwatse Piet op inne fiets?’
D’r Sjwatse Piet sjtiegt aaf. Heë zetst d’r fiets teëje de moer.
‘Iech bin nit alling. Doa kunt nog inne Sjwatse Piet.
‘Nog inne Sjwatse Piet? Óch óp de fiets?’
‘Heë kunt tse vós.’
‘Tse vós? En woarum?’
‘Heë is wies. Zie jezich is wies.
‘Zie jezich is wies? Inne wiese Sjwatse Piet! Kanne wiese Piete nit fietse?
‘Joawaal, heë kan wal fietse. Ejentlieg is heë sjwats. Jenauw wie alle Sjwatse Piete is heë sjwats.
‘Dat sjnap iech nit. Is e noen sjwats of is heë wies?’
‘Meël, meneer van de mölle, meël. Iech han oes verzie meël i zie jezich jebloaze.’
‘Ao, dat passeert miech óch wal ins. Da is mie jezich vol mit meël.’
D’r Sjwatse Piet kunt kótterbij.
‘Nit sjrekke, meneer van de mölle. Iech bin ‘t. D’r wiese Sjwatse Piet.
D’r meneer van de mölle broecht jaar nit tse sjrekke.
‘D’r wiese Sjwatse Piet tse vós.’
‘Joa, iech kom tse vós. En noen wil iech uuch vroage of uur meël vuur ós hat.? Vier hant tse winnieg um printe tse bakke.’
‘Dat krieste d’rva,’ zeët d’r man van de mölle, ‘wen-s te ’t meël in ’t jezich sjmiers.’
‘I mie jezich is mar e bis-je meël. Vier hant vöal mieë meël nuedieg. Printen vuur alle kinger junt vier bakke.’
‘Iech wil uuch jeer helpe, mar de letste tsiet hat d’r wink nit teëje de wieke jebloaze. Iech han jee meël kanne male.’
‘Wen iech jans hel mit mieng erm drieën, zouw dat nit helpe?’
‘Nae Sjwatse Piet. Misjien wen alle lu zouwe bloaze.’
D’r Sjwatse Piet vingt aa tse bloaze.
‘Nae Sjwatse Piet. Nit doe alling. Alle lu.’
D’r Sjwatse Piet blieëst nog ing kier.
‘E bis-je kan iech uuch waal helpe. Inne zak meël han iech vuur uuch. Dat is mieë wie nuuks.’
D’r inne Sjwatse Piet knikt: ‘Doa kanne vier mit aavange.’
‘Joa en wen d’r wink werm jeet bloaze, kan iech nog mieë meël male.’
D’r inne Sjwatse Piet pakt d’r fiets. D’r angere hulpt d’r man van de mölle. Tsezame legke ze d’r zak op d’r fiets.

Deel 9 – zóndieg dreientswantsieg november

zóndieg dreientswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r zak meël ligkt hinge op d’r fiets van d’r Sjwatse Piet.
‘Woa mós iech noen zitse,’ vroagt d’r angere Sjwatse Piet.
D’r inne Sjwatse Piet wiest.
‘Óp de sjtang van de fiets is nog plaatsj.’
‘Vuurdat uur jut, wil iech uuch nog jet zage Sjwatse Piete. Paas op vuur de muus. Ze knabbele löchs-jer in de zek en sjnuutse ’t meël óp.’
‘Dunt muus dat?’
‘Joa, dat dunt muus. Ejentlieg woare muus vruier wiese meëlmentjer.’
‘Jenauw wie doe,’ laacht d’r inne Sjwatse Piet.
D’r angere Sjwatse Piet vrieft ziech uvver ’t jezich.
‘Nae, zoeë jroeës waore de meëlmentjer nit. Ze woare zoeë jroeës wie muus. En wist uur woa die woeënete?’
De Sjwatse Piete wisse vöal, mar dat nit. Ze sjudde d’r kop.
‘In ’t land Kore. En ose doa zoeëvöal korekörrelsjer op, dat nit jenóg körrelsjer uvver blove um meël tse male.’
‘Dat is evver sjandalieg,’ sjoebt d’r angere Sjwatse Piet.
‘Joa, dat vong d’r könnik van ’t land Kore, d’r könnik Oar, deë vong dat óch. Deë woeët jans wus. Heë zaat teëje de meëlmentjer: Vuur sjtroaf zut uur van noen aaf aa nit mieë sjun wies, mar jries en jrauw. Mit lang sjtets most uur uvver de eëd kroefe. Heë joog ze voet.’
‘Woa zunt ze da noen,’ vroagt d’r inne Sjwatse Piet.
‘Da wees iech nit. Mar aaf en tsouw kome ze tseruk um sjtiekem löchs-jer in de meëlzek tse knage. Doarum most uur jód oeskieke, Sjwatse Piete.’
D’r angere Sjwatse Piet jieët d’r man van de mölle ing hank.
‘Danke meneer van de mölle.’
D’r inne Sjwatse Piet kiekt noa de mölle.
‘Wen ’t wingt, kome vier tseruk um uuch tse helpe mit ’t meël male.’
‘Jód, Sjwatse Piete.’
Heë lekt ing han op de sjouwer van d’r Sjwatse Piet.
‘En nog jet. Verjaes nit die wies jezich tse waesje. Angesj lofe de muus uvver die jezich.’
D’r Sjwatse Piet sjoedert ziech. Heë jeet op de sjtang van d’r fiets zitse. D’r inne Sjwatse Piet sjtiegt óp. Ze winke noa d’r man van de mölle en fietse voet.

