Plaatsj

De krismes kunt kótterbij. Ing tsiet jeleie hauw e al zie lies-je vuur ‘t kris-jesjenk al veëdieg. Wie jemindlieg vuural bucher. Hu hat e nog e bóch d’rbij jesjraeve. Went ’t doavuur tse sjpiieë is, sjuuft heë ’t wal durch noa ziene jeboertsdaag. Heë loos e berich in de tsiedónk uvver ing mam die e bóch jesjraeve hat uvver heur doater. I tswaidoezendveer kroog ’t tse hure dat d’r kribs bij ‘m tseruk waor. Nit mieë tse jeneëze. Het waor vieëtsing joar. Wool sjpieëder vuur dokter joa liere. E vrundinsje bij ziech in de klas kroog tse hure dat ’t tseruk moeët joa noa zie jeboertland. Het wool jeer hei blieve um wieër tse liere. Doabij woar ’t in dat land nog ummer jevierlieg. De doater sjrievet inne brif noa d’r minister.
‘Los ’t vrundinsje hei de plaatsj va miech ineëme’.
D’r minister hauw doa jing oere noa. Doch e jeluk vuur hön. Inne nuie minister koam en doe kank het wal blieve.
Noen noa al die joare is ’t vrundinsje oncoloog in e krankehoes vuur kinger mit kribs. De mam vertselt die jesjiechte in e bóch. De doater is jesjtórve. ’t Vrundinsje is dokter woeëde. I plaatsj van de doater. Ing plaatsj um va tse haode. Jet tse betseechene vuur angere.
D’r pap dinkt a zieng kinger en klingkinger. Ze wase i zieng plaatsj. Dat jieët ‘m e jód jeveul. Um keëtse aa tse sjtaeche. Hu de dreide. Vuur plaatsje dele.