‘Dat han iech jraad i die jezich jebloaze. En
noen bis te…’
‘…Wies! Mie jezich is wies. Jans wies!’
‘Iech mós waal e bis-je laache. Wiese Piet. Doa
sjteet d’r wiese Piet.’’
‘Iech mos evver nit laache. De kinger wille d’r
Sjwatse Piet en nit d’r Wiese Piet. Iech jon miech
waesje.‘
“Doa hant vier noen jing tsiet vuur. Sjtrak kans
te die jezich waesje. Vier mósse ieëtsjt noa de
mölle um meël tse hoale. Koom vier junt noa de
sjuur. Doa sjteet inne fiets.’’
Ze sjneure noa de sjuur. Doa sjteet inne fiets.
D’r Sjwatse Piet zets ziech dróp. D’r angere hin-
gerdróp. Flot vare ze noa de mölle. Ze mósse
tseruk zieë vuurdat d’r Tsinterkloas in de bekke-
rij is.