Deel 10 – mondieg veerentswantsieg november

De Sjwatse Piete vare óp d’r fiets tseruk noa de bekkerij. Ze hant nit durch, dat e löchs-je in d’r zak zitst. ’t Meël leuft droes. D’r Sjwatse Piet vuur óp de sjtang broecht nit tse treëne. Heë vingt aa tse tselle.
‘Ee, tswai, ee, tswai.’
‘Doe broechs nit tse tselle.’
‘Iech wil diech helpe. Da jeet ’t fietse flotter.’
‘Dat is nit nuedieg. Vier zunt zoeë bij de bekkerij.’
‘ Vier mósse hei reëtsaaf.’
‘Wits te dat zicher? Iech meen, dat vier reëtdurch mósse joa.’
‘Mósse vier da doa hinge reëtsaaf?’
‘Iech dink ‘t. Doa hinge junt vier reëtsaaf.’
In de mölle maat d’r man de duur op. Heë kunt eroes. Óppen eëd ziet e meël.
‘Wat zien iech doa? Meël! Meël oes d’r zak. Oes d’r zak deë de Sjwatse Piete hant mitjenoame.’
D’r man van de mölle leuft e sjtuks-je langs de sjtrief. Hee bliet sjtoa en kiekt of e de Sjwatse Piete urjens kan zieë.’
‘Zies te. Alwerm de muus. Iech hauw ’t nog zoeë jezaad. Iech mós ze waarsjauwe. Angesj verlizze ze ’t janse meël.’
Heë leuft wieër langs ’t meëlsjpoor.
‘Sjwatse Piete! Sjwatse Piete!’
‘D’r Tsinterkloas zitst i ziene sjtool. Heë sjteet óp.
‘Sjwatse Piet. Iech kan nit in d’r sjtool blieve zitse. Iech wil jet doeë. Vier kanne óp de Sjwatse Piete wade, mar weë wees wie lang ’t nog doert ier ze tsruk zunt. Óngertusje hant vier al jet jedoa.’
‘Iech daat,’ zeët d’r Sjwatse Piet, ‘vier blieve hei kalm sjtoa
mar d’r Tsinterkloas hat al jet jedoa
alling, iech wees nit wat
is ’t dit, of is ’t dat?’
‘Sjwatse Piet, iech meen. Vier mósse nog zoeëvöal doeë en losse vier mar aavange sjtat mit de erm uvveree op de angere Sjwatse Piete zitse tse wade. Vier junt de kinger bezukke.’
‘Waal sjaad Tsint
oane print.’
‘Wen vier noen nit bejinne, kanne vier misjien nit alle kinger bezukke.’
Tsezame junt ze noa d’r sjtal.

Deel 11 – deesdieg vunnefentswantsieg november

deesdieg vunnefentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

Ejentlieg hauwe de Sjwatse Piete reëtsaaf mósse joa. Noen fietse ze uvver d’r verkierde weëg. En deë jeet in inne krink. Zoeë kome ze werm tseruk woar ze jraad óch woare. Ze wisse nit wat ze zient. Uvver d’r weëg is ing wiese sjtrief.
‘Kiek ins Piet.’
‘Woa?’
‘Doa, óppen eëd. Zies te ’t nit?’
‘ Joawaal, ing wiese sjtrief. ’t Is doch nit…’
’ Wat is ’t nit?’
D’r inne Sjwatse Piet kiekt vuurzichtieg um. Heë sjrikt.
‘Sjwatse Piet, doa hinge ós is óch ing wiese sjtrief.’
D’r angere Sjwatse Piet kiekt óch um.
‘Doa is óch ing wiese sjtrief. Wat jelui.’
‘Dat is nit jelui. En va reëts kunt óch ing sjtrief.’
‘Doa koame vier jraad vandan.’
‘Jód jezieë, Piet. Vier hant in inne krink jevare.’
‘Zies te noen,’ zeët d’r angere Piet, ‘vier hauwe reëts aaf mósse joa. Mar wat is noen die wiese sjtrief?’
‘Jank ins kieke.’
D’r angere Sjwatse Piet leuft noa de sjtrief. Heë bukt ziech.
‘De wiese sjtrief liecht óp… meël.’
Óch d’r inne Sjwatse Piet kunt neëver hem sjtoa.
‘Die sjtrief liecht nit op meël. ’t Is mee!’
‘Wie kan dat?’
D’r inne Sjwatse Piet wiest hinger ziech en zeët d’r Sjwatse Piet noa..
‘Wie kan dat?’
D’r angere Sjwatse Piet kiekt noa d’r zak.
‘D’r zak… e laoch in d’r zak! De muus hant dat jedoa.’
Heë knieft ’t laoch tsouw en lekt d’r zak óppen eëd.
‘Noen hant vier vöal meël verlore.’
Mit inne tak veëgt e uvver de eëd.
‘Piet, dat hat jinne tswek. ’t Meël is vöal tse vies. Doa kanne vier jing printe mieë va bakke.‘
D’r Sjwatse Piet veëgt nog ins durch ’t meël.
‘Hei vuur de muus.Los ’t uuch sjmaache.’
Heë huft d’r zak óp en lekt ‘m hinger óp d’r fiets. ’t Laoch hilt e mit ing hank tsouw.
D’r angere Piet leuft neëver d’r fiets en hilt ’t sjtuur vas.
‘Koom, vier neëme noen d’r richtieje weëg.’

