Sjtub

Jister is e aakome. Heë is in d’r winkter ing tsiet óngerwaegs jeweë in ’t zude. Um tse kieke, tse veule, tse zieë, tse hure. Um ziech heem tse veule in de klure. D’r Jean hat ‘t mit noa heem jenoame. Winkterlit van ’t zude. Heë sjteet werm i zie atelier. Sjtub bedekd. Heë hat zin um d’r sjtub tse losse ópvluje. Moale um de tsonge los tse maache. ’t Sjpel va vuurzie,  hingerzie. Vasteloavend moale.
’t Sjilderij is nog blank. Heë maat ’t vas an ing veer. Hingt ’t an d’r plavong. ’t Danst an de veer. Va d’r plavong noa de plint. Hin en heer. Tusje himmel en eëd. Tusje, doaboave woa de sjtere sjtroale en hongskapot. Tusje, wuer ’t mar jiddere daag Vasteloavend en noeëts mieë. Tusje, engel en kater. Tusje, sjtees jód dróp en wie zies te oes. Tusje, Prins en Nar.
D’r Jean hingt e plakaat an de vinster va zie atelier. ‘Moal diene eje Vasteloavends-poster. Koom eri.’
’t Is nog vrug in d’r mörje. D’r sjtub lieët e ligke. Vuur de bezukkere. Die ‘m losse ópwinge. Losse danse in de vrujje zonnesjtroale.
’t Veult noa vrugjoar. Vasteloavend.
Tusje vroeë en hongsmui. Ee bild.