Friezoer

‘’t Letste nuits!’
Mit die wöad kunt ’t Lieza eri. D’r Joeëhan kiekt ‘m nuisjierieg aa.
‘Iech zoog jraad de vrauw van d’r hoarsjniejer in ’t jesjef. Ze vertsellet miech dat heë ing nui knei kriet in ’t sjpetaal.’
D’r Joeëhan sjud ins mit d’r kop.
’Alling ing nui knei?’
‘Oane flauwekul Joeëhan. Ze hant vuur hön jesjef ing vrauw wisse tse krieje. Die jeet vuurleufieg de haore sjnieje. Ze deed dat al jans jet joare bij lu heem. Noen nimt ze ’t jesjef va hön zoeë lang uvver. Alling ze kan nit ummer en doarum mós me ing aafsjproach maache. Ze vingt hu aa. Iech han al kanne rejele. Dat-s d’r ieëtsjte kans zieë. Móts te waal dizze middieg joa.’
D’r Joeëhan sjriecht ziech ins durch de hoare.
‘Is ’t da nuedieg?’
‘Zicher ze hange diech hinge uvver d’r kraag. Jank mar sjun dizze middieg. Weë wees wie lang ’t angesj jeet doere.’
Heë loestert sjun noa zieng vrauw en jeet ’t middiegs d’rhin. Went e d’r ek um jeet, ziet e heë ze al sjtoa. Tswai manslu. D’r Peter wiest noa e brifje an de roet. D’r Tien leëst ‘t vuur.
‘Wegens omstandigheden alleen op afspraak.’
D’r Joeëhan jrust ze en klopt óp de duur. Ing vrauw lieët ‘m eri. De tswai manslu wisse nit wat ze zient. Mit de heng boave de oge duie ze ’t jezich teëje de roet. ‘
Kiek Tien, heë kriet óch nog de hoare jewaesje.’
‘Iech zien ‘t. Dat jieët ’t doch nit. Zoeëjet hat d’r hoarsjniejer nog noeëts jedoa.’ Nuisjierieg wie ze zunt, blieve ze doa sjtoa kieke. Ier d’r Joeëhan veëdieg is, kunt al inne nuie kónd. Deë jeet zoeë eri. Went d’r Joeëhan eroes kunt, vilt hön d’r mónk óp. ‘Kent uur miech nog. Of mós iech miech vuursjtelle,’ zeët heë.
‘Mietsie, zo hitsjt d’r nuie kapper. Jewaesje, jefönd, jesjneie, jekaemd en sjel dri.’
D’r Joeëhan leuft sjtaats durch. Heë drieënt ziech nog ins um.
‘Friezoer a la Mietsie.’
Dat zeët e óch went e heem eri kunt.
‘En Lies, nieëkste waech jon iech werm.’
’t Lies bekiekt ‘m ziech.
‘Da weëds te nog ins inne sjelleboom.’