Deel 12 – mitwoch zesentswantsieg november

mitwoch zesentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r man van de mölle leuft ’t sjpoor van ’t meël noa. Heë bliet in inne krink lofe. De Sjwatse Piete sjlunt noen reëtsaaf. ’t Is d’r richtieje weëg noa de bekkerij.
‘Zoeë winnieg meël,’ zeët d’r inne Sjwatse Piet, ’dat weëd dus jing printe.’
D’r angere Sjwatse Piet jieët d’r mód nog nit óp.
‘Mar wen ’t jeet winge Piet, da hant vier meël jenóg.’
‘ Wen ’t jeet winge…, mar d’r wink hat nog jinne zin.’
‘Jinne zin? Doa mósse vier jet aadoeë.’
‘Iech vroag nit wat, angesj zeës doe natuurlieg werm bloaze.’
‘Nae, dat zaan iech nit. Iech han e anger iedee.’
‘Nit bloaze. Zicher óch nit met de erm drieëne. Wat has te noen vuur ee iedee?’
“Dat zaan iech nog nit. Dierek jon iech noa ’t sjpieëljódtsimmer. Doa ving iech besjtimd wat iech nuedieg han.’
‘Iech bin benuid.’
‘En zaan nit: dat jeet nit.’
‘Noen huur ins jód, Sjwatse Piet. Iech ving óch, dat vier meël mósse han um printe tse bakke. Evver wen ’t nit wingt, kanne de wieke nit drieëne. En vier kanne dat óch nit. Vier zunt nit zoeë sjterk wie d’r wink.’
‘Waad mar Piet. Iech bin zoeë sjterk, dat iech kan zage: iech los de mölle drieëne.’
‘Wen iech diech wuer, zouw iech miech ieëtsjt ’t jezich ins waesje. Doe bis nog ummer wies.’
‘Iech broech miech nit ’t jezich tse waesje. Doa zörgt d’r wink wal vuur. Want, Piet, iech zaan ’t diech: ’t Jeet winge!’
‘’t Zal miech benuie. Doa hinge is al de bekkerij.’

D’r man van de mölle zitst óp ing bank. Heë is boese oam.
‘Iech kan nit mieë. Doa kunt jee end aa. Iéch wós nit, dat d’r weëg noa de bekkerij van d’r Tsinterkloas zoeë lank is. Iech kan nit mieë. Iech mós miech effe raeste.’
Heë sjtrekt ziech de bee oes.
‘Die erm kinger. De Sjwatse Piete hant besjtimd ’t janse meël verlore. Noen krient ze jing printe. Iech kan doa nuuks mieë aa doeë.’
Zieng oge weëde sjwoar. Lanksaam junt ze tsouw. D’r man van de mölle vilt in inne depe sjlof.

Deel 13 – donnesjdieg zivvenentswantsieg november

donnesjdieg zivvenentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

’t Brigitte zitst bij de vinster. De mam zitst an d’r dusj. Ze leëst de tsiedónk. ’t Bilderbóch mit ’t lidje uvver printebakke sjteet óp d’r dusj. ‘t Brigitte kiekt eroes.
‘Noen hant vier ’t lidje e paar moal jezónge, mar ’t hat nog nit jehólpe. De zon is nog ummer nit oranje-roeë.’
De mam kiekt óp oes de tsiedónk.
‘Dat passeert wal wen ’t duuster weëd. Da jeet d’r Tsinterkloas printe bakke.’
‘Mar mam, ’t bejint doch al duuster tse weëde.’
‘Koom ins bij miech zitse. Kiek ins noa ’t buchs-je. Doa zies te de loeët va printe bakke.’
‘Joa, in ’t buchs-je, mar i wirkliegheet.’
‘Brigitte, wen-s te jet jans jeer wils, móts te nit d’r mód verlizze.’
‘Zitst nog mieë in ’t buchs-je?’
‘Jao, kiek mar.’
De mam maat e vinstersje óp. E bledje rolt droes. Hei-óp sjteet ’t ieëtsjte couplet van ’t lidje.
‘Is dat óch e lidje?’
‘Dat huet óch bij ’t lidje ‘printe bakke’. Loester mar. Iech leës ’t vuur.

