D’r Tsinterkloas viert op zie peëd. D’r Sjwatse
Piet leuft d’rneëver. D’r Tsinterkloas sjtikt de
naas in de loeët. Heë ruucht ins.
‘’t Is jraad, Sjwatse Piet of iech printe ruuch.
‘Nae, Tsint
iech ruuch jing print
wat iech waal ruuch
zunt beum en sjtruuch.’
‘Iech wees ’t zicher. Noen ruuch iech ’t jód. “t
Zunt printe.’
‘Ao, Tinterkloas, iech róf
doa is jing printelóf ’
‘Waad. Iech wees ‘t. ’t Is
printekroede i miene baad.
‘Printekroed
Han iech ’t jód jehoeëd?’
‘Joa, Sjwatse Piet, wie vier de kroede ipakkete,
han iech draa jeraoche. Herlieg, wat inne lekke-
re jeróch. Inne lekkere jeróch huet bij ’t fes van
d’r Tsinterkloas.’
‘Doe hat uur zoeë hel jeraoche
dat e paar kroede ziech in inne baad hant ver-
sjtaoche.’
‘Doe zeës ‘t, Sjwatse Piet.
