Maurice Hinzen,
dialeksjriever. In 't noajoar kunt e krisbóch va hem oes.

Ee-moal prins tse zieë
Boh hei, dat is pas ram jaaf! Dat weul heë óch waal. Ins ing kier Prins tse zieë mit Karneval, heë wuër besjtimd inne jans jouwe Prins! Vöal klumpsjere hauw heë al jezammeld ’t aafjelofe joar mit al die óptsög va Kirchroa van ónge an d’r berg en va Kirchroa va boave an d’r berg. En van d’r dütsje óptsóg, doa wórpe ze vöal sjokkelaad en sjpieëlzaachens en alles. Boh hei, tüte vol sjtonge in d’r kelder tse wade bis dat heë Prins woar. En oeswerpe dong heë waal mar mit ing hank, ja, mit die anger moeët heë ja ”Alaaf!” winke noa de lü. En alling de leuke lü die ”Alaaf” tseruk róffete of die bij hem in de klas zose, kroge dan e klümpsje, dan hauw heë zicher mit drei vol tüte jenóg bis op d’r Maat of angesj bis an ’t sjtoplit woa de poliese sjtunt. D’r pap zeët ummer ”de blauwe” an dön en dat zunt ze jaar nit. Dat hauw heë jezieë, dat woare jeweun lü. D’r pap zeët óch ummer ”deë jreune” an d’r noaber, d’r Sjir, en dat sjtimt óch al nit. Deë jekke papa, deë kan de klüre nit, dat hauw heë al jelierd in jroep tswai. Boh hei, en dan is heë Prins en dan hat heë zienne eje waan mit jans vöal klüre dróp en inne oalefant en inne trekker d’rvuur en e peks-je of tswai vuur tse drinke. Hei, en vuur went heë honger kriet, tswai sjneie wek mit vlokke, dat is lekker!
Mar inne richtieje Prins mós waal e kostüm han, richtieg mit vere en alles. Die vere hauw heë al lang jezammeld in ’t Hertepark. Zes wèche zommervakans en bouw jidder daag noa ’t park, vere zukke. Heë wós alling nit richtieg wievöal vere zoenne Prins op zienne hód hat. Oeh, verkieëd, Prinsekap, inne Prins hat jinne hód mar ing kap. Doavuur hauw heë, vuur de zicherheet, alle vere mitjenoame die heë mar koeët vinge. Nit alling die van de pauwe, mar óch doeve-vere, ende-vere en zoeëjaar meusje-vere. Wie heë al die vere bijenee dong, zoog dat oes wie de poets-plüm van de Tant Nettie. Doa dong zie dan mit sjtubbe, mar ejentlieg mós dat óp de kap van inne richtieje Prins. Dat woar dat, de vere loge al jereed.
Noen nog e kostüm. Inne Prins hat ummer ing sjieke bóks aa mit wiesse en roeë sjtrepe drin en dan zoeë ópjebloaze bij de bee. Dat hauw heë nit, mar wie kan me dat dan maache? Ballonge! Die loge nog ónge in de kas van zienne jeboertsdaag. En bij de mama in de kas hauw heë ing wiesse, sjtramme bóks jezieë die de mama nit mieë passet, hauw heë jehoeëd, daat heë. En dan mit roeë sjtifte sjtrepe maache! Dat weëd ing fain Prinsebóks. Heë sjneuret noa ‘t sjloftsimmer van de mama en vong aa tse zukke in de kas noa die sjtramme bóks. De janse jarderoob van de mama vloog noa jen bed óp en doa, jans ónge in deë hoof, loog de legging van de mama. Mit de bóks hoeëg i jen loeët, angesj vool heë druvver, flot noa zie eje tsimmer en doa alle roeë sjtifte oes ’t sjaos jesjnapd. Heë laat de bóks op zie bed en vong a sjtrepe tse trekke. Mit de