sjpieële dunt vier jeer
’t lifste a jen duur
bis ’t duuster weëd
i oranje kluur
’t is noen sjpieë jenóg
kiek mar noa de loeët
mörje waad óp ós
jet dat maat ós vroeë

iech zal ’t ins zinge.’
‘Jód mam. Zalle vier ’t ieëtsjte sjtuks-je óch d’rbij zinge?’
‘Waad, Brigitte, iech pak ’t keyboard d’rbij. Da kanne vier óch jet d’rbij danse.’
‘Ao joa, d’r printedans.’
De mam zetst ’t keyboard óp d’r dusj. Ze zingt het couplet vuur. Tsezame zinge ze ’t ieëtsjte sjtuk van ’t lidje. ’t Brigitte danst d’rbij.
‘Kan iech noen d’r sjong ópzetse?’
‘Noa dat sjun lidje kans te dat zicher. Iech dink dat d’r Sjwatse Piet jet in d’r sjong zal doeë.’
‘Wal jing printe, want die hat d’r Tsinterkloas nog nit jebakke.’
’t Brigitte kiekt nog ins eroes. De loeët is nog ummer nit oranje-roeë jekluurd.

Deel 14 – vriedieg achentswantsieg november

vriedieg achentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r Sjwatse Piet hat ziech in d’r sjtool van d’r Tsinterkloas jezatst. Heë vroagt ziech aaf wat noen passere jeet. Wat zouw d’r angere Sjwatse Piet ziech allemoal bedaat han. Lang broecht e ziech dat nit aaf tse vroage. E paar hel sjleëg óp de duur.
‘Joa Piet, iech wees ‘t. Doe bis ‘t. Koom mar eri.’
Doch de duur bliet tsouw.
‘Zaag Sjwatse Piet, weëd ’t nog jet? Of mós iech zinge: ‘Tsinterklöas-je koom mar binne mit d’r kneët?’
Dat lidje broecht e nit tse zinge. De duur vluut óp.
‘Tè, tèèèèè!’
D’r  Sjwatse Piet sjpringt ’t tsimmer eri. Óp d’r kop hilt e hudje mit e mölensje vas. Heë sjneurt durch ’t tsimmer. ’t Mölensje drieënt rónk. D’r Sjwatse Piet wees nit wat e ziet. Heë vingt aa hel tse laache. Mit de bee in de loeët.
‘Wat mós dat vuursjtelle? De jekke hód. Doe müets diech ziech zelver ins zieë. Dat wies jezich en deë jekke hód.’
D’r Sjwatse Piet bliet sjtoa.
‘Dat is nit um tse laache. Iech han jraad d’r wink oesvónge.
‘D’r wink?’
‘Joa, d’r wink. Iech kan ’t losse winge. Kiek zoeë.’
Heë sjneurt alwerm durch ’t tsimmer.
‘Zies te noen wat passeert?’
‘’t Mölensje drieënt,’ zeët d’r inne Sjwatse Piet.
‘Jenauw. En wat passeert wen ’t mölensje drieënt?’
D’r inne Sjwatse Piet waad effe.
‘Wink.’
D’r angere Sjwatse Piet klatsjt i jen heng.
‘Jód jezieë. Tètèèè, Iech bin inne oesvinger!’
‘Mar wat wils te heimit doeë?’
‘Wen wink is, kan de mölle drieëne.’
‘De mólle drieëne? Doa broechs te vöal mieë wink vuur. Dat möllesje va diech maat tse winnieg wink.’
‘Tse winnieg wink? Iech vang aa mit e kling mölensje, en dan nog ee, en dan nog ee. Bis doa zoeëvöal zunt, dat de jroeëse mölle drieëne kan. En da zunt doa printe vuur alle kinger. Hüets te, alle kinger!’
‘Miene leve Piet, meens te wie lang ’t doert vuurdat…’
‘Dat maat nuuks oes. Iech don winniegstens jet. En doe. Doe liks mar in d’r sjtool mit de bee in de loeët en mar róffe: ‘Dat jeet’nit!’
D’r inne Sjwatse Piet jeet reët zitse.
‘Doe has reët. Mörje zal ’t joa winge. Doe has jód jehólpe. Mar darf iech nog ing kier effe, jans effe e kling bis-je laache. Laache um dat wietsieje hudje en dat loestieje wies jezich?
‘D’r angere Sjwatse Piet vingt aa tse laache.
‘Jód, mar waal tsezame laache.’
De Sjwatse Piete laache ins hatslieg. Tsezame.

