Hoeëg

D’r film weëd werm aafjedrieënd. Noa vure. Óp waeg noa d’r Vasteloavend. De manslu va de bank kome bijenee. Mit de klone va noeëts voet, zoeëwie zie ze neume. Ze hange ze óp an de lampepöal. Tswai man drage de ledder. Zetse die teëje de lampepöal. D’r Allewies jeet de ledder eróp. Heë is d’r klingste.
‘Noen kan heë óch ins inne kop jroeëser zieë,’ zeët d’r Dris.
D’r Hain laacht.
‘Da hat e waal inne wuste jroeëse kop.’
D’r Allewies trukt ziech nuuks d’rva aa. Heë maat in alle rouw d’r kloon vas. En ruft da kreftieg ‘alaaf’. Mit ing hank d’r jrós en mit de anger hank hilt e ziech jód vas. Doa zunt nog jans jet lampepöal tse doeë. Heë darf ópvalle mar nit eraaf.
Mennieg kier hat e ‘alaaf’ jeróffe, went e bij d’r letste lampepoal kunt. Doa sjtunt óch de vrauwlu. Mit thermoskanne kaffe en nonnevótse. Ee tablet is jevöld mit kling jleës-jer. D’r Allewies is noen flotter eraaf wie bij de anger pöal.
D’r film is aafjedrieënd. Los d’r Vasteloavend mar kome. Hu is d’r aavank.
D’r kaffe oes-jedrónke. Va de nonnevótse zunt alling nog mar jet kruemele an de möng uvver. En ’t tablet mit de kling jleës-jer dat völt ziech ummer werm.
D’r Dris sjtuest d’r Hain aa. Wiest noa d’r Allewies.
‘D’r sjteer van ózze film.’
D’r Allewies lieët dat an ziech verbij joa. Heë is jewase. Mieë wie inne kop.
Klone-hoeëg.