tsong tusje de tseng en zienne blik op die bóks, woeët de inge noa d’r angere sjtreep jetrókke. Dat daobij e paar sjtrepe uvver de Winnie de Pooh bed-wèsj lofete, maachet nieks oes. Inne Prins müet ja óch e sjouwermentelsje (ing cape) han. Zoeë, boh hei, wat ing coole Prinse-bóks, mar wie blieft die dan noen zitse? De mam woar jet jroeëser wie heë, de mam koam besjtimd bis an de lamp en heë al bis an de klink van de jroeëse duur. Oeh, d’r papa hat nog jet koad ligke in d’r sjtal. Hat heë ins jelieënd van deë jreune wie de blauwe dat nit zoge. Mit die koad küet heë die bóks va boave tsouw binge, de ballonge ópbloaze, dan ónge durch de bóksepief erinner duie en van ónge tsouw maache. Heë pavet de trap eraver en hoeët de mam vanoes ’t tsimmer róffe ”Wat bis-te an ’t doeë?” ”Iech weëd Pri-hins van alles!” en voet woar heë, d’r sjtal erin. Woa woar die koad? Heë sjtalt ziech óp de jezügkis van d’r pap woa nog mieë jelieënde kloemel drin zoos en zoog doe de koad ligke, boave óp de jadekussens en neëver de tuut mit leëg flesje. Noen jans jroeës maache en mit tswai vingere hauw heë de koad tse pakke. Ja! En noen van die kis aaf en trekke. En wie hinger hem in d’r sjtal de letste drei kussens en zivve flesje nog van de plank aaf moeëte valle, woar heë alwerm de trap óp. Oeh, nog ins flot eraver, heë hauw de ballonge verjèse.
”Mam, woa zunt de ballonge?” en heë zukket in alle sjaoser. ”Reëts in de kas, hinger de keëtse! Wat móts-te noen nog mit die ballonge?”, wool de mam jeer wisse.
”In dieng bóks duie en tsouw binge, iech bin erópper wa, dieë!”, en voet woar heë en de keëtse, die loos heë jenauw doa ligke woar ze jevalle woare.
Zoeë, de bóks woar veëdieg, de koad loog óp zie bed en heë hauw ing janse tuut mit ballonge. Zieng eje bóks hool heë sjun aa, dan kroog heë ’t óch nit kaod óp zienne Prinsewaan. Ieëtsj effe de sjong oes, dan koam heë besser in die bóks van de mama. De piefe woare waal jet lank, mar heë hauw nog inne rabesjwatse nietmasjieng va zienne pap jelieënd en doamit kroog heë die piefe besjtimd tsouw. De koad woar ejentlieg óch e bis-je tse lank, mar dat woar jee probleem. Jeweun zivve moal um de bóks hin, dan koeët die óch nit aafzakke. Tataaaa, vas! De tuut mit ballonge woeët ópjerèse en ing sjieke roeë woeët ópjebloaze. Dat is ja jaar jee werk vuur inne richtieje Prins, die bloaze zelver nit, die losse bloaze. En doavuur sjnappet heë ziech d’r sjtofzuiger oes de kas in d’r jank, noom ziech inne trieëtel mit oes de kuche en ing jroeëse rol plekband oes d’r kelder, die ónger de verfblikke loog. Óp zie tsimmer woeët d’r trieëtel an de sjtang vasjeplekd, de ballong uvver ’t sjmaal sjtuk jeduid en d’r zuiger woeët óp bloaze jezatse. Dat doabij evvel alles vanoes d’r sjtofzuiger noa de ballong in woeët jebloaze, woar jaar nit sjlim. Dan bloof de ballong óch besser in de bóks zitse. Dè dan, die is veëdieg mar wie maats-te die ballong noen tsouw? Ah ja! D’r