Deel 15 – zamsdieg nuunentswantsieg november

zamsdieg nuunentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel

De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r nieëkste mörje zunt d’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet óp weëg noa de bekkerij. Ze kome langs de bank woa-óp d’r man van de mölle zitst. Heë sjlieëft nog ummer.
‘Kiek ins doa,’ d’r Tsinterkloas wiest, ‘weë sjlieëft doa?’
‘Iech zal miech ins d’rmit bemuie en an ‘m duie,’ zeët d’r Sjwatse Piet.
D’r man van de mölle sjrikt wakker.
‘Wat is? Woa bin iech?’
‘Wat is doch passeert,’ vroagt d’r Tsinterkloas.
D’r man van de mölle jeet reët óp zitse.
‘Iech veul miene ruk nit mieë. De janse naat han iech óp de bank jesjloffe. Tsinterkloas woa zunt de Sjwatse Piete?’
‘D’r Sjwatse Piet sjteet hei vuur uuch.’
‘Nae, iech meen die tswai Sjwatse Piete.’
‘Tswai Sjwatse Piete? Hat uur die da jezieë?’
‘Joa, die hant bij miech meël jehold um printe tse bakke. Mar iech hauw nog mar inne zak meël. ’t Hat al ing janse tsiet nit mieë jewingd. Da drieëne de wieke van de mölle nit. En kan iech jee meël male. ’
‘Inne zak meël? Dat is doch vöal tse winnieg. Vier mósse printe bakke vuur alle kinger.’
‘Iech wees ’t Tsinterkloas. Mar ’t sjlimste kunt nog. De muus hant e laoch in d’r zak jeknabbeld. ’t Meël lofet droes. De Sjwatse Piete zoge ’t nit. Iech bin ze hingernoa jesjneurd. Doch iech han ze nit kanne ihoale. Va muiiegheet bin iech hei óp de bank jange zitse. En doe i sjlof jevalle.‘
‘Jut noen mar werm tseruk noa de mölle. Wen ’t jeet winge, kant uur werm male.’
D’r Sjwatse Piet jieët d’r man van de mölle ing hank.
‘Wen ’t jeet winge, jeet d’r wink durch de wieke zinge.
Da krient vier meël en vuur jidder kink ing print van d’r Tsint.’
D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet junt wieër noa de bekkerij. D’r man van de mölle
jeet werm tseruk.

’t Brigitte kunt heem ’t tsimmer eri. ’t Kiekt noa d’r sjong.
‘Mama, iech han jet in d’’r sjong kraeje. Sjokkolade bieës-jer en sjträu-jód.’
De mam kunt óch eri.
‘Zies te ’t zinge hat jehólpe.’
‘Mama, dizzen oavend zalle vier doch óch werm zinge. Misjien zitst in ’t bóch nog e brifje. Mit nui wöad vuur ’t lidje.’
‘Dat dink iech besjtimd,’ laacht de mam.

Deel 16 – zóndieg drissieg november

zóndieg drissieg november
Bilder: Guus Knebel

De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet kome ’t tsimmer eri. D’r inne Sjwaste Piet zitst in d’r sjtool. D’r angere Sjwatse Piet sjneurt mit ’t möllesje óp d’r kop durch ’t tsimmer. D’r Tsinterkloas bekiekt ziech dat ins.
‘Daag Sjwatse Piete. Wat is hei los?’
D’r inne Sjwatse Piet sjpringt óp oes d’r sjtool.
‘Tsinterkloas, d’r Sjwatse Piet is wink an ’t maache vuur de mölle.’
D’r Sjwatse Piet deë bij d’r Tsinterkloas sjteet, zetst jroeëse oge óp.
‘Huur d’r wink wingt durch de beum.
D’r Sjwatse Piet hat inne dreum.’
‘Iech bin nit an ’t dreume. Wen iech mit d’r kop beweëg, vingt ’t aa tse winge. Da drieënt ’t möllesje.’
‘Mar Piet, dat is doch nit jenóg wink um de mölle tse losse drieëne.’
‘Nae, hei bejint ’t mit. Doa kome nog vöal mieë möllesjer.’
‘Meens te dat vier allenäu mit zoeë möllesje óp d’r kop mósse lofe?’
‘Joa, ‘ zeët d’r inne Sjwatse Piet, ‘zoeë krient winniegstens alle kinger printe.’
D’r Sjwatse Piet neëver d’r Tsinterkloas kratst ziech ins óp d’r kop.
‘Dat móts te mar kenne, mit e möllesje renne.’
D’r inne Piet jieët ’t nit óp: ‘Vier kanne ’t doch probere. Dat is ummer besser wie mit de erm uvveree tse zitse en nuuks doeë.’
D’r Tsinterkloas bekiekt ziech d’r angere Sjwatse Piet ins jód.
‘En dat wiese jezich va diech, wie kunt dat?’
‘Tsinterkloas,’ zeët d’r inne Sjwatse Piet, ‘iech woar wink an ’t maache en doe bloazet iech meël i zie jezich.’
‘Bliet die jezich noen zoeë?’
‘Nae, Tsinterkloas. Uur zut wies en d’r Amerigo is wies. En iech bin sjwats. Iech jon miech dierek waesje.’
‘Doe kans óch óp d’r wink wade. Deë wingt die jezich ring.’
D’r Sjwatse Piet hat nog jet sjun wöad bedaat.
‘Iech zuk d’r wink,
mit printe vuur jidder kink.’
D’r Tsinterkloas jieët d’r sjtaaf an d’r Sjwatse Piet.
‘Iech zien, uur hat nog jans jet tse doeë. Zoeëvöal möllesje maache. Iech jon miech oesraeste. Angesj kan iech nit mit zoeë möllesje óp d’r kop rónksjneure.’
Vuurdat ze aavange mit de möllesjer, jeet d’r inne Sjwatse Piet ieëtsj zie jezich waesje. D’r Sjwatse Piet zetst d’r sjtaaf in d’r ek van ’t tsimmer. D’r angere Sjwatse Piet lekt jet mutsje óp d’r dusj. Doa kome de möllesjer óp.

