’t lidje uvver printebakke.
‘Zouwe vier d’r Gaddo ’t bus-je ins losse zieë?’
‘Joa, mam en hem óch ’t lidje liere.’
‘Dat dunt vier Brigitte.’
‘Ieëtsjt mós iech nog sjtriks-jer in ’t hoar van d’r
Sjwatse Piet tseechene.’
De Sjwatse Piete zunt óngertusje bij de mölle
aakome. Ze junt eri.
‘Meneer va de mölle,’ zeët d’r Sjwatse Piet, ‘’t
wingt.’
D’r man van de mölle vrieft ziech in de heng.
‘Joa, doa is meël!’
D’r inne Sjwatse Piet vingt aa tse sjpringe.
‘Iech zien meël!’
‘Joa, iech han al jans jet zek meël jemale.’
D’r angere Sjwatse Piet leuft noa de zek.
‘Da kanne vier die al mitneëme.’
D’r man van de mölle kiekt noa ’t möllesje bij d’r
Sjwatse Piet óp de mutsj.
‘Has te óch meël jemale?’
‘Iech han e bis-je jehólpe.’
D’r man van de mölle laacht ins hatslieg.
‘Jód jedoa, Sjwatse Piet.’