nietmasjieng, dan blieft alles sjun óp de plaatsj zitse. En mit inne feste paaf woeët ’t tsiet vuur de tswaide ballong die heë flot jevónge hauw, noadat d’r sjtub e bis-je jezakd woar. Die ballong moeët heë dan mar mit d’r plekband tsouw kleëve, woar da waal nit ezoeë sjun, mar ’t sjtubbet e jans sjtuk winniejer. Jelukkieg woar d’r sjtofzuiger al óp zie tsimmer, dan broechet de mama doa nit mieë mit erópper tse sjlefe. Prins zieë is sjwoar wirke, mar heë jong jeweun durch. Inne droom tse darve leëve is óch jet weëd. Veer ballonge woare nüedieg, ing vuur zie reëter bee boave en ing vuur ónge, dan ing vuur links boave en ing vuur links ónge. Dat woar nog nit ezoeë ainfach um die ballonge in die bóks tse duie, ze blove óch nit richtieg óp de plaatsj zitse en sjüvete ummer noa ’t midde. Wie ziet dat noen oes, inne Prins mit dikke kneie? Mar ja, heë sjtong doch óp inne waan en dan zoge de lü of de juffrouw zieng kneije nit. Noen effe jans häusj doeë mit d’r nietmasjieng en de bóksepiefe tsouw niete, alwerm tataaa! De bóks woar veëdieg.
Noen woeët ’t tsiet vuur de Prinsekap. Die loog al lang veëdieg. Die kap hauw heë in de kuche vónge wie de mama d’r spajettie hauw aafjesjód. Die zei woar perfekt als Prinsekap! Die koeët me alle zieë oes beuje en ’t zose jenóg löcher drin um alle vere i tse kanne sjtèche. En dat hauw heë dan óch mar jedoa. De janse zei woar ing jroeëse veredegke woeëde en zie passet bauw jenauw óp zienne Prinslieje kop. Heë sjnappet ziech nog flot ing roeë, jeël, jreun mutsj oes de kas, dan kroog heë óch jing kauw oere in zienne óptsóg, doa dan nog ins de zei óp en veëdieg. De degke woeëd van ’t bed aafjeroepd woadurch d’r sjtub nog ins ópnui durch zie janse tsimmer verdeeld woeët. Mar wie ziech d’r sjwaam endlieg jelaad hauw, sjtong doa sjtaats en sjtoots zieng Prinslieje Hoeëgheet. Mit zieng pauwe-, doeve-, ende- en meusje-vere óp de kap en óp d’r kop, mit d’r Winnie de Pooh als sjouwermentelsje, mit zieng Prinslieje jesjtreefde ballongebóks en inne triomfantlieje blik in de oge. Jinne richtieje Prins oane ing Prinslieje medalje en d’r leësbril van d’r Opa hólp hem doabij. Mit óp ’t linker jlaas mit vinger verf ”AL” en óp ’t reëter jlaas ”AAF” woar d’r jong jinne jong mieë, mar inne richtieje Prins. ”Mam, Pap, komt ins kiekke! Noen bin iech d’r richtieje Prins Karneval!”, róffet heë sjtoots oes en sjtalt ziech mit de brós noa vüre midde óp zie bed. Oeh, heë hauw nog jinne tsepter. Dan mar flot de sjtang van d’r zuiger mit trieëtel en al aafhoale en veëdieg.
Wie d’r pap en de mam durch de ravaasj va sjtal, kuche en tsimmer uvver de trap ’t tsimmer erinner jesjraveld koame, vool hön al sjtaunens d’r mónk óp. ”Leve jong, “zaat de mam, ”wens doe ins ing kier wirklieg Prins va Kirchroa weëds, dan zalle de vieëdele hei nog waal jet mitmaache.” ”Prins Maurice d’r Ieëtsje, Alaaf!”, róffet d’r Pap en sjnappet ziech al laachends e klumpsje oes ing van die drei vol tute.