Deel 17 – mondieg ee detsember

mondieg ee detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r man van de mölle kunt werm heem.
‘Daag mölle. Iech bin werm tseruk. Hant de wieke nog ummer nit rónkjedrieënd?’
Heë blieëst ins.
‘Dat hulpt doch nit. Evver doe wits mar noeëts. Iech zal ins eri joa.’
Binne kiekt e ins rónk.
‘Wat kan iech noen nog doeë? ’t Koare sjteet veëdieg. Noen mar wade bis de möllesjting junt beweëje. Iech kan ze nit losse rónkdrieëne. Ze zunt vöal tse sjwoar. Wat kan iech noen nog doeë? Iech wil zoeë jeer jet doeë. Waad. Iech wees jet. Iech jon d’rvuur zörje, dat jee meël mieë oes de zek leuft. Iech jon de muus voetjage. Iech zaan teëje ze: voet mit uuch. Muus, hat uur ’t jehoeëd? Jut urjens angesj hin. ’t Meël is vuur de printe. Vuur de kinger.’
Heë leuft rónk en zukt de muus.
‘Muus! Zaat uur nuuks? Uur broecht mar ‘piep piep’ tse zage en voet tse sjneure. Iech zets de duur e bis-je óp. Uur kant zoeë eroes.
De duur zetst heë e bis-je óp.
‘Zut mar nit bang. Iech blief hei sjtoa, beweëg miech nit en zal nit óp uuch treëne.’
Mit ing hank hinger de oeëre loestert e, of e jet huet.
‘Nog ummer jinne piep van ing moes tse hure. Of zut uur al voet? Dat hauwt uur miech óch ins kanne zage. Noen sjton iech hei vuur nuuks tse wade. Of zitst uur urjens in e eks-je miech oes tse laache. Joa, dat dink iech. Uur zitst miech oes tse laache. Zoeë zut uur. Vies jries muus mit lang sjtets. Wits te wat. Iech zal uuch vange.’
Heë kruuft uvver ’t jebun.
‘Da sjtriech iech uuch wies aa en sjnie de sjtets aaf. Zoeë weëd uur werm meëlmentjer en sjik iech uuch tseruk noa d’r könnik Koare. Daag! Jemeen wa? Mar wat uur dut is óch jemeen. Meël voetpakke.’
Effe bliet e óp ’t jebun zitse.
‘Jemeen… wa?… Nae, dat darf nit. Wist uur wat? Iech don jet meël vuur uuch in e kumpje. Dat zets iech bij de duur. Iech zets jinne sjong vuur uuch óp, mar e kumpje. En da kriet uur meël. Is dat jód? Dat dunt vier.’
D’r man van de mölle sjteet óp. Heë leuft noa de kas um e kumpje tse pakke.

D’r angere Sjwatse Piet hat ziech ’t jezich jewaesje. Heë zitst noen óch an d’r dusj. Tsezame dunt de Sjwatse Piete möllesjer op de mutsje vasmaache. D’r mijter van d’r Tsinterkloas kriet óch e möllesje. D’r angere Sjwatse Piet wiest ópins noa de vinster.
‘Kiek, Piet.’ Heë vingt aa tse bloaze. ‘Piet… an duur. ’t Wingt! De beum en sjtruuch! ’t Wingt!’
D’r inne Sjwatse Piet leuft noa de vinster. D’r angere danst durch ’t tsimmer.
‘De mölle kan drieëne. Vier kanne meël joa hoale!’
Tsezame danse ze durch ’t tsimmer.
Ze zinge: ‘Huur d’r wink wingt durch de beum.’

