kirchröadsj

Laat u voorlezen door Wim! Een kerstverhaal uit 2010. De Nederlandse vertaling vindt U ernaast.

Radio Pool

De mörjezon sjiengt bleech durch inne sjlaier va wólke. De klatsjnase landingsbaan lüet óp. In de naat hat inne novembersjtórm jejaagd. Inne vliejer sjteet veëdieg. De passazjiere rejele hön papiere bij d'r sjalter in ing hootsere keet. Middedrin sjteet inne kachel. An de hingerzie krumt ziech ing pief en jeet durch d'r plafong eroes. Boese sjleet d'r wink d'r sjwaam langs de vinster neer. Óp ing bank zitst d'r Sjir. De reestèsj sjteet vuur zieng vus óppen eëd. E junke sjneurt langs. Heë vilt bauw uvver de tèsj.
'Kóm hei, Johnie,' ruft ing vrauw.
Ze zitst teëjenuvver d'r Sjir. Heë kiekt vuur ziech oes. 't Jeet an hem verbij. Ing vrauwlüts-sjtim klinkt oes d'r lautsjprècher an de wand. In 't Engelsj en 't Hollendsj zeët ze, dat de lü kanne i-sjtieje. D'r Sjir maat ziech d'r dikke winktermantel mit köadjer en kneuf tsouw. An duur zetst heë ziech de kaboets óp. D'r wink sjniet uvver de baan. 't Is wasserkaod. D'r vliejer jlietsert in de zon. Heë zetst ziech in d'r vliejer bij ing van de kling vinstere. D'r sjtool neëver hem bliet leëg. An de angerzie van 't jengs-je zitst d'r Johnie mit zieng mam. D'r Sjir kiekt eroes. Heë kan de propellere an inne van de vlüejele zieë. Ze vange aa tse drieëne. 't Broeze van de motore weëd sjterker. D'r vliejer sjtart. Wasser óp de baan sjprietst umhoeëg.
De loeët kótterbij. De eëd ummer klinger. Tusje wólke en wasser. Doa veult heë ziech heem.
D'r Sjir hat an de universiteit sjtoedeerd. Heë wool zoeëvöal wie meuglieg uvver 't weer wisse. Vuur '’t instituut' woa heë noen wirkt, jeet e noa 't norde bij d'r pool. Óp e weersjtation zal heë e paar joar óngerzuk doeë
D'r Johnie leuft durch d'r jank tusje de sjteul. Zieng mam leëst e bóch. D'r Sjir hat doa jee oog vuur. Sjtaart eroes. Wil jing wólk misse. D'r klinge jong krüft óp d'r sjtool neëver d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
D'r Sjir kiekt nog ummer eroes. D'r Johnie klopt mit ing hank óp d'r erm van d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
Zieng mam kiekt óp van 't bóch. Ze wil jet zage. D'r Sjir drieënt ziech van de vinster aaf. De mam sjwiegt. Ze kan d'r Sjir bekiekke oane dat heë 't merkt. Heë hat nit vöal zin um jet tse zage.
'Wied voet.'
D'r Johnie wiest mit ing hank noa vure. 'Doa?'
'Joa.'
D'r Sjir kiekt werm eroes. ' 't Junke hilt aa. 'Jans wied voet?'.
'Joa.'
'Weë woeënt doa?'
D'r Sjir bedinkt ziech effe. 'D'r krisman.'
De oge van d'r Johnie weëde jroeëser. 'D'r krisman! Mama, deë meneer jeet noa d'r krisman.'
De mam sjteet óp. 'Kóm Johnie, d'r meneer wil zieng rouw han.' Ze pakt 't junke bij de hank. Effe kiekt d'r Sjir de vrauw aa. Jet va sjoodjeveul kunt in 'm óp. Mar heë wees 't nit ónger wöad tse bringe. Wólke zunt mieë zieng sjproach.
Went ze jeland zunt, sjtunt de lü in d'r vliejer óp. D'r Johnie verzukt 't nog ing kier. 'Meneer, wie hitsjt de sjtroas woa d'r krisman woeënt?'
In't jezich van d'r Sjir kunt jet van inne laach. 'Doa is jing sjtroas.'
'Iech wil 'm inne brif sjikke.'
D'r Sjir deed ziech d'r jas aa. Wat mós heë noen zage? Heë kiekt d'r klinge jong aa. De jroeëse oge maache hem weech. 'Doe kans 'm ópbelle.'
D'r Sjir holt e bus-je oes de tèsj van d'r jas. Heë riest doa e bledje aaf en jieët 't an d'r Johnie. 'Radio Pool' sjteet dróp mit inne nommer.
'Kiek mama wat iech krèje han van d'r meneer.'
De mam laacht vrundlieg noa d'r Sjir. Tsezame sjtieje ze oes. Heë hulpt heur mit 't kóffer in d'r taxi tse zetse. Óp e keëtje an 't kóffer leëst heë 't adres. Went d'r taxi voetviert winke 't junke en de mam. D'r Sjir sjtikt ing hank óp. Heë leuft noa 't sjtation. Nog dik inne daag mós e mit d'r sjtoomtsóg noa 't norde. De wólke oes de loeët zunt noen ing sjneidekke. D'r duuster vilt i. An duur is nit vöal mieë tse zieë. Heë deed de oge tsouw. D'r tsóg roast uvver 't jelais wied noa 't norde. Sjneiwólke vleie óp. De sjtoomfleut sjalt durch de poolnaat. Ing lang dónkelheet. D'r duuster beklemt hem nit. De vruuskauw oamt vräud. Wirke mit 't weer in de wiesse natoer. Dat sjprikt zieng sjproach.
Óp 't poolsjtation wirke lü va versjillende leng. Ze besjtoedere 't leëve óp d'r pool Jidderinne óp zieng eje maneer. Ins 't joar darve ze e paar wèche noa heem. De mieëtste dunt dat 't lifste rónk de kris-tsiet. Vuur d'r Sjir broecht dat nit. De kris-jesjiechte jeet an hem verbij. 't Noorderlit boave 't poollandsjaf hat 'm mieë tse vertselle.
Mit e paar man blieve ze hinger. Ze wirke de krisdaag jans ainfach durch. Wen d'r Hillieje-oavend ziech uvver de welt oessjtrekt, zitst d'r Sjir in zieng hut bij d'r hootskachel. Heë sjwaamt ziech nog ing pief vuurdat e sjloffe jeet. Jenist de rouw. Mar ópins piept d'r radio. Oane vöal zin pakt heë d'r microfoon en drieënt an d'r knoep. Mit ing deper sjtim wie angesj, zeët heë: 'Radio Pool'.
'Sjprèch iech mit d'r krisman,' zeët e jónk sjtimpje an de anger zie.
D'r Sjir dinkt dat inne hem vereppele wil. Mar jraad vuurdat e aa wil vange tse vlókke, sjuust 't bild van 't junke durch zienne kop. Mit nog ummer dezelfde depe sjtim zeët e: 'Joa, Johnie. Doe sjpriks mit d'r krisman.
'Krisman, de mama zeët dats te jing tsiet has um miech tse bezukke. Mar kans te ing anger kier kómme?'
'Zicher Johnie, 't nieëks joar.'
'Mama d'r krisman kunt 't nieëks joar.
'D'r radio kraacht. D'r Sjir kan nog jraad versjtoa: 'Zieëlieëje krismes.' De sjtim van de mam. Da weëd d'r kontakt verbraoche. D'r Sjir sjteet nog ing tsiet vuur de vinster. Heë kiekt eroes. E werm jeveul lüet de poolnaat. Ies en sjnei sjmiltse in de vräud van e junke. 'Zieëlieje krismes.' Noorderlit in zie hats. Zieng kriskaat.
't Nieëks joar hat e verlof.
Um d'r krisman tse helpe.