 

 

ALLING IS ÓCH MAR ALLING
MAURICE HINZEN, 2016 OES “TSWAINACHTE”

“’t Is kaod wa jong…. Has te ’t nit kaod? Kóm ins hei bij miech….”
“Waf!”
"Ja kóm mar, óp d’r sjoeës. Hop, kóm dan….”
“Waf waf….”
“Zoeë, zits te jód, joa? Lekker tsezame eroezer kiekke, sjun wa…. Joa….. Ins kiekke wat passeert boesse wa…”
“………..Woef waf!”
“Wat is los, zies te jet? Ins kiekke……wat jód van diech! Doa leuft ’t Trees van hei neëver, ja, va dem kries doe ummer woeësj wa, ja. Dat wits doe waal! Dat jeet besjtimd noa de naatsmès, doa bin iech al joare nit mieë jeweë, noa de naatsmès.”
“……………….”
“Iech jeleuf dat pastoer nit ins mieë wees dat iech nog leëf, mar doe waal wa, sjloeb, doe waal! Ja, woa isse da, ja, woa, woa!”
“Waf woef!”
“Has te zin óp e plets-je? Dan mós iech ins kiekke in de doeës of nog jet lekkesj drin zitst. Sjun dües-je wa…..joa….. Zoos bij inne van de kinger in ’t krispakket, zie ose dat nit. En flaich vong iech ’t waal lekker. Mar vier vinge dat waal lekker wa! Ja, doe e sjtuk en iech e sjtuk, ja, wat zeët e da?”
“……”
“Ja wat zeët e da? Kóm dan, wat zeët e da!”
“WAF WAF!!!”
“Jód zoeë! Braaf sjloeb, braaf, noen lek diech werm en nit óp mie kleedsje zevere wa, die vlekke krien iech koalieg droes. Zoeëvöal kleedsjere han iech nit.“
“………”
“Joa…….. Is ’t alwerm Wainachte wa sjloeb, e joar is nieks mieë. Is d’r Joeëhan óch alwerm bauw a joar nit mieë wa jong. Wits doe dat nog, tsilvester vurrieg joar? Tsilvester….. zoeë sjtong heë doa tse laache en zoeë woar heë…..ja…… en doe woar iech alling….. alling mit diech, mienne sjloeb. Wat bin iech vroeë dat iech diech nog han en wat zal iech vroeë zieë wen die sjaisdaag um zunt….Iech euh…..”
“Waf….woef”
“Wat is ’t da jong? Ah iech zien ’t al, doe has jee wasser mieë. Wits te ins wat, dan drink iech jet mit diech mit. Wat zal iech ins pakke? Ing tas kaffe of tieë? Wits doe ins wat, sjloebbie, hey sjloeb, wits doe ins wat? Iech pak e jleës-je wien, dat ’t vrekt wa, ’t is Wainachte.  Jezóndheet sjloeb!”
“Woef, woef!”
“Jazicher, woef en nog ins woef haha! Jezóndheet sjloeb! Los ’t diech sjmaache!”

….

“Mam?”
“Ja, kink?”
“Mam, mit wem woats te doa an ‘t moelle?”
“Mit d’r sjloeb kink, mit d’r sjloeb.”
“D’r sjloeb, weë is dat en wiezoeë woats te zoeë an ’t bletsje?”
“Wie, weë is d’r sjloeb? Dat is ózze hónk, dat wits te doch, va miech en van d’r Joeëhan, d’r hónk. D’r sjloeb en d’r Joeëhan, dat wits te besjtimd. Duch nit ezoeë jek. Kens d’r Joeëhan doch!”
“Mam, doe has jaar jinne hónk óp de afdeling en iech ken mienne pap waal.”
“Sjaad wa van d’r Joeëhan, noen han iech alling nog mar d’r sjloeb hei.”
“Mama, d’r pap is alling effe kaffe hoale in de hal en hei is jinne hónk. Mam….?”
“Ja, kink?”
“Jeet ’t waal mama?”
“Sjais fesdaag kink….”
“Joa mam…… sjais fesdaag…..”

 

 

Iech weul iech küet e lidsje sjrieve
Uvver ’t leëve en uvver leëve blieve
Uvver dreume woar maache...
En uvver kriesje van ’t laache
Uvver loeët en sjtere, zon en mond
Uvver vuur jidderinne de sjunste sjtond
Uvver lü die bij diech sjtunt
En uvver lü die wieër junt
Uvver wónger kingerdinger
Uvver vüre sjtoa of hinger
Uvver zaachens woa ’t hats va laacht
Of wat ’t jraad jans sjwoar jemaad
Uvver wieër kiekke wie dieng naas
En uvver tsevreie zieë mit die eje, jreun jraas
Uvver alles, uvver nieks
Uvver watste zies wens te richtieg kieks
Uvver dere, jroeës of kling
Uvver tswai hengker in dieng heng
Uvver vrundsjaf, knoevele, troane
Uvver wat me wees of wat me mós roane
Uvver sjtaune, veule, preuve
Uvver wat me wees of mós jeleuve
Uvver jenisse van ’t leëve
En doabij jenóg van diech zelver tse jeëve
Ach küet iech dat doch mar ins zinge
Iech kan alling de richtieje wöad nit vinge…