Deel 18 – deesdieg tswai detsember

deesdieg tswai detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r man van de mölle zetst e kumpje bij de duur.
‘Hei is e sjun pleks-je. Hat uur ’t jezieë, muus? Hei sjteet ’t kumpje. Natuurlieg broecht uur nit tse piepe. Iech wees wal dat uur miech jehoeëd hat. En angesj ruucht uur ’t wal, wen iech meël in ’t kumpje don. Behaod ’t jód. Alling ’t meël in ’t kumpje is vuur uuch. ’t Anger meël is vuur de kinger. Mar wat huur iech doch? ’t Zunt nit de muus. Jet vreëms? Nae, nit vreëm. ’t Klinkt bekankd. Iech wees wat ’t is.
Heë drieënt ziech lanksaam um.
‘Joa! ’t Is woar! Iech wees wat ’t is. De möllesjting. De möllesjting drieëne. De möllesjting male. De möllesjting male ’t koare. Noen hant vier werm meël. Muus hat uur ’t jehoeëd? ’t Jieët meël. Meël vuur in ’t kumpje. Meël vuur in de zek.’
Va vräud danst heë durch de mölle. En vingt aa ’t koare tse male.
De Sjwatse Piete sjtunt in ’t tsimmer.
‘Vier mósse noa de mölle.’
‘Joa, doe has reët Piet. Da kanne vier d’r man van de mölle helpe.’
Ze junt eroes noa d’r sjtal. D’r inne Sjwatse Piet leuft vuuróp.
‘Darf iech noen fietse,’ vroagt d’r angere Sjwatse Piet.
‘Va miech darfs te dat. Da kan iech hingerdróp zitse. En miech oesraeste.’
D’r angere Sjwatse Piet jeet d’r sjtal eri. Went e mit d’r fiets eroes kunt, zeët d’r inne Sjwatse Piet: ‘Doe has nog ummer deë jekke hód óp.’
‘Dat is jinne jekke hód. Dat is miene winkhód. Dat wits te doch.’
‘Joa, dat wees iech. Mar ’t wingt doch. Noen has te jee möllesje mieë nuedieg.’
‘Iech ving ’t jeweun inne sjunne hód en misjien han iech ‘m nog ins nuedieg. Sjpring mar hinger óp d’r fiets.’
‘Waad ins Piet. Vier mósse óch zek meël mit neëme. Wie dunt vier dat?’
‘Doe kuns óp de sjtang van d’r fiets zitse en d’r zak meël hingerdróp.’
‘Vier broeche mieë wie inne zak..’
‘Ao in d’r sjtal sjteet nog ing kaar. Die kanne vier hinger an d’r fiets vasmaache.’
D’r inne Sjwatse Piet jeet noa d’r sjtal. Heë kunt mit de kaar eroes.
‘Hei junt vöal zek meël óp.’
‘Maach de kaar mar jód vas.’
‘Joa, Piet en iech kan in de kaar zitse.’
‘Hod diech mar óch jód vas. Angesj vils te miech nog droes.’
‘En kiek doe mar jód oes, dats doe nit durch koele viers.
’Knoebele en boebele, iech zal diech losse hoebele.’
‘Doe liechs wal d’r Sjwatse Piet mit die sjun wöad.’
Laachend junt ze op weëg noa de mölle.

Deel 19 – mitwoch drei detsember

mitwoch drei detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

D’r Sjwatse Piet treënt feste op de pedale. Zoeë flot wie meuglieg noa de mölle. Meël vuur printe. Printe vuur alle kinger. Mar heë mós waal jód óplette. Nit durch ing koel vare.
‘Dat zouw sjlim zieë. Durch ing koel vare, wa Piet?’
Heë hauw ’t nog nit jezaad, of heë viert durch ing koel.
‘Jods-jedank zunt vier nit umjekiept. Hils te diech nog ummer jód vas, Piet?
D’r Sjwatse Piet zeët nuuks.
‘Has te diech versjrókke? Doe bis zoeë sjtil?’
D’r Sjwatse Piet is evver wirklieg oes de kaar jevalle. Heë zitst óppen eëd.
‘Wat woar dat e jroeës laoch? Iech vloog durch de loeët. Wat e jeluk, dat iech nit oes de kaar jevalle bin. Vings te nit Piet?’
D’r angere Sjwatse Piet hat nuuks jemerkt. Deë viert durch.
‘Piet! Has te miech jehoeëd? Doe bis doch nit i sjlof jevalle óp d’r fiets? Iech bin jiddenfals nit jevalle. Wat jeet ’t noen ruiieg. Iech veul jinne boebel, jinne hoebel, jing koel. D’r weëg is sjun jlad, wa Piet?
Heë huet evver nuuks.
‘Piet!’
Noen drieënt e ziech mar ins um.
‘Piet, woa bis te? Woa is d’r fiets? Woa is de kaar? Iech zits óppen eëd! Piet!. Ao doa hinge viert heë. Piet!
D’r Sjwatse Piet sjpringt óp en sjneurt hinger d’r angere Piet aa. Deë viert óngertusje ruiieg durch.
‘’t Is jraad alsof doa ummer mieë hoebele en boebele in d’r weëg kome. Mar dat is vuur ós jee probleem, wa Piet?’
Hinger ziech huet e nuuks.
‘Piet! Doe bis zoeë sjtil. Of has te floep kraeje? Wat zeës te?’
Wied hinger ziech huet e de sjtim van d’r inne Sjwatse Piet.
‘Iech versjton diech nit. Doe mots heller kalle. Iech kan nit aafsjtieje um noa diech tse loestere. Nae, iech mós durchvare. Of zal iech doch ins kieke?’
Heë sjtópt en drieënt ziech um.
‘Piet, woa bis te?’
Va wieds zie te d’r Sjwatse Piet aakome.
‘Wie kan dat?’
D’r inne Sjwatse Piet is noen kótterbij kome.
‘Iech zoos ópins óppen eëd. Zoeë mar óppen eëd. En iech daat…’
‘Los mar Piet. Iech broech nit tse wisse, wat-s doe daats. Koom jauw. Vier mósse wieër.’
D’r Sjwatse Piet jeet werm in de kaar zitse. Ze vare durch noa de mölle.