Radio Pool

De ochtendzon schijnt bleekjes door de wolken. De kletsnatte landingsbaan licht op.
’s Nachts raasde er een novemberstorm. Een vliegtuig staat klaar voor vertrek. Passagiers maken hun papieren in orde bij het loket in een houten keet. In het midden staat een kachel.
Sjir zit op een bank te wachten met zijn reistassen op de grond.
Een jongetje rent langs. Hij valt bijna over de tassen. ‘Kom hier Johnny’ roept een vrouw. Ze zit tegenover Sjir. Hij kijkt voor zich uit. Hij merkt er niets van. Een vrouwenstem klinkt door de luidspreker. In het Engels en Nederlands zegt ze dat de mensen mogen instappen. Sjir knoopt zijn dikke winterjas met touwtjes dicht. Buiten zet hij zijn muts op. De wind raast over de baan. Het is waterkoud. Het vliegtuig glinstert in de zon. De stoel naast hem blijft leeg. Aan de andere kant van het gangpad zit Johnny met zijn moeder. Sjir kijkt naar buiten. Hij kan de propellers aan een van de vleugels zien. Ze beginnen te draaien. Het geluid van de motoren zwelt aan. Het vliegtuig start. Water op de baan spat op. De lucht dichterbij. De aarde steeds kleiner. Tussen wolken en water. Daar voelt hij zich thuis. Sjir heeft aan de universiteit gestudeerd. Hij wilde zoveel mogelijk over het weer te weten komen. Voor het instituut waar hij werkt reist hij nu richting de noordpool. Daar zal hij de komende jaren onderzoek doen in een weerstation.
Johnny loopt door het gangpad en langs de stoelen. Zijn moeder leest een boek. Sjir ziet dit niet. Hij kijkt naar buiten. Wil geen wolk missen. Het jongetje kruipt op de lege stoel naast Sjir. ‘Waar gaat u heen meneer?’
Sjir kijkt nog altijd naar buiten. Johnny tikt met zijn hand op Sjir’s arm. ‘Waar gaat u heen meneer?’ Zijn moeder kijkt op van het boek. Ze wil iets zeggen. Sjir draait zich om. De moeder zwijgt. Ze kan Sjir bekijken zonder dat hij het merkt. Hij heeft geen zin om te praten. ‘Ver weg’. Johnny wijst met zijn hand naar voren. ‘Daar?’ Sjir kijkt weer naar buiten. ‘Ja’. Wie woont daar? Sjir denkt even na. ‘De kerstman’. De ogen van Johnny worden groot.’ De kerstman! Mama, die meneer gaat naar de kerstman!’
Zijn moeder staat op. ‘Kom Johnny laat die meneer met rust’. Ze pakt het jongetje bij de hand. Even kijkt Sjir haar aan. Schuldgevoel borrelt in hem op. Maar hij kan het niet verwoorden. Wolken zijn meer zijn taal.

