2014fibberwaarII(laat u voorlezen!)

 

D'r blauwsjtee
D'r berg junt ze nit mieë eraaf. D'r nónk Dris en de tant Biella. Ze zunt nit mieë zoeë jód óp de bee. D'r Dris broecht inne kuul um tse kanne sjpatsere. Dat dunt ze jiddere daag. Ing rungde durch de noabersjaf. Ze neëme zich doavuur de tsiet. Döks sjtunt ze miëe dan dat ze lofe. Vuural um tse kalle. Doa zunt nog jet lu blieve woeëne, die ze al lang kenne. 't Jeet uvver vruier. Winnieg uvver mörje. De tsiet leuft va hön voet. Ze hant doa vrid mit. Hönne vóssjrit jeet va sjtoepsjtee noa sjtoepsjtee. De erinnerónge kleëve an de jieëvele van de auw hoezer. Mennieg zin vingt aa mit: 'Wits te nog?'
An e hoes zunt vuur de duur trepjer. D'r Dris tietsjt mit d'r kuul d'rteëje.
'D'r blauwsjtee hat de tsiet uvverleëft,' zeët e. 'Biela, jans jet sjong zunt doadruvver jejange.'
De tant laacht.
'Jejange? Döks óch jevalle.'
'Joa, doe has reët.'
Ze zient 't werm jans vuur ziech. 't Is jraad of de duur óp jeet. D'r Sjeng vuuróp mit d'r monneka. De lu oes de noabersjaf d'rhinge. Ing polonaise uvver d'r weëg. En da werm eri.
'Los 't beer nit werm weëde,' keëkt inne.
Noen is ing jeweun vuurduur in 't hoes. Jlaasjardienge hinger de vinster. Plantse óp de vinsterbank. Ing vrauw hingt kleuntjer óp. Ze winkt. D'r Dris sjtikt d'r kuul umhoeëg. Ze laache.
''t Weëd vasteloavend Dris.'
'Joa Biela.' Heë waad effe. 'Deë Sjeng bloof mar sjpille. En vier jónge mit. Van de ing noa de anger wieëtsjaf.'
In de noabersjaf woare doe drei wieëtsjafte. Zoeë trókke ze rónk mit de vasteloavend. Vól va sjpas. De lu oes de noabersjaf. Mit hön eje lidjer.
Ze lofe wieër. De moeziek klinkt in hön durch. D'r Dris drieënt ziech nog ins um. Kiekt noa de trap.
'D'r blauwsjtee kan nog jans jet vertselle,' zeët e.
Ze lofe durch.
Sjrit vuur sjrit.