Deel 20 – donnesjdieg veer detsember

donnesjdieg veer detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

’t Brigitte zitst tsezame mit de mam an d’r dusj. Ze tseechene.
‘Kiek mam. Iech tseechen d’r Sjwatse Piet mit sjtriks-jer in ’t hoar.’
De mam laacht.
‘Dat zal d’r Sjwatse Piet besjtimd sjun vinge.’
‘Joa, heë kunt doch jeer hei. Angesj dong heë miech nuuks i miene sjong.’
‘Dat is woar, Brigitte. Wie woar ’t trouwens mit de kinger óppen sjoeël. Hauwe ze óch jet in d’r sjong kraeje?
‘Joa, allemoal hauwe ze sjträu-jód en sjokkelade bieës-jer.’
‘Joa, allemoal?’
‘Alling d’r Gaddo, deë zaat dat heë vöal mieë hauw kraeje. Heë zaat zoeëjaar dat heë printe hauw kraeje.’
‘Dat kan doch nit.’
‘Dat zaat de juffrauw óch. En doe kroog heë inne roeë kop.’
‘En sjtooch heë doe werm d’r middevinger oes?’
‘Nae, dat nit. Maar iech han óch nit noa hem jekaeke.’
De mam wiest noa de kas. Doa likt ’t bus-je mit ’t lidje uvver printebakke.
‘Zouwe vier d’r Gaddo ’t bus-je ins losse zieë?’
‘Joa, mam en hem óch ’t lidje liere.’
‘Dat dunt vier Brigitte.’
‘Ieëtsjt mós iech nog sjtriks-jer in ’t hoar van d’r Sjwatse Piet tseechene.’

De Sjwatse Piete zunt óngertusje bij de mölle aakome. Ze junt eri.
‘Meneer va de mölle,’ zeët d’r Sjwatse Piet, ‘’t wingt.’
D’r man van de mölle vrieft ziech in de heng.
‘Joa, doa is meël!’
D’r inne Sjwatse Piet vingt aa tse sjpringe.
‘Iech zien meël!’
‘Joa, iech han al jans jet zek meël jemale.’
D’r angere Sjwatse Piet leuft noa de zek.
‘Da kanne vier die al mitneëme.’
D’r man van de mölle kiekt noa ’t möllesje bij d’r Sjwatse Piet óp de mutsj.
‘Has te óch meël jemale?’
‘Iech han e bis-je jehólpe.’
D’r man van de mölle laacht ins hatslieg.
‘Jód jedoa, Sjwatse Piet.’

Deel 21 – vriedieg vunnef detsember

vriedieg vunnef detsember
Bilder: Guus Knebel

De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: ‘D’r Tsinterkloas bakt printe’.

’t Brigitte hilt de tseechnoeng umhoeëg.
‘Kiek, mam. Dat is doch jet vuur in d’r sjong.’
‘Zicher, Brigitte. Sjun.’
‘Mama, in ’t bus-je zitst nog e brifje.’
‘Dat sjtimt. ’t Letste brifje van ’t lidje.’
‘t Brigitte pakt ’t brifje.
‘Iech bin benuit.’
’t Maat ’t brifje óp en jieët ’t an de mam. Die leëst ’t vuur.
‘zinge nog e lid
vuur ’t sjloffe joa
zetse ózze sjong
hu is tsinterkloas
bildsje van d’r piet
boemelt an d’r reem
in de kingersjong
veule vier ós heem’
De mam vingt aa tse zinge. ’t Brigitte zingt jet wöad mit. Ze zinge ’t janse lidje. De Sjwatse Piete kome óngertusje langs ’t hoes van ’t Brigitte en zieng mam. Ze hure ’t lidje.
‘Wat e sjun lidje. Dat mósse vier d’r Tsinterkloas vertselle.’
‘Joa, ‘ zeët d’r angere Piet, ’e lidje uvver printe. Noen mósse vier zicher flot joa bakke.’
Ze vare wieër.
In de bekkerij sjtunt d’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet.
‘Sjwatse Piet, iech wees nit woa de angere Piete zunt. Misjien zukke ze d’r wink? Iech dink dat vier mit ’t bis-je meël, dat vier hant mar aavange.’
‘Joa Tsinterkloas, ’t vuur in d’r oave han iech jesjtaoche
en d’r sjwaam oes d’r sjoorsjtee jeraoche.
‘Dat is jód, Sjwatse Piet. Vier junt bakke.’
De duur van de bekkerij vluut op. De Sjwatse Piete kome eri mit inne zak meël óp d’r ruk.
‘Tsinterkloas vier hant meël!’
Joa Tsinterkloas,’ zeët d’r angere Piet, ‘’t wingt.’
‘Wat sjun Sjwatse Piete. Noen kanne vier vuur alle kinger printe bakke!’
’t Brigitte sjteet vuur de vinster. De zon jeet oranjeroeë ónger.
‘Mama, kiek. De zon jeet oranjeroeë ónger.’
‘Brigitte, da is d’r Tsinterkloas printe an ’t bakke.’
Ze zinge ’t lidje nog ins. Doa weëd op de duur jeklopt. ’t Brigitte maat de duur op. An d’r knop van de duur hingt e zeks-je printe.