 

KLOEËTE-JOOL
(MAURICE HINZEN, 2004)

’t Vèld woar naas van de drüppele wasser die de janse naat dròp woare jevalle en jinne zin hauwe um ziech tse versjtèche in de eëd. De netser hònge wie inne nase tieëdòch aaf tse wade tusje de pöal en de sjtrefe òp ’t jraas woare al sjoenkelends durch d’r Ties aabraad woeëde noa d’r rònkjank jistermiddieg mit ‘t ieëtsjte. Alle verf wat nog uvver woar, hauw d’r Ties in ’t midde van ’t vèld oesjesjòd en de middesjtip zoog oes wie e puberend zebrapad.
In de kantien zose de tswai elftaller jemuutlieg an tieëk en drònke ziech de moeskele werm. ’t Tswaide woar bauw komplet aajetroane mer fit woare ze allenäu nit. D’r rònkjank jister hauw minnieje sjturmer òp de kneije kreie en an ’t moele woar tse merke dat de sjtembander durch d’r sjwoare kòp i tsòg woeëte jehaode. Óch d’r sjiedsrichter hauw de zieng jeniend en wòs tsem sjloes in de frieteboet nit mieë d’r òngersjied tusje d’r drekskiebel en d’r abee woadurch heë zie sjteëfje in d’r pòt deponeret en d’r Frens vòl noa de friete i pienkelet. Jeluklieg hauw d’r Frens dat nit jezieë mer sjpieëder besjwieëret heë ziech. Ze häue hem jinne majjenès mer piccalilly-tsaos òp de friete jedoa.  
’t Anger elftal, de Sjieëne Boys va Mechele, woare e sjtuk fitter. Die hauwe van d’r trainer al inne Coopertest jehad, ’t tswaide hauw hüegstens inne alcoholtest mitjemaad. Alles jòng jònge mit sjwoeng in de bee en nit in d’r boech. Jraad nui truits kreije mit d’r sjponsor dròp. Allewiel moeët ’t tswaide ziech aaf en tsauw behelpe mit de naas jesjpelde t-shirts van ’t ieëtsjte. D’r trainer va Mechele woar uvverdaag fysiotherapeut en maachet zieng jònge ummer duudlieg dat went ’t hem jòd jòng, het zie elftal òch jòd zou joa. Heë delet ummer vuur aavank zieng vieziete-keëtjer oes, klant is klant.  
‘t Zou mer um e vrundlieg sjpelsje joa, waal mit jole, frie-kik, nüntsieg menütte, hens en korner en alles mer nit vuur poenkte en al jaar nit vuur ’t winne, alling vuur de ier, jeweun um d’r middieg jòd um tse krieje en vuur ing reë um d’r kater sjpieëder an tieëk tse verzoeffe. Vuur jole jòng ’t nit, winniegstens nit vuur ’t tswaide, alling vuur d’r Mattie. D’r Mattie wool ezoeë jeer ens ing jool maache mer in drei joar traine, sjpille, durch d’r busj sjneure, òp d’r plai mikke liere en aafzieë hauw heë al van al jetròffe, alling de jool nit. D’r Mattie sjtòng reëts boese en koeët wie d’r betste zienne man oessjpelle en aajeëve vanoes de sjtòmste ekke. Köppe, renne, voeze, sjoebe, alles koeët heë oes de ef, alling nit jole maache. Flaich woar hü zienne daag. Als intsiegste woar heë nutter bleëve bij d’r rònkjank, loog òp tsiet i bed en hauw ziech alle moeskele jòd los jesjogkeld. ’t Sjpèl koeët bejinne.
’t Woar inne aafjank vuur ’t tswaide. De ieëtsje haofsjeed hauwe ze d’r bal jenau veer kier i bezits wie d’r kieper deë kloemel oes ’t nets pakket. De 0-1 woar al noa drei menütte jevalle. De Sjieëne Boys koeëte maache wat ze wole, links en reëts erum kombienere, hinger-ruks voesballe, tswai heng òppen ruk, mit of oane kieper, ’t tswaide koam nit in zie sjpèl. D’r trainer wòs nit mieë wat heë ròffe moeët um die zoeffe brui an ’t renne tse krieje. Ing kleng kans hauwe ze jehad in de drissigste menüt. De Sjieëne Boys woare jraad òp de eje zie ing polonaise an ’t lofe noa de 0-4 en hauwe d’r bal effe nit mieë nüedieg. Mit inne katzesjprònk deë hem bauw zienne enkel kostet, hauw d’r Hens d’r bal tse pakke en joof hem noa inne klasse solo-loof, woabij d’r Hens nüng van zieng eje lü passeret in de zessèng mit e lobje aaf an d’r kieper van de Sjieëne Boys deë ziech doavuur hatslieg bedanket.