Als ze geland zijn, staan de mensen in het vliegtuig op. Johnny probeert het nog een keer.
‘Wat is de naam van de straat waar de kerstman woont, meneer?’ Een voorzichtige lach verschijnt op het gezicht van Sjir. ‘Daar is geen straat.’ ‘maar ik wil hem een brief sturen’.

Sjir trekt zijn jas aan. Wat moet hij hierop zeggen? Hij kijkt de kleine jongen aan. Zijn grote ogen ontroeren Sjir. ‘Je kunt hem opbellen’.
Sjir haalt een boekje uit zijn jaszak. Hij scheurt er een blaadje uit en geeft het aan Johnny.
‘Radio Pool’ staat er op geschreven met een telefoonnummer.
‘Kijk mama wat ik gekregen heb’. Zijn moeder lacht vriendelijk naar Sjir. Samen stappen ze het vliegtuig uit. Hij helpt haar met de koffer in taxi te laden. Als de taxi wegrijdt zwaait het jongetje en zijn moeder. Sjir steekt zijn hand op. Hij loopt naar het station. Nog een lange dag moet hij naar het noorden reizen met de stoomtrein. De wolken in de lucht zijn veranderd in een sneeuwdeken. De avond valt in. Buiten is niet veel meer te zien.
Hij doet zijn ogen dicht. De trein raast over de rails ver weg naar het noorden.
Sneeuwwolken stuiven op. De stoomfluit klinkt door de poolnacht. Een lange duisternis.
De duisternis beklemt hen niet. De vrieskou ademt vreugde. Werken met het weer in de witte natuur. De natuur spreekt zijn taal. Op het poolstation werken mensen uit verschillende landen. Ze bestuderen het leven op de pool. Ieder op zijn eigen manier.
Een keer per jaar mogen ze een paar weken naar huis.

De meeste gaan het liefste rond kersttijd. Voor Sjir hoeft dat niet. Kerstverhalen gaan aan hem voorbij. Het Noorderlicht boven het poollandschap vertelt hem meer. Met een paar man blijven ze achter. Als kerstavond zich over de wereld uitstrekt, zit Sjir in zijn hut bij de houtkachel. Hij rookt een pijp voordat hij naar bed gaat. Geniet van de rust. Maar opeens piept de radio. Met tegenzin pakt hij de microfoon en draait aan een knop. Met een zwaardere stem dan normaal zegt hij; ’Radio Pool’.
‘Spreek ik met de kerstman?’ zegt een jong stemmetje. Sjir denk dat iemand hem voor het lapje houdt. Maar net voordat hij begint te vloeken, schiet het beeld van het jongetje uit het vliegtuig door zijn hoofd. Met een nog lagere stem zegt hij; ‘Ja, Johnny, je spreekt met de kerstman’. ‘ Kerstman, mijn moeder zegt dat jij geen tijd hebt om mij te bezoeken vanavond. Maar kun je niet een andere keer komen?’. ‘Zeker Johnny, volgend jaar’
‘Mama, de kerstman komt volgend jaar’. De radio kraakt. Sjir hoort nog net ‘Zalig kerstfeest’. De stem van de moeder. Dan wordt het contract verbroken. Sjir staat nog een tijdje voor het raam. Hij kijkt naar buiten. Een warm gevoel licht de poolnacht op. IJs en sneeuw smelten door de vreugde van een jongetje ‘Zalig kerstfeest’.
Noorderlicht in zijn hart.
Zijn kerstkaart.
Volgende jaar heeft hij vrij.
Om de kerstman te helpen.

Radio Pool