Jezóndheet

Doa zitse ze da de tswai breur. An d’r kuchedusj. Vurriegs joar in d’r fibberwaar. De vasteloavend vool doe sjpieë. Noen jannewaar. E jroeës sjtuk papier. Jet um tse sjrieve. En nit tse verjaese de sjnapsflesj mit tswai jleës-jer. Wat jeet ’t dis joar weëde in d’r óptsóg? Ieëtsj drinke ze ziech ee óp hön jezóndheet en die van de janse welt. D’r Jean vingt aa tse sjrieve. Desing. D’r Allewies verzukt ’t tse leëze en hat nit durch dat ’t Engelsj is. D’r Jean laacht ins.
‘Broor dat is Engelsj.’ ‘
‘Vings doe doa óch al mit aa. Woa-ts te mar kieks, uvveral deë Engelsje kwatsj.’
‘Wat e jód iedee Allewies.’
Kwatsj sjrieft d’r Jean.
‘Hauws doe da e angert?’
‘Iech meen mit desing allenäu die nui dinger die vier hei hant.’
‘Jean, vings te dat da loestieg? ’t Mós doch óch jet um tse laache zieë.’
D’r Jean sjrieft alwerm.
‘Brocoli, sjpruus-jer, mandarijne. Dat zaat d’r burjemeester in de Nuijoarsreed.’ ‘Woarum?’
‘’t Is jezónk.’
‘Jean, jezónk? Doa kans te wal e zoer jezich va krieje. Sjpruus-jer! Laache mósse vier.’
‘Allewies, iech han ‘t. Laache is jezónk.’
‘Joa Jean, losse vier ins laache.’
Mit jroeëse lettere sjrieft d’r Jean ’t óp. ‘Losse vier ins laache, laache is jezónk.’ Doa-óp drinke ze ziech ee. Ze bedinke ziech noen wie ze dat junt oesveure. D’r Jean leuft vuuróp mit e sjtuk hoots i jen heng. Doa kome brocoli, sjpruus-jer en mandarijne óp. Heë trukt e zoer jezich. Hinger ‘m kunt d’r Allewies. Mit e sjtuk hoots dat jet jekraachd is. Doa-aa e sjild mit d’r teks: losse vier ins laache, laache is jezónk, dat de balke kraache, da kome vier i sjwónk. Hee hat inne laach in ’t jezich.
Dat junt ze prove. Nit i zoer kieke, mar laache. Ze sjudde ziech ee i. Mit inne jroeëse laach zage ze teëjenee: ‘Jezóndheet’.