“Iech wees nit wat erjer is”, transeneret d’r trainer in de paus teëje zieng jònge.”Deë sjlappe kroam wat hei vuur tieë mòs durch joa of deë sjlappe kroam òp ’t veld doa boese. Kinger nè, wat zut uur an ’t doeë, an ’t fröbele of an ’t sienchroon sjwumme! Herjod saprement joa! En doe Hens, wienieë jees te vuur inne nuie bril, aafsjpelle òp d’r kieper dees te alling bij dienne eje kieper en d’r kieper dat is deë keël mit die höasje aa! Iech jeleuf dat vuur e mondieg allenäu ens noa d’r optieker junt wail uur nit d’r richtieje durchblik hat en iech ’t al jaar nit mieë zien zitse.”
Noa de paus jòng ‘t sjpèl jeweun wieër en de wöad van d’r trainer hònge wie e sjwoar jewietter in jen loeët. Mar zie hauwe waal d’r vuur jezörgd dat ’t tswantsieg menütte langer doeret vuurdat d’r ansjloestreffer vuur Mechele vool en ‘t  0-5 woeët. Noen woeët ’t de jònge van ’t tswaide evvel jemind. De ier moeët jered weëde, koste wat ’t kos. Jidderinne zou mar inne krediet òp de reserves neëme en durch joa bis dat d’r letste klieë oes ’t jraas jevoesd woar. En ’t wirket zoeëjaar. De Sjieëne Boys wòsse nit wat passeret mer ’t tswaide woar wie jòng hengste mit pfeffer ònger d’r sjtats. Ze woare uvveral en nurjens, troane noa alles mit inne hatspaaf, rennete òp jiddere bal. D’r trainer woar jans oes ’t hüs-je en zoog ziechzelver als winnaar de kantien i joa. En òp-ins woar de kans doa, datjennieje woar ze allenäu zoeë hèl vuur jewirkd hauwe, loog bij d’r Hens òp de sjong. Heë woeët va links hoeëg aajespeld durch d’r Ties, deë e komplex hauw uvverhoade van ’t lijne trekke en deë ziech noen ins endlieg wool bewieze. D’r bal koam d’r Ties jenau richtieg binne-zie linker sjong. Hoeëg, hoeëjer, hüegstens 3 meter wiet koam d’r bal mer ’t woar jenòg vuur d’r Hens deë d’r bal mit vöal pas-de-deux sjtepjer aa-noam mit reëts um ‘m mit links aaf tse wirke. En d’r Hens häu die jool òch jemaad, went doa nit dat jraas ezoeë naas wüer jeweë. Jraad wie d’r momang aajebroache woar um de ier van ’t tswaide tse redde, roetsjet d’r Hens oes en floeppet zienne sjong oes deë wie in inne film drei man jraad nit treffet um doanoa bij d’r verwòngerde kieper in zieng heng tse lande. D’r Hens nit jek, maachet inne sjprònk noa zienne angere vòs òp en proberet d’r bal tsem sjloes toch nog inne paaf tse jeëve. Doadurch tròf heë d’r bal nit ezoeë wie heë jeer häu jehad en d’r bal floetsjet van zienne vòs aaf en karamboleret mit d’r Mattie zieng tswai belsjere, jenauw tswantsieg tsentiemeter ònger zienne navel. En wie jidderinne nog an ’t kieke woar wie d’r erme Mattie durch de kneije jòng, ròllet d’r bal jans langzaam tusje de pöal. Alling d’r Mattie hauw dat jezieë wail heë toch al òp de richtieje hüegde zoos en heë loos zienne kop nog jet wieër zakke. ’t Tswaide koam langzaam bij oes d’r droom en zoog dat de ieer jered woar. D’r Mattie woeët jratteleerd mit die kloeëte-jool en d’r trainer bedankt vuur zienne ainsatz.

