Printe bakke

I hoes ruucht ’t noa printe. ’t Lieza bakt ze in de kuche. D’r Joeëhan kunt ins kieke.
‘’t Wasser leuft miech in d’r mónk.’
‘Nog nit Joeëhan. Ieëtsjt wen ze  allenäu jebakke zunt.’
‘Mós iech da zoeë lang wade?’
‘Doe móts doch nog mit d’r hónk joa. Jank mar. Wen-s te tseruk bis, kans te besjtimd ing preuve.’
Heë broecht mar noa de lieng tse kieke, da wees d’r hónk besjeed. D’r oavond sjpatseerjank. D’r Joeëhan hat ziech de kap ópjezatsd en ing sjal um d’r haos jeknubd. ’t Is kaod. Dis waech joof ‘t d’r ieëtsjte sjnei. Waal nog naas. Noen lieët de zon ziech zieë. Ze sjteet neer. De loeët kluurt oranje. Heë dinkt an zieng mam. Die zaat dan ummer, ‘d’r Tsinterkloas bakt printe’.
Heë kriet werm inne printe jesjmak in d’r mónk. Ejentliech wil e inne sjrit flotter lofe um heem tse zieë. Mar dat hat jinne tswek. Da mós e doch wade ier ’t Lieza veëdieg is mit bakke. Óngerweëg hingt ing vrauw mit e kink an de vinster ing tseechnoeng óp va d’r Tsinterkloas. Drónger sjteet: welkom Tsinterkloas. D’r Joeëhan bliet sjtoa en bekiekt ’t ziech laachend. ’t Kink winkt noa hem. Da jeet de duur óp. Het kunt eroes. Jieët d’r Joeëhan jet pefferneus. Heë sjtikt ing in d’r mónk.
‘Lekker!’
Óch de mam is bij de duur. Tsezame mit heur kink zinge ze. ‘Wen d’r Tsinterkloas printe bakke deed, weëd de loeët jekluurd.’
D’r Joeëhan laacht en winkt óch.
‘Danke, ’ en leuft wieër. Aaf en tsouw bliet e sjtoa. Kiekt noa de loeët. E wóngerlieg jeveul. Kingertsiet in oranje kluur. Mit d’r jesjmak va pefferneus. De zin van ’t lidje hat e behaode. Die zingt e went e heem eri kunt.
‘Iech daat Joeëhan, dat-s te flotter tseruk zouws zieë. De printe zunt jebakke.’
‘Iech han ze al jepreufd, Lieza. Ze sjmaache jód. Jef miech mar nog ing.’
’t Lieza laacht ins.
‘Jao, dat zal wal.’
Het zetst de printe óp d’r dusj. Heë pakt ziech ing. Biest dri en ónger ’t knauwele zingt e nog ins. ‘Wen d’r Tsinterkloas printe bakke deed’.
D’r Joeëhan kiekt eroes. De zon jeet ónger.
De kingertsiet. Bis óp d’r daag va hu.