 

 

 

 

 

Sjwats va koal en jries va sjtub
Dat woar dieng janse welt
Mit hammer, besel en dieng heng
Has doe vuur ós jeheld
Mit sjwees en troane in ’t jezich
Ing ónjewèsje moel
Zoeë has doe vuur ós jewirkd
Doa ónge in die koel
Noen sjtees doe hei óp dienne sjtee
Dem hant vier diech jejeëve
En zage vol sjtoots danke wa!
’t Weëd tsiet vuur kluur in die leëve

 

IN D’R JAAD
(MAURICE HINZEN, 2014)

Iech zoos jemuutlieg in d’r jaad en hau nieks mieë tse doeë
D’r zommer hau de zon jebraad en iech, iech vólt miech vroeë
D’r jaad woar pres, ’t ónkroed voet, de blomme ram in blui
De vüejel vloje durch jen loeët en zónge allenäu
Wat kan ’t leëve sjun zieë, oane zörje, oane knies
En dan jeweun jenisse in ’t zöntje mit e ies
De kinger woare sjpieële en d’r tellefong sjtong oes
De vuurduursjel hau óch vakans, iech woar alling in hoes
Wat woar dat sjun en sjtil en fain, mit mie nui bóch en ing tseret
En wie d’r sjwaam an ’t danse woar, daat iech, weë deed diech jet
Iech jenós van ’t weer in mienne sjtool en hoevet nit lang tse dinke
Den bij zoeë inne sjunne daag mós me e sjüsje drinke
Jemuutlieg noa d’r sjtal erin den doa sjtunt ze, frisj en kaod
En wie iech kieket noa die flesj, daat iech, die weëd nit aod
Endlieg effe tsiet vuur miech, doadróp hau iech jewaad
Mit kótte bóks  en bloeëse brós, zoeë zoos iech in d’r jaad
’t Bróshoar jries, d’r boech jet vöal, inne laach óp mieng viezaasj
Hei kriet miech hü ins jinne voet, lekt miech mar allenäu……

De vus die laat iech óp d’r sjtool den dat jehüet d’r bij
Iech maachet jraad mieng oge tsau, doe koam óp-ins die vlei
Zie broezet jans kót langs mie oer en landet óp d’r sjloeb
Iech keek hem aa en daat bij miech, die kling hat jinne floep
Wen die noen effe zitse bleuf, dan sjnap iech häusj mie bóch
Dan hat vier ing vlei winniejer, ’t zunt d’r ja jenóg
Jezaat, jedoa, ’t bóch jesjnapd en paaf! mit vöal behai
Zoeë rekket iech die vlei ing bij en mienne sjloeb in tswai
En wie iech zukket noa ’t liech, doe woar jaar nieks tse zieë
Jee vlüejelsje of püetje, de vlei woar doa nit mieë
Die hat ziech ram versjrókke, woeët doe sjlau en hauet aaf
In mienne laach wie jód iech woar, hoeët iech va boave aaf
Dat hore broeze van die vlei en zie woar nit alling
Doa koam die met heur eldere, ’t woar ja nog ing kling
Drei vleie vloje óp miech aaf, massaal woar de attacke
Iech daat bij miech doa zals te ’t han, die wille miech noen pakke
Iech sjtalt miech reët, ’t bóch paraat en veëdieg vuur tse haue
Mar um die vleie jód tse treffe moeët iech miech richtieg tsaue
Ing vlei die zats ziech óp d’r dusj en paaf! doa jong mie jlaas
In doezend sjtukke óp ’t terras, d’r sjtool en in ‘t jraas
Voet woar de rau en mieng vrij tsiet en voet woar óch mie sjoes
De oamezeke haue sjpas mit wainacht in aujoes
De kling die zats ziech óp d’r sjtool en vrievet in heur heng
Ja kiek mar vlei, doe bis va miech, doe kries miech hü nit kleng
Iech los miech dizze sjunne daag durch diech vlei, nit verzouwe
Tswai bucher hau iech miech jesnjapt en vóng doe aa mit haue
Iech sjnavet links en pavet reëts en sjneuret wie inne wille
Iech mós en zal mieng rau werm han, die vleie mós iech kille
Dat broeze jóng mar durch en durch, en iech, iech woeëd ram jek
Bis dat d’r sjtool ’t nit mieë hool en vool, zoeë in d’r drek
Mienne sjunne sjtool, mie kammeraad, wie moeët iech noen nog zitse
Iech hou doch mar deë inge en dat woar inne sjunne wits te
Jedoa woar doe de sjpas in-èns, noen maach iech mit üch sjloes
Ze haue miech d’r sjtool jeklauwd, mieng rau, mie jlaas, mie sjoes
Vlei kóm hei, zoeë keëket iech, iech wil diech ing vertsoppe
En diech doanoa dan éé vuur éé de vlüejele versjtóppe

De bucher laat iech óp d’r dusj, doa woar nieks mit tse rake
Joehoe vleie woa zut uur dan, zoeë woar iech an ‘t kwake
Doa zoos ing óp d’r parasol, wie mós iech die noen treffe?
Oh ja d’r hammer in d’r sjtal, blief zitse, iech hoal die effe
En mit inne sjrai zoeë wie nog nie, “Auf sie mit Gebrül!”
Doe loog d’r parasol an eëd en d’r hammer óp mieng tül
’t Blód dat sjprietset uvveral, mieng oge woeëte roeë
Past mar óp, uur vleie, hei valle hü noch doeë!
Mit erm en bee woar iech tser tsóg en dat durch drei sjtom vleie
Mar verlüzze van zoeë ing sjtróngs-vlei, man, dat lieët me ziech nit beie
Dat jieëft ’t nit in mienne jaad, dat wüer doch al tse jek
En doe zoog iech ze zitse, alle drei doa óp dat hek
Ze laachete miech reëtsauw oes mit hön jebroes en hön jevlei
Mit inne paaf bin iech van üch aaf, nit ing, nit tswai mar drei
Flot noa d’r sjtal, de buks jesjnapt en küejel, alle moase
Lane, rieëte, sjisse, paaf! En noen han iech ze, oas!
De vleie woare voet, die koeëte zoeë flot nit doekke
Evvel in d’r jaad d’r neëver loog óch d’r hónk tse sjtoekke

D’r erme keuter kroog de laag ram hinge in de bats
En jeet noen wieër durch ’t leëve wie inne herder oane sjtats
Doanoa bin iech erinner jejange, d’r daag deë woar vuurbij
D’r janse middieg ram verzauwd en dat durch zoeë ing vlei
Adieë rau, adieë zon, iech han de naas ram vól
Iech kom nit mieë noa boese, dat is miech al tse dol
Dan mar noa ’t tsimmer in en rau koam uvver miech
Effe flot de oge tsau, d’r daag deë woar jelofe, welt, bis jelieg
Iech laat miech óp de bank en loog jraad sjtil óp mienne ruk
Doe hoeët iech an mie oer ’t broeze van ing wuste muk……